Τουρκικοί σχεδιασμοί επί Κυπριακού εδάφους
Όσα έχουν λάβει και λαμβάνουν χώρα στη νεκρή ζώνη αλλά και τα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας τον τελευταίο καιρό (Βαρώσι, Τρίκωμο αλλά και περιοχή Δερύνειας) δεν είναι τυχαία αλλά ούτε και μεμονωμένα γεγονότα όπως παρουσιάζονται από συγκεκριμένους κύκλους.
Οι κινήσεις της Τουρκίας, δεν είναι ενδείξεις προθέσεων ή σχεδιασμών.
Μετά τα Στροβίλια, την περιοχή του Λήδρα Πάλας, την Δένεια και την Αυλώνα, η κατοχική δύναμη δοκιμάζει τώρα τις αντοχές στην περιοχή της Πύλας που θεωρείται στρατηγικής σημασίας.
Η παρουσία μάλιστα λεγόμενων αστυνομικών του ψευδοκράτους αλλά και ανδρών του κατοχικού στρατού, είναι καθαρές αποδείξεις ότι η Άγκυρα συντεταγμένα, επιβάλει τετελεσμένα και καταπατά εδάφη της ΚΔ στη νεκρή ζώνη, προσαρτώντας τα στο ψευδοκράτος με προοπτική πιθανή αξιοποίηση τους σε περίπτωση προέλασης σε επόμενο στάδιο.
Όλα είναι πολύ καλά σχεδιασμένα και ενορχηστρωμένα από την Άγκυρα για να προλειάνει το έδαφος για τις επόμενες κινήσεις της στην Κύπρο με την ανοχή ΟΗΕ, ΣΑ και ΕΕ.
Κάποιοι θα πουν ότι ήταν οι “αγανακτισμένοι ΤΚ συμπατριώτες μας” και ότι για όσα πράττει και επιβάλει η Τουρκία τη Κύπρο, πάντα ένοχη είναι η ΚΔ. Φυσικά θα μιλήσουν ξανά για απουσία αξιόπιστης πολιτικής, απουσία υποχωρήσεων από πλευράς μας όπως και ότι ευθύνεται η Ε/Κ πλευρά για την επιθετικότητα της Τουρκίας.
Τα περί απομόνωσης και άλλα φαιδρά επιχειρήματα, καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος όταν κανείς διαπιστώσει ότι η διάνοιξη του δρόμου στη περιοχή Πύλας – Άρσους, άνετα διευκολύνει την διέλευση των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων από το κατεχόμενο Άρσος προς τη Λάρνακα όταν και αν για λόγους που θα προφασιστούν το θελήσουν.
Μάλλον το Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ δεν τους είναι γνωστό. Όπως φυσικά και τα αποτελέσματα του. Ο κατευνασμός του θηρίου δεν μπορεί να γίνει με τη θυσία της όποιας Ιφιγένειας και σίγουρα όχι με τη θυσία της ΚΔ.
Όμως και εδώ, Λονδίνο, Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, θα βγάλουν ξανά ανακοινώσεις, θα θορυβηθούν, θα καταδικάσουν, θα καλέσουν τις 2 πλευρές σε διάλογο και θα χρησιμοποιήσουν το γνωστό σε όλους μας άνευρο λεξιλόγιο. Ό,τι δηλαδή γίνεται κάθε φορά που η Τουρκία ξεπερνά τα όρια.
Σε όλες τις περιπτώσεις, η εκάστοτε κυβέρνηση επιδίδεται σε ένα διπλωματικό μαραθώνιο όπου καταδικάζει τις κινήσεις του κατοχικού καθεστώτος με ανακοινώσεις, συναντήσεις και ενημερώσεις αξιωματούχων σε διάφορους οργανισμούς. Όμως όλο αυτό είναι το τυπικό της υπόθεσης. Εν προκειμένω, η ΚΔ θα πρέπει να ζητήσει επιτέλους άμεση επιβολή ισχυρών κυρώσεων κατά της Τουρκίας αντίστοιχων αυτών που ισχύουν αυτή τη στιγμή για τη Ρωσία.
Ιδιαίτερο όμως ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν υπάρχει ανακοίνωση ή αντίδραση από πλευράς Ρωσίας. Το γεγονός από μόνο του ίσως για κάποιους να μην έχει ιδιαίτερη σημασία, όμως θα πρέπει να διερευνηθεί η περίπτωση να έχουν ίσως διαταραχθεί οι σχέσεις Λευκωσίας-Μόσχας.
Εάν η υπόθεση αυτή ισχύει, μπορεί να δείχνει μια αλλαγή στη δυναμική στην ευρύτερη περιοχή μας, με πιθανές επιδράσεις στις σχέσεις της Κύπρου με διάφορους γεωστρατηγικά εμπλεκόμενους παράγοντες.
Με βάση τα παραπάνω, η πιθανότητα, μετά την καθόλου τυχαία αναφορά του ΝΑΤΟ για την Κύπρο ως συντεταγμένες αντί ως κρατική οντότητα, η περίπτωση να έρθει μια πρόταση για λύση δύο κρατών δεν μοιάζει ιδιαίτερα απομακρυσμένη.
Οι εξελίξεις δείχνουν προσπάθεια σκόπιμης ανάπτυξης αντιπαράθεσης και αμφισβήτησης του status quo έτσι που να εξυπηρετούν τους γνωστούς και συχνά ανομολόγητους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς της κατοχικής δύναμης.
