ΔΔΟ – Άπαρτχαϊντ – Λωρίδα της Γάζας
Η προσπάθεια των ΤουρκοΒρετανών να μας επιβάλουν λύση «Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με Πολιτική Ισότητα σε μια Αποστρατικοποιημένη Κύπρο», εμφανίζει στοιχεία από δύο γνωστές (καταστροφικές για τους λαούς τους), περιπτώσεις.
Η μία αφορά στο Απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής και η άλλη στους Παλαιστίνιους.
- Εισαγωγή
Η ουσία του «Κυπριακού προβλήματος» αφορά στην Άσκηση Κυριαρχίας στην ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία θέλει να επεκτείνει το Ζωτικό της Χώρο και να ασκεί αυτή κυριαρχία. Η Βρετανία δεν θέλει να εγκαταλείψει το ρόλο της Αποικιακής δύναμης και να συνεχίσει και αυτή να ασκεί κυριαρχία.
Ένα Ελεύθερο, Ανεξάρτητο και Κυρίαρχο Κράτος όπως η Κυπριακή Δημοκρατία, καταργεί αυτομάτως τις επιδιώξεις τους. Η επιβίωση ως Κράτος με το Ψήφισμα 186/1964, η ένταξη στην Ε.Ε., ο καθορισμός ΑΟΖ και η συμμετοχή μας στον Στρατηγικό σχεδιασμό των ΗΠΑ, Ισραήλ, Αιγύπτου κ.α. μέσα από τον EastMed, αποτελούν ανυπέρβλητα εμπόδια στα σχέδια τους.
Για αυτούς τους λόγους, τόσο η Τουρκία όσο και η Βρετανία, παλεύουν για να κρατήσουν μακριά από τις διαπραγματεύσεις την Ε.Ε., προσπαθούν να καταργήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και κάνουν το παν για να μην συνδεθούμε με τον EastMed.
- Πολιτικό σκέλος
Μία απλή ανάγνωση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Εγκλήματα Κατά της Ανθρωπότητας Τύπου Απαρτχάιντ, είναι αρκετή για να διαπιστώσει κανείς τις ομοιότητες με τη λύση της ΔΔΟ, αφού ισχύουν και τα τέσσερα από τα βασικά συστατικά.
1. Απόδοση Ξεχωριστών Πολιτικών Δικαιωμάτων σε Κοινότητα με βάση τη φυλή, θρησκεία, εθνική καταγωγή. Αυτό αφορά στον «Δικοινοτισμό» του Συντάγματος που μας επέβαλαν το 1960 και θα διατηρηθεί και στη ΔΔΟ.
2. Διαχωρισμός των Δύο Κοινοτήτων επί του Εδάφους. Αρχικά με την πραξικοπηματική ανταρσία του ’64 και στη συνέχεια με την Εισβολή, Κατοχή και τη βίαιη Εκδίωξη των Ελλήνων, δημιούργησαν την απαραίτητη «Εδαφική Επικράτεια». Θα νομιμοποιηθεί με τη ΔΔΟ.
3. Ξεχωριστή Ανάπτυξη (Separate Development). Μέσα από τη διπλωματία των διαπραγματεύσεων και με εργαλείο τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, υποβοηθείται η επιβίωση του παράνομου μορφώματος, καθώς επίσης και η σταδιακή αποδοχή της ανώμαλης κατάστασης.
4. Πολιτική (ή Κυριαρχική) Ισότητα (Separate but Equal). Η φασιστική αυτή πρόνοια του Απαρτχάιντ, θα ισχύει στην περίπτωση της ΔΔΟ με αποτέλεσμα την πολιτική εξίσωση του 18% με το 82% και την πολιτική παγίδευση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, στις ορέξεις του «ανθρώπου της Άγκυρας» (τον οποίον εκλέγουν οι έποικοι).
- Στρατιωτικό σκέλος
Ο Πενταδάκτυλος αποτελεί ένα φυσικό απόρθητο φρούριο όταν κρύβεσαι πίσω του. Αυτό θα ήταν το σενάριο για μας, αν δεν ήταν προδομένες οι «Θερμοπύλες» το ’74. Όταν όμως έχεις τον Πενταδάκτυλο στην πλάτη σου, τότε αποτελεί παγίδα. Ο κατοχικός στρατός θα αναγκαστεί σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης, να πολεμά με την πλάτη στον τοίχο. Δεν υπάρχει σημείο στα κατεχόμενα εδάφη που να μην φτάνει το βεληνεκές του πυροβολικού μας. Δεν υπάρχει τρόπος να αμυνθεί ο κατοχικός στρατός. Είναι ίσως η μοναδική περίπτωση παγκοσμίως, όπου ένα συγκροτημένο στρατιωτικό σώμα δεν έχει σχέδια Αμυντικής Διάταξης. Και αυτό, επειδή δεν τους το επιτρέπει το έδαφος.
Οι Τούρκοι αξιωματικοί γνωρίζουν πολύ καλά, πως το κόστος για αυτούς θα είναι τεράστιο και ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούν από τον εφιάλτη τους, είναι η Αποστρατικοποίηση του νέου κράτους.
- Γεωστρατηγικό σκέλος
Η ενδυνάμωση της κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί ίσως το ισχυρότερο χαρτί στα χέρια μας. Κράτος μέλος του ΟΗΕ, της Ε.Ε., με επίσημα καταχωρημένη ΑΟΖ, με συμφωνίες με υπερδυνάμεις όπως ΗΠΑ, Ισραήλ, Γαλλία, Αίγυπτο. Όσο ενδυναμώνεται το εκτόπισμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, τόσο δυσκολεύει η επίτευξη των στόχων της Τουρκίας και της Βρετανίας.
- Συμπεράσματα
Η λύση για αυτούς είναι η «Παρθενογένεση» ενός νέου Αποστρατικοποιημένου κράτους, το οποίο «θα προκύψει από την ίση κυριαρχία των δύο κοινοτήτων» και θα διαγράφει ό,τι πέτυχε η Κυπριακή Δημοκρατία.
Οι ΤουρκοΒρετανοί επιδιώκουν:
1. Ένα πολίτευμα όπως το Απαρτχάιντ, έτσι ώστε να ασκεί Πολιτικό Έλεγχο μια «νέα μειοψηφία των λευκών»,
2. Αποστρατικοποίηση όπως αυτό ισχύει για τους Παλαιστίνιους, έτσι ώστε να χάσουμε το πλεονέκτημα στο πεδίο των επιχειρήσεων, και
3. Ακύρωση των διακρατικών και διεθνών συμβάσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, έτσι ώστε να ασκούν αυτοί Κυριαρχία, στην ανατολική Μεσόγειο.
Όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά, όλα τα κόμματα που υπέγραψαν τις «Ομόφωνες Αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου του ‘89», αλλά ειδικότερα οι ηγεσίες των ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, φέρουν τεράστια ευθύνη για τη συνεχιζόμενη διολίσθηση προς τις ΤουρκοΒρετανικές θέσεις.
Το γεωπολιτικό περιβάλλον γύρω μας αλλάζει.
Οι συγκυρίες είναι ευνοϊκές για αλλαγή πορείας!