Πριν 150 χρόνια και συγκεκριμένα στις 22 Απριλίου 1870,γεννήθηκε στην πόλη Σιμπίρσκ της Ρωσίας,σημερινό Ουλιανόβσκ,ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ Λένιν.
Θεωρητικός του επιστημονικού σοσιαλισμού, επίκαιρος στη σημερινή μακρά εποχή του ιμπεριαλισμού και των προλεταριακών επαναστάσεων.
Ιδρυτής μαζί με άλλους επαναστάτες, του κομμουνιστικού κόμματος της Ρωσίας, πρώτος μεταξύ ίσων,και επικεφαλής του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο.
Μεγαλοφυής ηγέτης του παγκόσμιου κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.
Μελέτησε τα έργα των θεμελιωτών του κομμουνισμού Μαρξ και Ένγκελς όταν ήταν ακόμα φοιτητής. Γίνεται μέλος κύκλου μαρξιστών, κομμουνιστών.
Το 1891 αποφοιτά από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πετρούπολης με άριστα.
Με τις γνώσεις και τη δράση του αναγνωρίζεται ως ο ηγέτης των μαρξιστών της Πετρούπολης.
Το 1894 γράφει πρώτο του έργο “Τι είναι οι φίλοι του λαού και πώς πολεμούν τους σοσιαλδημοκράτες”(τότε σοσιαλδημοκράτες ήταν οι μαρξιστές) και το 1923 το τελευταίο του “Καλύτερα λιγότερα,αλλά καλύτερα”.
Το 1895 πρωτοστατεί στην ίδρυση της ενιαίας μαρξιστικής οργάνωσης της Πετρούπολης
“Ένωση πάλης για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης.” Την ίδια χρονιά συλλαμβάνεται και φυλακίζεται.Το 1897 από τη φυλακή εξορίζεται στη Σιβηρία μέχρι το 1900.
Στη φυλακή και στην εξορία ολοκληρώνει το μεγαλειώδες έργο του “Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Ρωσία” που συγκρίνεται με το “Κεφάλαιο” του Μαρξ.
Αμέσως μετά τη λήξη της εξορίας του το 1900, ο Λένιν φεύγει στο εξωτερικό όπου ιδρύει την “Ίσκρα” (Σπίθα) μαρξιστική πολιτική εφημερίδα που κυκλοφορεί σε όλη τη Ρωσία.
Το 1903 στο 2ο Συνέδριο του Εργατικού Σοσιαλ-δημοκρατικού Κόμματος Ρωσίας(ΕΣΔΚΡ) εξασφαλίζεται η υπερίσχυση μαρξισμού επί του οπορτουνισμού.
Ωστόσο, στην πορεία μέσα στους κόλπους του κόμματος δημιουργούνται δύο ομάδες.
Οι Μπολσεβίκοι(πλειοψηφία) και οι Μενσεβίκοι(μειοψηφία).
Αρχικά οι διαφορές αφορούσαν ζητήματα οργανωτικής υφής.
Το 1905 ο Λένιν ιδρύει τη μπολσεβίκικη εφημερίδα “Εμπρός” επειδή η “Ίσκρα” είχε περάσει στα χέρια των Μενσεβίκων.
Την ίδια χρονιά επιστρέφει στη Ρωσία για ν’ αναλάβει την καθοδήγηση της επανάστασης.Όμως,το Δεκέμβριο του 1907, μετά την ήττα της επανάστασης, φεύγει ξανά στο εξωτερικό.
Το 1909 κυκλοφορεί το έργο του “Υλισμός και εμπειριοκριτικισμός” που υπερασπίζεται τις θεωρητικές αρχές του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού.
Το 1912 στη Συνδιάσκεψη της Πράγας, οι Μπολσεβίκοι με επικεφαλής τον Λένιν κερδίζουν τις ψηφοφορίες σ’ όλα τα ζητήματα αρχών και οι Μενσεβίκοι θέτουν εαυτούς εκτός κόμματος.
Την ίδια χρονιά ιδρύεται στην Πετρούπολη η νόμιμη μπολσεβίκικη εφημερίδα “Πράβδα” (Αλήθεια) με διευθυντή τον Στάλιν.
Τον Φεβρουάριο του 1917 εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο συμμετέχει και η Ρωσία, πραγματοποιείται αστικο-δημοκρατική επανάσταση που ανατρέπει το τυραννικό τσαρικό καθεστώς. Σχηματίζεται Προσωρινή Επαναστατική Κυβέρνηση, η οποία αρνείται να σταματήσει τη συμμετοχή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο παρά την απαίτηση του λαού.
Ο Λένιν επιστρέφει στη Ρωσία τον Απρίλιο και γράφει τις περίφημες “Θέσεις του Απρίλη” για το πέρασμα της Ρωσίας από την αστικο-δημοκρατική επανάσταση στη σοσιαλιστική επανάσταση προβάλλοντας το σύνθημα “Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ”. Στα ελληνικά, Σοβιέτ είναι το Συμβούλιο. Τα Σοβιέτ,Συμβούλια αντιπροσώπων εργατών, στρατιωτών και ναυτών που δημιουργήθηκαν κατά την επαναστατική ανατροπή του τσαρικού καθεστώτος.
