Ο Ερτογάν, Αναθεώρηση και η Συνθήκη της Λωζάνης

Μέσα στα πλαίσια αυτά εντάσσονται οι δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ερτογάν και των αξιωματούχων του, αλλά και οι ενέργειες τους: αγορά του ρωσικού πυραυλικού αμυντικού συστήματος S-400, υπόθεση αεροπλάνων F-35, παραβιάσεις στην Συρία, του Ελλαδικού εναέριου χώρου, γαλάζια πατρίδα, ασκήσεις τουρκικού ναυτικού, εκδόσεις NODAM, εισβολή στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ., κ.ο.κ.

• Νίκος Κουτσού, πρώην βουλευτής

Τελευταία ο Ερτογάν έβαλε στόχο την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, υποστήριξε δημόσια ότι αναθεώρηση Διεθνούς Συνθήκης όπως είναι η περίπτωση της Συνθήκης της Λωζάννης, χρειάζεται και την υπογραφή των κυβερνήσεων που έχουν ήδη υπογράψει την συνθήκη αυτή.

Την συνθήκη αυτή, υπέγραψαν οι κυβερνήσεις Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Πολωνίας, Βουλγαρίας, Ιαπωνίας, Ρουμανίας, ΗΠΑ, Ελλάδα και Τουρκία. Πράγμα επομένως αδύνατον (να αναθεωρηθεί).

Το επιχείρημα αυτό, ότι δηλαδή απαιτείται η υπογραφή όλων των κυβερνήσεων που υπέγραψαν την Συνθήκη, διατυπώνει και στην απόρρητη έκθεσή του ο Νιχάτ Εριμ, προσπαθώντας να πείσει, ότι η νομική θεμελίωση του Κυπριακού πάνω στην Συνθήκη της Λωζάννης, δημιουργεί τεράστιες δυσκολίες, που δύσκολα ανατρέπονται. Ο Εριμ ήταν Τούρκος συνταγματολόγος καθηγητής, βουλευτής του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού κόμματος και Πρωθυπουργός της Τουρκίας μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία του 1971.

Έγραψε ο Εριμ:

«Η απόδοση της Κύπρου στην Τουρκία δεν στηρίζεται σε νομικά αίτια αλλά σε πολιτικά, δηλαδή δεν θα παραχθούν νομικά αλλά πολιτικά αποτελέσματα. Η Τουρκία πρέπει μέχρι τέλους να διατηρήσει τις αξιώσεις της. Πρέπει να λεχθεί ότι στην περίπτωσιν κατά την οποία θα της αποδοθεί η Κύπρος, ο λαός της (Κύπρου, προσθήκη δική μου) θα απολάβει ίσων δικαιωμάτων, δίχως διάκριση θρησκεύματος, φυλής και οικογενειακής καταγωγής.» («Οι απόρρητες εκθέσεις Νιχάτ Εριμ σελίδα 14» εκδόσεις Σημερινή 2017).

Αναθεώρηση επιδιώκει η Τουρκία και προς άλλη κατεύθυνση.

Ο Ερτογάν δήλωσε δημόσια ότι, η Τουρκία δεν θα έχει κανένα πρόβλημα με τους γείτονές της. Όμως, όχι μόνο δεν έχει προβλήματα, αλλά βρίσκεται σε πόλεμο με όλους σχεδόν τους γείτονές της. Κύρια αιτία είναι ο αναθεωρητισμός που θέλει να επιβάλει προς δύο κατευθύνσεις κυρίως. Στην πρώτη περίπτωση, θέλει να ελέγχει τα ενεργειακά της περιοχής, πράγμα που την φέρνει σε αντιπαράθεση με Σουηδική Αραβία και ΗΠΑ μεταξύ άλλων και στην δεύτερη περίπτωση, θέλει να ηγηθεί του Ισλαμικού κόσμου πράγμα που την φέρνει σε αντιπαράθεση μεταξύ άλλων και με την Αίγυπτο. Βάση της διεκδίκησης αυτής δεν είναι άλλη από την αναθεώρηση που επιθυμεί να επιβάλει η Τουρκία. «Οι Αυτοκρατορικές ψευδαισθήσεις» όπως σωστά τις χαρακτήρισε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, έχουν πάντοτε πηγή τις επιθυμίες του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερτογάν, ο οποίος καταφέρνει να υιοθετηθούν και από το εσωτερικό της χώρας του και κυρίως από τον στρατό.

Ποιες είναι οι αρχές πάνω στις οποίες βασίζει την πολιτική του ο Ερτογάν;

1. Ο συνολικός πληθυσμός της χώρας του
2. Η γεωγραφική της θέση
3. Ο αριθμός του στρατού
4. Το χαμηλό κόστος της οικονομίας και ο ψηλός ρυθμός ανάπτυξης
5. Ο τουριστικός προορισμός
6. Η αξιοποίηση του Διεθνούς Συστήματος και ιδιαίτερα της ανάγκης για ομοφωνία

Αξιοποιώντας βασικά τις 6 αυτές αρχές, θεωρητικά, διακηρύσσει ότι, δεν θα διστάσει να έρθει σε πόλεμο με οποιοδήποτε, οπουδήποτε θίγει τα Τουρκικά συμφέροντα, ή ομοεθνών του, και του επιτρέπει να επιβάλλει τους αναθεωρητικούς στόχους του με το αζημίωτο μέχρι τώρα.

Όμως αν δεχθούμε, ότι τα κράτη συμπεριφέρονται με βάση τα συμφέροντά τους, και όχι με βάση τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, εύλογα κατανοούμε ότι η πολική του αναθεωρητισμού, κα ι η εξωτερική πολική της Τουρκίας, και κύρια οι προσπάθειες της να γίνει περιφερική δύναμη, θίγει και επηρεάζει τα συμφέροντα πολλών.

Επομένως η όποια αντίθεση προς την Τουρκία δεν θα εκδηλωθεί διότι η Τουρκία παραβιάζει τα του Διεθνούς Δικαίου όπως στη περίπτωση της Κύπρου, αλλά διότι θίγει τα συμφέροντά τους με την αναθεώρηση της υφιστάμενης κατάστασης πραγμάτων. Και η Τουρκία θίγει τα συμφέροντα πολλών κρατών.