Ευρωστρατός ή στρατός για Ευρώ;

Κατόπιν των δύο μεγάλων αιματηρών πολέμων του 20^ου αιώνα, με σκοπό την επικράτηση κάποιου Ευρωπαϊκού οικονομικού άξονα (ως διεθνείς συνεταιρισμοί), δεν κατόρθωσε να επιβληθεί ουδεμία Ευρωπαϊκή δύναμη στην παγκόσμια παραγωγή.

• Βασίλης Κυρατζόπουλος

Αντιθέτως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δόθηκε έδαφος στη δημιουργία της COMMECON και αποκτήθηκε η Δυτική ηγεμονία από τις Η.Π.Α. Έτσι οι Ευρωπαίοι ηγέτες αντιλήφθηκαν ότι οι μεταξύ τους ανταγωνιστικοί παγκόσμιοι πόλεμοι είχαν νικητή κάποια τρίτη δύναμη.

Τα βασικά αποτελέσματα της Γαλλικής Επανάστασης (η σημερινή επικρατούσα δυτική ιδεολογία) είναι δύο και ασυμβίβαστα τόσο μεταξύ τους όσο και προς τις αρχές της επανάστασης,

• Το άτομο ως βάση της κοινωνίας με τα ανθρώπινα δικαιώματα
• Η επικράτηση μίας οικονομικής πίστης έναντι των άλλων (η νομιμοποίηση του ανταγωνισμού των γιγαντοοικονομικών ολιγοπωλίων, εν γένει παγκόσμια φιλελεύθερη οικονομία).

Μετά τους πολέμους του Ναπολέοντα, τα ολιγοπώλια συγκρούστηκαν στα χαρακώματα, κατάστρεψαν μητροπόλεις με αξιόλογη υλική και ανθρώπινη παραγωγή, πάντα σε βάρος της ζωής των νέων ανθρώπων, με απώτερο σκοπό την επικράτηση κάποιας γιγαντοοικονομίας έναντι των άλλων.

Από την μελέτη των τριών τελευταίων αιώνων θα διαπιστωθεί ότι οι μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ ολιγοπωλίων δεν ήταν άμεσες, αλλά διεξήχθησαν μετά από μακρόχρονες διεργασίες, όπως δημιουργία συμμαχικών αξόνων, δημιουργία νέων ιδεολογιών ή ιδεολογικών συγχύσεων, δημιουργία προβλημάτων στις παραγωγικές διαδικασίες των ανταγωνιστών, δημιουργία πολέμων μικρών διαστάσεων στις δορυφορικές παραγωγές, για να έχουν μέτρο σύγκρισης τα ολιγοπώλια και με απώτερο σκοπό την πλήρη δέσμευση των δορυφόρων σε κάποια πτέρυγα.

Η ανθρωπότητα στην τελευταία δεκαετία ζει την προετοιμασία της νέας μεγάλης σύγκρουσης. Οι Ευρωπαίοι διαπίστωσαν ότι ο νέος γιγάντιος πόλεμος ίσως δεν θα αρκεστεί σε οικονομικής φύσης συγκρούσεις (αυτό διδάσκει και η ιστορία) αλλά θα δοθούν και μεγάλες τρισδιάστατες μάχες μεταξύ Ε.Ε. και Η.Π.Α.

Από την μία η Ε.Ε. συσπειρώνεται, από την άλλη οι Η.Π.Α. δημιουργούν προβλήματα σ’ αυτήν, με σκοπό την αναδιοργάνωση των δυνάμεών τους για το νέο πόλεμο (η νέα τάξη πραγμάτων).

Οι Η.Π.Α. διατηρούν δύο πιστούς συμμάχους στην Ευρώπη, το Ηνωμένο Βασίλειο που είναι δέσμιο από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο και την Τουρκία η οποία εξαγοράστηκε αρχής γενομένης της βοήθειας Marshall, μετά με τα εισοδήματα των βάσεων (για τις οποίες θα αναφερθούμε εκτενέστερα στο μέλλον) και τελευταία με τις διάφορες στρατιωτικές και οικονομικές συμβάσεις με τις Η.Π.Α. άλλα και με το Ισραήλ.

Δια μέσω της Τουρκίας αλλά και Ισλαμικών οργανώσεων (όπως η Al-Qaeda), οι Η.Π.Α. με μακιαβελικά σχέδια, προσπαθούν να εδραιώσουν Ισλαμικές χώρες στην Ευρώπη (ίσως για μελλοντική χρήση).

Για τα Βαλκάνια αυτό που επιβάλλεται να τονιστεί αλλά και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί είναι ότι ο σημερινός πρέσβης των Η.Π.Α. στην Ελλάδα (αυτός και η σύζυγός του μας κάνουν μαθήματα δημοκρατίας και ήθους!) ήταν αυτός που πρωτοστάτησε στη δημιουργία Ισλαμικής Βοσνίας (ενώ στην αρχή των συγκρούσεων οι μάχες ήταν φυγόκεντρες και όχι θρησκευτικές). Οι Η.Π.Α. με τον Αλβανικό UÇK προσπαθούν να ενώσουν το Κοσσυφοπέδιο και μέρος των Σκοπίων σε μία ενιαία χώρα, ούτως ώστε να τελειοποιηθεί ο διάδρομος που βγάζει το Ισλάμ στην Αδριατική (απομονώνοντας τελείως την Ελλάδα) τονώνοντας το μίσος των τοπικών Ισλαμιστών (Αλβανία, Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Μολδαβία, εκλογική αναμέτρηση Βουλγαρίας, και τώρα Ελλάδα;).

