Κυρίαρχες οι Βρετανικές Βάσεις;

Σύντομη αναφορά σε «παραδεκτά» γεγονότα

• Ερμής Τσιατίνης

Ένεκα προειδοποιήσεων προς την Κυπριακή Δημοκρατία από Hezbollah το πολυσυζητημένο θέμα  των Βρετανικών Βάσεων ήλθε για πολλοστή φορά στην επικαιρότητα. Ήταν επόμενο κόμματα να σπεύσουν να το εκμεταλλευτούν.

Από όσους κυβέρνησαν, κανείς δεν το ανέδειξε …αλλά εκτός κυβερνήσεως έχουν τις λύσεις!

Συνηθισμένα πράγματα αφού πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν έχει μνήμη.

Ξανά η ερώτηση:

«Είναι οι Βρετανικές Βάσεις κυρίαρχες»;

Είμαι βέβαιος ότι οι νομικοί ξέρουν την απάντηση.

Τι γίνεται όμως με μας τους μη κατέχοντες πτυχία και περγαμηνές;

Τα γεγονότα:

Η Κύπρος ως αποικία της Βρετανίας άρχισε ένα αγώνα το 1955 για να κερδίσει το δικαίωμα  να αποφασίσει το μέλλον της.

Το 1959 βρέθηκε μια φόρμουλα που παρείχε ένα είδος ανεξαρτησίας στην Κύπρο.

Ένα από τα ανταλλάγματα η παραχώρηση Βρετανικών Βάσεων στο νησί.

Υπήρχε αντίρρηση από πολλούς για παραχώρηση βάσεων στην Βρετανία καθώς και για την έκταση των απαιτήσεων των Βρετανών.

Ο Μακάριος δήλωσε ότι δεν θα  συγκατατεθεί στην παραχώρηση 100 τετραγωνικών μιλίων για βάσεις.

Στο τέλος ή έκταση ήταν 99 τετραγωνικά μίλια!

Οι Βρετανοί έγιναν οι «νόμιμοι» ιδιοκτήτες των 99 τετραγωνικών την 16 Αυγούστου 1960, την ημέρα που γινόταν η ανακήρυξη της «ανεξαρτησίας» της Κύπρου.

Ο Μακάριος είχε καταφέρει μια ουσιαστική νίκη στις διαπραγματεύσεις. Η Βρετανία αναγκάσθηκε να δεχθεί ότι σε περίπτωση εγκατάλειψης των βάσεων αυτές θα έπρεπε να δοθούν στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Μέχρι γύρω στο 1964 οι Βρετανοί πλήρωσαν περίπου 10 εκατομμύρια στην ΚΔ για χρήση των εκτός Βάσεων δρόμων και άλλων ευκολιών που παρείχε η ΚΔ.

Σταμάτησαν να πληρώνουν με την δικαιολογία ότι «οι Τουρκοκύπριοι δεν αποτελούσαν πλέον μέρος της κυπριακής κυβέρνησης».

Από το 1960 οι Βάσεις έχουν την δική τους αστυνομία, νομικό σύστημα και δικαστήρια κλπ.

Όταν το 1973 η Βρετανία έγινε μέρος αυτού που σήμερα αποκαλούμαι Ευρωπαϊκή Ένωση οι Βρετανοί φρόντισαν ώστε οι κανονισμοί Συνθήκης της Ρώμης του 1957 -European Acquis- δεν είχαν ισχύ στα 99 τετραγωνικά μίλια των Βάσεων. Δηλ. τα 99 τετραγωνικά μίλια δεν ήταν μέλος της Ε.Ε. ασχέτως του ότι οι Βάσεις ήταν -κατά τους Βρετανούς-  μέρος του Ενωμένου Βασιλείου.

Και μετά την εισδοχή της Κ.Δ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003 το γεγονός παραμένει ότι τα 99 τ.μ. δεν είναι μέρος της Ε.Ε.

Τα παραπάνω, νομίζω ότι αποδεικνύουν ότι οι Βάσεις είναι κυρίαρχες. Δεν μας αρέσει αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

Υπάρχει όμως πάντα και το «αλλά»-το άλλο μονοπάτι-  που μπορούμε να το ακολουθήσουμε  εάν μας συμφέρει και εάν έχει ελπίδες επιτυχίας.

Toν Φεβρουάριο του 2019 το International Court of Justice ( ICJ) απεφάσισε στην υπόθεση Mauritius V  U.K ότι ο τρόπos που παραχωρήθηκε  ανεξαρτησία  στο Μαυρίκιο δεν ήταν ο ενδεδειγμένος (“The process of decolonisation of Mauritius was not lawfully completed when Mauritius acceded to independence  in 1968”).

Στην απλή γλώσσα η Βρετανία δεν είχε το δικαίωμα να ζητήσει ανταλλάγματα για την παραχώρηση ανεξαρτησίας στο Μαυρίκιο.

Το αντάλλαγμα που πλήρωσε ο Μαυρίκιος ήταν να παραχωρήσει στην Βρετανία τα νησιά του αρχιπελάγους Τσάγκος (Chagos Archipelagos).

Τον Μάιο του 2019 έγινε ψηφοφορία στην Γενική συνέλευση του ΟΗΕ.

116 χώρες ψήφισαν εναντίον της Βρετανίας και υπήρξαν 6  που υποστήριξαν την Βρετανία (Αυστραλία, Ουγγαρία, Ισραήλ, Βρετανία, Αμερική και Μαλδίβες).

Η περίπτωση είναι παρόμοια της Κύπρου με τις Βρετανικές Βάσεις ως αντάλλαγμα της «ανεξαρτησίας»μας.

Στην ακρόαση του δικαστηρίου της Χάγης (ICJ) η Κύπρος ήταν παρόν μέσω του Γενικού Εισαγγελέα τότε με γραπτή κατάθεση της Κύπρου στις 12 Φεβρουαρίου 2018 ( 11 σελίδες).

Μας ενδιάφερε!

ΕΑΝ θέλουμε μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα Mauritius.

Πάντα έχοντας υπόψη μας ότι ούτε οι αποφάσεις του ICJ ούτε της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ είναι δεσμευτικές!