Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες εδέησε να ορίσει νέα απεσταλμένη στο Κυπριακό την κυρία Μαρία Ανχέλα Ολγκίν Κουεγιάρ, που έφτασε πριν μερικές μέρες στην Κύπρο, είχε συναντήσεις με «τους δύο ηγέτες» και αντιπροσώπους «της κοινωνίας των πολιτών», είδε, άκουσε και απήλθε εις το Λονδίνο όπου θα έχει λέει την έδρα της.
Τώρα γιατί στο Λονδίνο;
Ίσως για να μπορεί να συμβουλεύεται πιο εύκολα το Φόρεϊν Όφις.
Ο προηγούμενος απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ μας μιλούσε για την ευθυγράμμιση των άστρων που θα οδηγούσε σε λύση στο Κυπριακό.
Η κυρία Ολγκίν Κουεγιάρ μας μιλά για έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές χωρίς την οποία δεν μπορεί να οικοδομηθεί το μέλλον της Κύπρου.
Η δήλωση αυτή θυμίζει την θεωρία που μας σέρβιραν κάποτε οι απόφοιτοι των αμερικανικών σεμιναρίων για το «ψυχολογικό» πρόβλημα που είχαν οι δύο κοινότητες και που έπρεπε να αντιμετωπιστεί για να φτάσουμε σε λύση.
Πέφτουμε ξανά και ξανά στα ίδια στερεότυπα που αφήνουν στο απυρόβλητο την Τουρκία ως κατοχική δύναμη που παραβιάζει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και συνεχίζει την στρατιωτικοποίηση της Κύπρου.
Ήταν γνωστές οι ευνοϊκές απόψεις και τοποθετήσεις της νέας απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα για την Τουρκία, την πολιτική της οποίας είχε επαινέσει στο μεταναστευτικό και άλλα θέματα, και αναμενόμενη ήταν και η στάση της να μη θιγεί ο κατακτητής και να περιοριστεί στο δικοινοτικό μονοπάτι και στην αοριστία της έλλειψης εμπιστοσύνης ανάμεσα στις ηγεσίες των δύο κοινοτήτων.
Αλλά η δική μας πλευρά δεν έλαβε υπόψη τις απόψεις αυτές της κυρίας Ολκίν Κουεγιάρ, ενώ η Τουρκία είχε μπλοκάρει προηγούμενη εισήγηση του Γκουτέρες για διορισμό απεσταλμένου που προερχόταν από την Αυστραλία, επειδή έκρινε ότι δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της.
Αν όμως υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης αυτή αφορά την Τουρκία και όχι τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους που έρχονται σε καθημερινή επαφή, ενώ χιλιάδες Τουρκοκύπριοι εργάζονται στις ελεύθερες περιοχές, κατέχουν διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταξιδεύουν παντού με αυτά, νοσηλεύονται στα νοσοκομεία των ελευθέρων περιοχών και εισπράττουν συντάξεις από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Όταν κανείς μιλά για έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές, φυσιολογικά καταλήγει και στα περιβόητα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης–ΜΟΕ, που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι την διαιώνιση της τουρκικής κατοχής.
Οι περισσότεροι από τους απεσταλμένους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο αποδείχτηκε ότι ενδιαφέρονταν πρώτα για την προσωπική τους ανέλιξη και λιγότερο για την εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό.
Μερικοί μάλιστα φιλοδοξούσαν να καταλάβουν και την θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και σε μία περίπτωση αυτό συνέβη. Λέγεται και ακούγεται ότι και η κυρία Ολγκίν Κουεγιάρ φιλοδοξεί να διαδεχτεί στα Ηνωμένα Έθνη τον κύριο Γκουτέρες και ότι πιθανόν να είναι μία από τις επιλογές των Αμερικανών. Με τις προϋποθέσεις αυτές θα ακολουθήσει την πεπατημένη ενός άγονου διαλόγου σε δικοινοτικό επίπεδο, με την κατοχή να συνεχίζεται χωρίς να παρενοχλείται η Άγκυρα.
