Οι τρομοκράτες, οι υποθάλπτες και οι αλλόθρησκοι.
Η τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Salt Lake εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, με τις σχετικές ομιλίες και εκδηλώσεις, θύμιζε κάτι από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων του 1936, τότε που ο Μπρεχτ έγραφε στο ποίημά του «και τέλος ήλθε η σειρά μου».
Ενώ οι διοργανωτές τήρησαν στο άρτιο το συμβόλαιό τους (ως πιστοί της νέας θρησκείας), εξαφάνισαν διακριτικά το όνομα ενός συνθέτη, που τα έργα του ήταν μέρος της τελετής έναρξης των αγώνων.
Οι θεατές της τελετής έναρξης, οι «πιστοί της νέας θρησκείας», αφού είχαν εξασφαλίσει τα καύσιμα για το αμάξι τους, το επιδόρπιο από τα ταχυφαγάδικα, κυματίζοντας τη σημαία τους θα σκέφθηκαν ότι: δεν είχε καμία σημασία το ότι η Βόρεια Συμμαχία (οι σημερινοί peace keeper) όταν καταλάμβανε την Καμπούλ, τα ηχητικά εφέ έπαιζαν έργα του ίδιου συνθέτη.
Σημασία έχει ότι οι πρώτοι είναι βάρβαροι ενώ ο συνθέτης με αμφίβολο παρελθόν, ανήκει σε χώρα που «υποθάλπει τρομοκράτες».
Ένα από τα ερωτήματα των τηλεθεατών που παρακολούθησαν με μεγάλη έκπληξη τα τεκταινόμενα, είναι εάν οι θεατές της τελετής έναρξης απαρτίζονταν μόνο από τους πιστούς της οικονομικής θρησκείας ή και από τους δεινοπαθούντες πολίτες των Η.Π.Α. Ή μήπως υπήρχαν και «άλλοι»;
Ίσως ο τέως στρατηγός Prosper Avril (τέως δικτάτορας της Αϊτής) σημερινός συμπολίτης, της πολιτείας Florida (ακόμα εκκρεμούν τα καθαρά εκλογικά αποτελέσματα) με κυβερνήτη Jeb Bush (αδελφό του προέδρου), να είναι στις ίδιες εξέδρες με τον προβληματιζόμενο «πιστό».
Ίσως ο παλιός συνεργάτης του Pinochet, σημερινός συμπολίτης της πολιτείας Miami, να έχει έλθει μέχρι το Salt Lake για να χειροκροτήσει την ειρήνη, χαίροντας το άσυλο που του δόθηκε από τις Η.Π.Α.
Ίσως ο αρχηγός της παρακρατικής οργάνωσης του El Salvador, επέλεξε να δει τους αγώνες από την τηλεόραση μένοντας στην υπερσύγχρονη κατοικία του, στη Florida;
Ενώ οι αξιωματούχοι των Pol Pot’s από την Cambodia, οι οποίοι ζουν στη Mount Vernon στη New York, προφανώς θα είχαν την δυνατότητα να πάνε μέχρι το Salt Lake.
Ο υποδιοικητής ασφάλειας του Vietnam, ο οποίος δεν είχε καταλάβει τόσο καλά τη νέα θρησκεία αλλά σήμερα χαίρει την ασυλία του ως μικροπωλητής στα πεζοδρόμια, δεν θα είναι στις εξέδρες, όμως αν κατάφερε να ξεπεράσει τους 15.000 αστυνομικούς θα είναι σε κάποια γωνία και θα εμπορεύεται τις γραβάτες του.
Ίσως αρκετοί παλιοί σύμμαχοι, σημερινοί εχθροί, να μην μπορούν να κυκλοφορούν με τόση άνεση. Όπως οι contras από την Nicaragua, οι Κολομβιανοί τσιφλικάδες (σημερινή βαρόνοι της κοκαΐνης).
