Η λύση του Κυπριακού και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο
Δώδεκα χρόνια μετά την ένταξη
Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση πριν από 12 ακριβώς χρόνια- το σημαντικότερο γεγονός στην ιστορία της μετά την ανεξαρτησία- επιδιώχθηκε για πολιτικούς λόγους.
Για τη διασφάλιση της από εξωτερικούς κινδύνους και απειλές και για την εξασφάλιση πολιτικής και διπλωματικής υποστήριξης σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση σύμφωνη με τις αρχές και αξίες της ΕΕ. Για πολιτικούς λόγους, αλλά με ακριβώς αντίθετες επιδιώξεις, η Τουρκία και η Τ/Κή ηγεσία αντιτάχθηκαν λυσσαλέα στην ένταξη και προσπάθησαν με όλα τα μέσα να την εμποδίσουν και αποτρέψουν απειλώντας ακόμα και με πόλεμο. Παρά την αναστολή της εφαρμογής του κεκτημένου στα κατεχόμενα, η Τ/Κή κοινότητα αποκομίζει ήδη πολλά οφέλη από την ένταξη τόσο στο ατομικό όσο και στο συλλογικό επίπεδο.
Όμως μέχρι της στιγμής δεν ακούσαμε ούτε ένα ευχαριστώ από την Τ/Κή ηγεσία, από κανένα Τ/Κο πολιτικό, μη εξαιρουμένου του κ. Ακιντζί.
Τώρα που οι διακοινοτικές συνομιλίες έχουν μπει στα βαθειά και εστιάζονται στα κρίσιμα ζητήματα των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιβάλλεται να θυμόμαστε όλοι και να έχουμε κατά νουν τους λόγους για τους οποίους επιδιώχθηκε και επιτεύχθηκε η ένταξη.
Με πολύχρονες, εντατικές και άοκνες προσπάθειες σε όλα τα επίπεδα, με κόπους, αγωνίες και πολύ μεγάλο οικονομικό κόστος που επωμίσθηκε αποκλειστικά η Ε/Κή κοινότητα. Είναι επίσης απαραίτητο να θυμούνται και να έχουν υπ’ όψη τους οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων εθνών, της ΕΕ και των κρατών μελών και όλοι γενικά οι ξένοι διαμεσολαβητές γιατί απορρίφθηκε το σχέδιο Ανάν από την Ε/Κή κοινότητα με συντριπτική πλειοψηφία.
Για να μην χαθεί ή μάλλον για να μην καταστρέψουν και αυτή την ευκαιρία για λύση όπως έπραξαν με το σχέδιο που ετοίμασαν και υπέβαλαν το 2004.
Από την 1η του Μάη του 2004, οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι Ευρωπαίοι πολίτες και δικαιούνται και απαιτούν να έχουν τα ίδια δικαιώματα και να απολαύουν τις ίδιες ελευθερίες όπως τα 504 εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών των 28 κρατών μελών.
Χωρίς εκπτώσεις, εξαιρέσεις και διακρίσεις οποιασδήποτε μορφής. Όταν στην ΕΕ των 28 κρατών μελών και των 4.500.000 τ. χλμ καταργήθηκαν τα σύνορα που υπήρχαν για αιώνες και για τα οποία έγιναν δυο παγκόσμιοι πόλεμοι, δεν μπορεί να χαραχθούν διαχωριστικές γραμμές στον 21ο αιώνα σε ένα νησί 9.251 τ. χλμ που στην μακρά ιστορία του δεν ήταν ποτέ διαιρεμένο σε βορρά και νότο ή σε ανατολή και δύση ή άλλως πως από οποιοδήποτε φυσικό ή τεχνητό σύνορο.
Όταν στην ΕΕ των 28 κρατών μελών και των 4.500.000 τ. χλμ, τα 504 εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών έχουν το δικαίωμα να διακινούνται, να εγκαθίστανται, να εργάζονται, να έχουν ακίνητη περιουσία, ακόμα και να ψηφίζουν και να είναι υποψήφιοι (σε κάποιες εκλογές), δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι οι 900.000 των Κυπρίων πολιτών δεν θα είναι σε θέση να ασκήσουν αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα μέσα στην ίδια τους τη χώρα.
Όταν οποιοσδήποτε πολίτης από τα 504 εκατομμύρια του συνόλου των Ευρωπαίων πολιτών από οποιοδήποτε κράτος μέλος θα έχει το δικαίωμα να έρθει να εγκατασταθεί και να αγοράσει ακίνητη περιουσία οπουδήποτε στην Κύπρο, δεν επιτρέπεται οι Κύπριοι πολίτες να μη μπορούν επιστρέψουν στις πόλεις και στα χωριά τους, να γυρίσουν και να εγκατασταθούν στα σπίτια τους, να ανακτήσουν και να ασκήσουν τα δικαιώματα τους πάνω στην περιουσία τους.
Όταν σαν αποτέλεσμα των αγώνων του Μαντέλα και του λαού της Νότιας Αφρικής και κάτω από την πίεση της διεθνούς κατακραυγής και καταδίκης, ο επονείδιστος φυλετικός διαχωρισμός καταργήθηκε από τον περασμένο αιώνα στο τελευταίο του προπύργιο, δεν είναι νοητό να εισαχθούν στον 21ο αιώνα στοιχεία του απάνθρωπου και αντιδημοκρατικού αυτού συστήματος σε χώρα μέλος της ΕΕ.
Στην Ευρωπαϊκή Κύπρο της ανατολικής εσχατιάς της ΕΕ που σε περίπτωση λύσης του πολιτικού της προβλήματος προορίζεται να αποτελέσει το πρότυπο και το υπόδειγμα για τις αιματοκυλισμένες χώρες και τους σπαρασσόμενους λαούς της ταραγμένης περιοχής της Μέσης Ανατολής, όπως διακηρύσσουν διάφοροι παράγοντες και μεσολαβητές που προβάλλουν κατά κόρον τα οφέλη από τη λύση του Κυπριακού. Όταν ακόμα και στους σκοτεινούς αιώνες της τουρκοκρατίας τα περιουσιακά και άλλα δικαιώματα των Ε/κων (Χριστιανών) ετύγχαναν προστασίας και σεβασμού, σε ένα βαθμό τουλάχιστο, όταν τα δικαιώματα αυτά κατοχυρώθηκαν νόμιμα από την αγγλική διοίκηση που ακολούθησε και διασφαλίστηκαν από το Διεθνές Δίκαιο με σωρεία συνθηκών και συμβάσεων καθώς και από το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουμε σήμερα σε παραγραφή και σε παραίτηση από αυτά τα δικαιώματα μας.
Γνωρίζουμε και θυμόμαστε γιατί ξεκινήσαμε, προωθήσαμε και ολοκληρώσαμε με επιτυχία την 1η του Μάη το 2004 ο Κυπριακός λαός και οι κυβερνήσεις του μαζί με την Ελλάδα τη μακρά και επίπονη ενταξιακή πορεία. Αναμένουμε και προσδοκούμε ότι θα υπάρξει συνέπεια από όλους στους στόχους της ένταξης και στις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για το καλό και το μέλλον της ίδιας της Ένωσης που δοκιμάζεται σήμερα όσο ποτέ στην 60χρονη ιστορία της.
- Πρώην Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κύπρου στην ΕΕ, εκτοπισμένος από τα Λιμνιά