Ο ρόλος της αυτός διευκολύνεται από την αποστασιοποίηση της Αθήνας στο Κυπριακό, από την έλλειψη αποφασιστικότητας στη Λευκωσία και φυσικά από την υπόγεια στήριξη των Βρετανών και των Αμερικανών στις τουρκικές επιδιώξεις. Η στάση της Ολγκίν Κουεγιάρ διευκολύνεται επίσης από όσους σε Κύπρο και Ελλάδα επιρρίπτουν την ευθύνη για την μη εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό στους Ελληνοκυπρίους που αντιστέκονται στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και επιδιώκουν μια λύση που θα οδηγεί σε ένα κανονικό κράτος χωρίς τις εγγυήσεις της Τουρκίας και την παρουσία των στρατευμάτων της στην Κύπρο. Πρόσφατο παράδειγμα αυτής της στάσης η ομιλία του Κύπριου υπουργού της κυβέρνησης Μητσοτάκη Χρήστου Στυλιανίδη στην Βουλή των Ελλήνων.
Υπ’αυτές τις συνθήκες τα άστρα θα συνεχίζουν να αρνούνται να ευθυγραμμιστούν… Και το αδιέξοδο στο Κυπριακό θα συνεχίζεται.
Από τη στιγμή που η Αθήνα έχει αποστασιοποιηθεί, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από του να επιδιώξει η Λευκωσία την υιοθέτηση μιας πολιτικής που θα την απεγκλωβίζει από το σημερινό αδιέξοδο στο οποίο έχουμε οδηγηθεί. Και φυσικά η πολιτική αυτή δεν μπορεί να είναι η αποδοχή των τουρκικών αξιώσεων για κυριαρχική ισότητα δύο κρατών που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην τουρκική επικυριαρχία.
Εννοείται ότι η Λευκωσία έχει κάθε δικαίωμα να απαιτήσει από την Αθήνα να αναλάβει τις ευθύνες της.
Η Ελλάδα είναι μια από τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις και είναι η χούντα της Αθήνας που οργάνωσε το πραξικόπημα στην Κύπρο το 1974 και υπακούοντας στα αμερικανικά κα ΝΑΤΟϊκά κελεύσματα, όχι μόνο άφησε ανυπεράσπιστη την Κύπρο, αλλά συγκατατέθηκε και στο διαμελισμό της που θα οδηγούσε τάχατες στη διπλή ένωση.
ΥΓ 1 – Σοβαρό το ολίσθημα του Χρήστου Στυλιανίδη στη Βουλή των Ελλήνων. Όχι, η μισή Κύπρος βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή κύριε Στυλιανίδη, δεν είναι τουρκική! Από την εποχή που ήταν εκπρόσωπος τύπου του Πασχάλη Πασχαλίδη στις προεδρικές εκλογές του 1993, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Ισχύει και γι΄αυτόν, όπως και για πολλούς άλλους, ο στίχος του Βάρναλη, «πού ‘σαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος».
ΥΓ 2 – Το Ευρωκοινοβούλιο καταδίκασε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για παραβιάσεις του κράτους δικαίου αλλά με τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς που διαθέτει και την διάλυση της αντιπολίτευσης, προσπάθησε να το περάσει στα ψιλά γράμματα. Και όμως καμιά άλλη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης δεν καταδικάστηκε για κάτι τέτοιο. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την καταδίκη την ψήφισαν και 6 βουλευτές του Λαϊκού κόμματος του οποίου είναι μέλος η Νέα Δημοκρατία αλλά και ολόκληρη η ομάδα των Γάλλων βουλευτών του κόμματος του Μακρόν.
- Πανεπιστημιακός, συγγραφέας, ποιητής. stephanos.constantinides@gmail.com