Από το 1995 άρχισαν οι αναμετρήσεις μεταξύ Η.Π.Α. και Ε.Ε. για τις προδιαγραφές και την εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας, όπως:

• Ενώ η Ε.Ε. προσπαθεί να ιδρύσει ένα ανεξάρτητο κεντρικό οργανισμό παρακολούθησης τηλεπικοινωνιακής αγοράς , οι Η.Π.Α. έχουν το δικό τους ιδιόρρυθμο άκρως φιλελεύθερο (για τους ιδιώτες) σύστημα. Οι διεθνείς συμμαχίες, των νέων ασύρματων επικοινωνιών, δεν έχουν πια ως πυρήνα τις Η.Π.Α. Τα νέα πρότυπα που διαμορφώνονται από τον ανταγωνισμό, (η κατάρα της πληροφορικής, η διαμόρφωση πρότυπων από πολυεθνικές εταιρείες και όχι από ακαδημίες), δεν έχουν αφετηρία μόνο τα μονοπώλια των Η.Π.Α.
• Νομολογία για την λειτουργία και χρήση διαδικτύου (χρησιμοποιώντας τα τηλεπικοινωνιακά μέσα), οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιο (2887/2000/ΕΚ) απέχουν πάρα πολύ από αυτές της Γερουσίας των Η.Π.Α.
• Για τα πρότυπα σχεδιασμού και υλοποίησης συστημάτων πληροφορικής, η Ε.Ε. ανέπτυξε δια μέσου της Βρετανίας το S.S.A.D.M. (Structure System Analysis Design Methods) έναντι του A.N.S.I. (American National Standard Institute) των Η.Π.Α., τα οποία συγκρούστηκαν στη διαδικασία απόκτησης I.S.O. στις Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Η Microsoft, φοβούμενη τον αντίκτυπο και την μείωση των Ευρωπαϊκών εισοδημάτων της δεν μπήκε στη μάχη. Σήμερα σύρεται από δίκη σε δίκη στις Η.Π.Α., σημειώνοντας ότι η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή πειρατική παραγωγή γίνεται στη Βουλγαρία και στο Κοσσυφοπέδιο (εντελώς τυχαία;).

Η Ε.Ε. προσπαθεί να δημιουργήσει την δική της πολιτική και στρατιωτική αεροπορική βιομηχανία (Concorde ή Lockheed, Boeing 😉 (Eurofighters ή Phantoms;) με Άγγλογαλλικές και Ολλανδογερμανικές συμμαχίες. Οι Η.Π.Α. με το πρόσχημα της 11^ης Σεπτεμβρίου αναδιοργανώνουν τις αεροπορικές βιομηχανίες με απολύσεις, ευκολίες τραπεζικών πληρωμών και κρατικά δάνεια. Από την μία οι τράπεζες για να συσσωρεύσουν κεφάλαια πτώχευσαν την δορυφόρο Αργεντινή, από τη άλλη δε σε μία άκρως φιλελεύθερη χώρα ενεργοποιήθηκαν ξανά τα κρατικά δάνεια. Ισορροπίες που είχαμε να δούμε από την περίοδο του μεσοπολέμου.

Οι δύο λατινογενείς συμμαχίες ενώ προετοιμάζονται να αλληλοκατασπαραχθούν, προσπαθούν να φυλαχτούν και να ελέγξουν από κοινού τις άλλες τρίτες δυνάμεις:

• Περικύκλωσαν την ανερχόμενη Κίνα, (με το πρόσχημα καταδίωξης του άφαντου (!) πράκτορα Bin Laden) σταθεροποιώντας στρατεύματα και υπηρεσίες σε Αφγανιστάν και Πακιστάν, χώρες που έχουν άμεση συνοριακή σχέση με τις Τουρκικές και Ισλαμικές φυλές της δυτικής Κίνας.
• Την αναδιοργανωμένη Ρωσική παραγωγή, που σήμερα ταλαντεύεται μεταξύ φιλελευθερισμού, ελεγχόμενης οικονομίας και της πάταξης του οργανωμένου εγκλήματος.
• Τον Αφροϊσλαμικό δυναμισμό, που διαθέτει ανεκμετάλλευτες πηγές πρώτων υλών, με το δημογραφικό και προσηλυτιστικό ξέσπασμα παράλληλα με λειψυδρία και ασθένειες.

Στην Ισπανία οι ηγέτες της Ε.Ε. έχουν να μελετήσουν σημαντικότερα θέματα από τα θιγόμενα συμφέροντα της Ελλάδας.

Έχουν να αποφασίσουν εάν θέλουν ένα δορυφορικό Ευρωστρατό των Η.Π.Α. (χωρίς να καλύπτουν αυτές τα έξοδα, όπως στη Βορειοατλαντική συμμαχία) ή ένα στρατό που θα φυλάει τα δικαιώματα και τις αξίες του Ευρώ.

• Αθήνα 10/01/2002