Και όλα αυτά για να μπορέσουν οι ΗΠΑ να εφαρμόσουν τον ενεργειακό χάρτη Μπάιντεν/Χόκσταιν!
Only America Can Resolve the Cyprus Question
ΚΑΘΟΛΑ ΕΧΘΡΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟ ΚΑΘΑΡΑ ΣΕ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΧΩΡΩΝ , ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΡΧΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΟΥ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ.
Συμφωνώ με τον Ιωάννη Σιεκέρσαββα και προσθέτω.
Ο συγγραφέας κατηγορώντας μας για το ΟΧΙ στο βρετανικό σχέδιο, βλέπε «Σχέδιο Ανάν» ενσυνείδητα αγνοεί το ογκωδέστατο βιβλίο με την κριτική καταπέλτη εναντίον του και του τότε ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν (πέθανε 18.8.2018) από την Συνταγματολόγο Κλαίρ Πάλλυ (Claire Palley).
- Φανούλα Αργυρού – Λονδίνο
«Μια παταγώδης αποτυχία των διεθνών σχέσεων» σε ελληνική μετάφραση από το αρχικό αγγλικό « An International Relations Debacle by Claire Palley».
Και αυτό γιατί έχασαν την ευκαιρία να ικανοποιήσουν την Τουρκία. Το ΟΧΙ μας ακόμα δεν το χώνεψαν αλλά ούτε ενδιαφέρονται να δούνε γιατί το απορρίψαμε. Καταγράφουν μόνο το κάχρι τους γιατί πήγαν χαμένοι όλοι εκείνοι οι κόποι τους να ικανοποιούσαν την Τουρκία οι σύμμαχοι στο έγκλημα ΗΒ/ΗΠΑ…
Η όλη προσπάθεια του στο «American Interest» είναι ξεκάθαρα το αμερικανικό όντως συμφέρον. Αυτό δεν συνεπάγεται όμως και το εθνικό ελληνικό συμφέρον, ενώ συνεπάγεται καθαρά ταυτόχρονα το τουρκικό συμφέρον! Ζητώντας να καθηλώσουν την ΚΔ, το θύμα δύο βάρβαρων τουρκικών εισβολών, στο τελευταίο σκαλί δουλοπρέπειας και υποταγής…
Μιλά για άρση του εμπάργκο όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά αυτό είναι με προϋποθέσεις που δεν τις κρύβει. Δηλαδή και πάλι με υποχωρήσεις από την ΚΚ για να πραγματοποιηθεί ενεργά… η άρση του εμπάργκο. Και όλα αυτά με στόχο την καλυτέρευση των σχέσεων Αμερικής με την Τουρκία θυσιάζοντας τα ελληνικά συμφέροντα.
While establishing trust between the American and Turkish governments will be hard in the short term, U.S. diplomatic efforts to settle the Cyprus dispute could be seen as sincere by the Turks and could go a long way to re-establishing meaningful dialogue between the Cold War allies. The benefit to the United States and West could be huge: a reset between Washington and Ankara over the Cyprus issue could incentivize Turkey to distance itself from Moscow
Όσο αφορά τα Φ16 ο συγγραφέας δεν αναφέρεται καν ως προϋπόθεση, όπως ακούσαμε να υπόσχεται ο Γερουσιαστής Μπόπ Μενέντεζ, δηλαδή στην αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τα κατεχόμενα εδάφη της ΚΔ, (και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης είχε πεί ο Μενέντεζ). Η επιμονή της Τουρκίας σε δύο κράτη δεν είναι το μόνο πράγμα που εμποδίζει τη «λύση» γιατί η κατοχή παραμένει κατοχή με δύο εισβολές του 1974 με τις συνέπειες της μέχρι σήμερα. Τουναντίον λέγει:
As far as convincing Turkey to come to the table and abandon its insistence on a two-state solution, Washington could entice Ankara with conditional commitments on F-16 sales, provided that Turkey moves decisively to divest itself of its S-400 inventories (and generally become a more amicable member of NATO). Of greater interest to Ankara would be for the United States to pitch a free trade agreement. This would be an important gain, as it would provide an economic dimension to anchor the U.S.-Turkish strategic partnership, which has always been missing since the beginning of the Cold War. With increased economic ties, Turkey and America’s likelihood of falling out with one another would be reduced.
Το παζάρεμα με τους ελληνοκύπριους μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολο γράφει, αλλά η Αμερική μπορεί να πείσει το Ηνωμένο Βασίλειο να μετατρέψει τις βάσεις της σε Νατοϊκές και ότι κάτι τέτοιο θα καλωσορίσουν οι ελληνοκύπριοι.
Και που το ξέρει ότι οι ελληνοκύπριοι θα καλωσορίσουν κάτι τέτοιο, προκειμένου ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ των κατεχομένων και με την Τουρκία στην ίδια συμμαχία; Δεύτερον οι βρετανικές «κυρίαρχες» βάσεις (που δεν είναι βέβαια με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στο Λονδίνο) είναι μέρος των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου…Και όταν το ΗΒ δεν τις θέλει πλέον για στρατιωτικούς σκοπούς είναι υποχρεωμένο να τις επιστρέψει στην Κυπριακή Δημοκρατία που ίδρυσε το 1960 και όχι στο ΝΑΤΟ, όπως ονειρεύεται ο αδιάβαστος και επιπόλαιος συγγραφέας για ξένα χωράφια…
Στο τέλος και παρόλα τα λεγόμενά του για το τι μπορούν να κάνουν οι ΗΠΑ, για τους αγωγούς και τις ΑΟΖ κτλ, παραδέχεται ότι το πρόβλημα δεν περιορίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ότι γενικά δεν υπάρχουν ικανοί ηγέτες που υπήρχαν κατά την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Και η απουσία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε εμπόλεμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή.
Ναι, αυτό είναι ένα μετρημένο συμπέρασμα. Αλλά άξιες ηγεσίες αν βρεθούν οφείλουν να σεβαστούν όλα εκείνα που ίδρυσαν οι ικανοί ηγέτες το 1948, τον Χάρτη του ΟΗΕ και ότι αυτός προνοεί και επιβάλει για διατήρηση της παγκόσμιας τάξης και ηθικής. Και όχι την ανταμοιβή των εγκλημάτων πολέμου και υποταγή του θύματος προς τον βάρβαρο θύτη.
Για να μπορέσουν οι ανίκανοι σήμερα ηγέτες να εξασφαλίσουν τα αμερικανικά και άλλα συμφέροντα με τον διαμοιρασμό του θαλάσσιου πλούτου της ΚΔ και της Ελλάδας βάση του Χάρτη Μπαίντεν/Χόκσταιν!