Για την ανασύνταξη της κεντροαριστεράς
Η συζήτηση για την ανασύνταξη της ελληνικής κεντροαριστεράς ως παράταξη,
αν είναι να έχει προοπτική,
δεν πρέπει επίσης και δεν μπορεί να είναι μόνο οργανωτική.
“Παρά τη σημαντική εκλογική ήττα της 9ης Ιουνίου όμως, το κυβερνών κόμμα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα έχουν πιο «εύκολο» δρόμο μπροστά τους και περισσότερες ευκαιρίες για ανασύνταξη, από ό,τι τα κόμματα της κεντροαριστεράς.
Κι αυτό γιατί ασκούν εξουσία και έχουν ακόμα άλλα τρία χρόνια για να κάνουν διορθωτικές κινήσεις
Μιλώντας για το χώρο της ελληνικής κεντροαριστεράς τώρα
Εκτίμησή μου είναι πως δε θα υπάρξουν προϋποθέσεις ανασύνταξης αυτού του χώρου, όσο καιρό η όποια δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται είτε σε τακτικισμούς, είτε σε πρόσωπα που υπάρχουν ή που θα μπορούν να εμφανιστούν, από που άραγε, για να πάρουν το «παιχνίδι» πάνω τους.
Η συζήτηση για την ανασύνταξη της ελληνικής κεντροαριστεράς ως παράταξη, αν είναι να έχει προοπτική, δεν πρέπει επίσης και δεν μπορεί να είναι μόνο οργανωτική, ή μοίρασμα μελλοντικών ηγετικών θέσεων ευθύνης, που ενδεχομένως δε θα προκύψουν ποτέ…
Μόνο αν τα υπάρχοντα κόμματα της κεντροαριστεράς κάνουν σημαία τους, με προοδευτικό πρόσημο, τα ουσιαστικά και πολλά προβλήματα στην καθημερινή ζωή των πολιτών, ζητήματα όπως το κόστος ζωής, η στέγη, η εργασία, η ανεργία, η υποαπασχόληση, οι χαμηλές αμοιβές, η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, το περιβάλλον κ.α, μόνο τότε μπορεί να υπάρξει προοπτική.
Μόνο αν υπάρξουν επεξεργασμένες προγραμματικές προτάσεις από αυτοτελή κόμματα, που ενδεχομένως τέμνονται.
Μόνο αν υπάρξουν προγραμματικές συγκλήσεις, από αυτοτελή κόμματα, το ξαναγράφω, μόνον τότε, νομίζω, μπορεί να αναπτυχθεί μια κοινωνική και πολιτική δυναμική, που ίσως σταθεί ικανή να σπρώξει τα πράγματα στη δημιουργία ενός κοινού εκλογικού σχήματος για τις εκλογές του 2027, στην πιο εγγύτερη περίπτωση.”