Οι μαθητές (taliban) της al Qaeda εκπαιδεύτηκαν στο Πακιστάν με τα λεφτά της CIA (περίπου 4 δις. δολάρια) και Βρετανούς εκπαιδευτές της ΜΙ6. Οι επιτυχημένοι έπαιρναν προαγωγή και φιλοξενούνταν στα στρατόπεδα εκπαίδευσης της Virginia και οι λαμπρότεροι στα Ισλαμικά σχολεία του Brooklyn δίπλα στους δίδυμους πύργους.
Η ερώτηση, εάν οι Η.Π.Α. θα δεχόντουσαν σχετική έρευνα στα εδάφη τους από ξένες μυστικές υπηρεσίες, όπως του El Salvador, της Cambodia, του Vietnam της Χιλής, ακόμη και των συμμάχων του Αφγανικού πολέμου, για την Ολυμπιακή ασφάλεια των αθλητών τους, είναι ρητορική ή επίκαιρη ;
Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2004 δεν κινδυνεύουν μόνο από την επικηρυγμένη οργάνωση της 17 Νοέμβρη, αλλά από κάτι πιο σοβαρό.
Εάν οι Αρχές των Η.Π.Α. είναι τόσο σίγουρες ότι οι σημερινοί εχθροί του εκάστοτε προαναφερόμενου κράτους δεν θα αντιδράσουν δεν πρέπει να μας εξηγήσουν από πού πηγάζει αυτή ή σιγουριά τους; Αν και κατά την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων της Ατλάντας δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν τις βομβιστικές επιθέσεις που έγιναν στην καρδιά της πολιτείας τους, πώς είναι σίγουροι ότι θα αντιμετωπίσουν ένα παρόμοιο γεγονός σε ξένα εδάφη και νοοτροπία όπως είναι η Ελλάδα; Βλέποντας τον πανικό των αρχών στις 11/9 που απεγνωσμένα προσπαθούσαν να περιφρουρήσουν, περιορίζοντας πρόεδρο και αντιπρόεδρο σε άγνωστα μέρη ή σε αερομεταφορείς, εμείς πανικοβαλλόμαστε περισσότερο για τον ρόλο των «ειδικών» που κυκλοφορούν και θα κυκλοφορήσουν αναμεταξύ μας.
Από την άλλη πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν, τους πολίτες αυτής της «αυτοκρατορίας», οι οποίοι εκτός από την περιθωριακή ποινική εγκληματικότητα που έχουν να αντιμετωπίσουν (βλέπε Ανατολή Νοεμβρίου), καλούνται καθημερινά να αντεπεξέλθουν, ως «υπερήφανοι πολίτες», στην μάχη της επιβίωσης. Ίσως στο εγγύς μέλλον να ακούσουμε από κυβερνητικά μέλη των Η.Π.Α. ένα «τρομερό μέτρο !» αντιμετώπισης της ανεργίας (εφόσον την δημιούργησαν οι τρομοκράτες), όπως την ίδρυση εταιρειών και με κρατική συμμετοχή (όπως η Volkswagen του ΙΙΙ Ράιχ), οι οποίες θα αναλάβουν τα γιγαντιαία δημόσια έργα που θα γίνουν με σκοπό την «περιφρούρηση του έθνους» από τους τρομοκράτες.
Εάν παραλληλίσουμε την κατάρρευση των πύργων του 2001 με την πυρκαγιά της Γερμανικής Βουλής του 1933, δεν μας μένει παρά να περιμένουμε την περίφημη επίθεση «εχθρών» κατά Αμερικάνικων εδαφών όπως αυτή των Πολωνών στον αναμεταδότη γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό (στην πραγματικότητα οι επιτιθέμενοι ήταν Γερμανοί SS).
Επιφυλασσόμαστε να δώσουμε στοιχεία στους «αλλόθρησκους» και «πιστούς» της «αυτοκρατορίας», παίζοντας τον ρόλο του «μάγου», για το εάν έπαθαν περισσότερη ζημιά από την κατάρρευση των πύργων (έργο του πράκτορα ; ) ή από την κατάρρευση της ENRON (κατάρα της θρησκείας;).
- Αθήνα 13/02/2002