Τον Ιούλιο, η Προσωρινή Επαναστατική Κυβέρνηση καταστέλλει ειρηνικές εκδηλώσεις/διαδηλώσεις του λαού και εκδίδει ένταλ μα σύλληψης του Λένιν.
Ο Λένιν με απόφαση του κόμματος περνά στην παρανομία και καταφεύγει στη γειτονική Φιλανδία.
Τον Σεπτέμβριο, οι Μπολσεβίκοι εξασφαλίζουν την πλειοψηφία στα δύο μεγαλύτερα Σοβιέτ της χώρας, Σοβιέτ Πετρούπολης και Μόσχας.
Το σύνθημα του κόμματος “Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ” που είχε εγκαταλειφθεί προσωρινά, επανέρχεται.
Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για τη μεγάλη αλλαγή και το κόμμα είναι έτοιμο όσο ποτέ,ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά. Επικεφαλής επιτελείου δοκιμασμένων στελεχών ο Λένιν.
Οι ξεκάθαρες θέσεις, οι ξεκάθαροι στόχοι του κόμματος κερδίζουν το λαό.
Τώρα είναι η ώρα. Πριν ήταν νωρίς. Αύριο θα είναι αργά.
Ο Λένιν επιστρέφει από τη Φινλανδία στις 7 Οκτωβρίου και είναι εκεί στην Πετρούπολη.
Στις 10 Οκτωβρίου, η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος αποφασίζει την κατάληψη της εξουσίας με ένοπλη εξέγερση ύστερα από εισήγηση του Λένιν.
Στις 25 Οκτωβρίου(7 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο)πραγματοποιείται με επιτυχία η κατάληψη της εξουσίας με τη βία.
Την επομένη, 26 Οκτωβρίου στο 2ο Συνέδριο των Σοβιέτ, ψηφίζονται τα ιστορικά διατάγματα για την ειρήνη και τη γη μετά από πρόταση του Λένιν.
Το Συνέδριο εγκρίνει το Συμβούλιο Επιτρόπων του Λαού(Υπουργικό Συμβούλιο)και τον Λένιν ως Πρόεδρο του Συμβουλίου.
Η πρώτη κυβέρνηση εργατών και αγροτών στον κόσμο, εκλεγμένη από αντιπροσώπους του λαού σε επαναστατικά Συμβούλια, σε επαναστατικά Σοβιέτ.
Για την υπεράσπιση της νεαρής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας,δημιουργείται ο Κόκκινος Στρατός. Αποφασιστικός ο ρόλος του Λένιν. Αποφασιστικός ο ρόλος του και στην ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την οργάνωση της παγκόσμιας εργατικής τάξης.
Ο Λένιν παρόλο που τραυματίζεται σοβαρά και είναι ημιπαράλυτος (δολοφονική απόπειρα λεγόμενων σοσιαλεπαναστατών τον Αύγουστο του 1918) συνεχίζει να εργάζεται ακούραστα.
Διευθύνει τη συλλογική προσπάθεια για την ανόρθωση της κατεστραμμένης από τον εμφύλιο και την εισβολή των ξένων οικονομίας της χώρας και επεξεργάζεται το σχέδιο εξηλεκτρισμού της χώρας και το πέρασμα από την οικονομία του ” Πολεμικού Κομμουνισμού ” στην οικονομία της “ΝΕΠ” (Νέα Οικονομική Πολιτική).
Στον τελευταίο δημόσιο λόγο του στη Γενική Συνέλευση των Σοβιέτ της Μόσχας στις 22 Νοεμβρίου 1922,ο Λένιν εκφράζει την πεποίθησή του ότι “από τη Ρωσία της Νέας Οικονομικής Πολιτικής (ΝΕΠ) θα ξεπεταχτεί η σοσιαλιστική Ρωσία.”
Πράγματι η σοσιαλιστική Ρωσία ξεπετάχτηκε μετά το θάνατό του.
Μετά από εκβιομηχάνιση και κολεκτιβοποίηση σχεδόν όλα τα μέσα παραγωγής παλλαϊκή κοινωνική ιδιοκτησία, όπως κοινωνική και η παραγωγή.
Σε εχθρικές συνθήκες, σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, η λενινιστική καθοδήγηση του κόμματος πραγματοποίησε θαύματα, εκτελώντας τις εντολές του Μεγάλου Λένιν, τιμώντας το όνομα και το έργο του.
Οι σκληρές συνθήκες της ζωής κάτω από το τσαρικό καθεστώς,η εντατική δουλειά και οι συνέπειες του σοβαρού τραύματός του είχαν υπονομεύσει την υγεία και συντόμευσαν τις μέρες του Λένιν. Την 21η Ιανουαρίου 1924 άφησε την τελευταία του πνοή στο Γκόρκι κοντά στη Μόσχα τρεις μήνες πριν κλείσει τα 54 του χρόνια.
Για μας, όλους τους κομμουνιστές και για εκατομμύρια σύγχρονους δούλους, είναι εδώ και φωτίζει άπλετα το δρόμο για να περάσει το Μέλλον!
- ΥΓ – Λόγω χώρου και χρόνου άφησα πίσω κάποια πράγματα.
Απολογούμαι που δεν κάνω αναφορά στη δικτατορία του προλεταριάτου και στο μεγαλειώδες έργο του Λένιν “Κράτος και Επανάσταση” που την εξηγεί.