Η «Ακτή» του Νίκου Ορφανίδη
- (Επειδή, καλό είναι, ο έπαινος να αποδίδεται σ’ αυτούς που τους αξίζει κι ας μην τον επιζητούν)
Μοίρα αγαθή μοιράζομαι Φιλία με αρκετούς ανθρώπους επί μακράν σειράν ετών.
Ένας απ’ αυτούς, που συναντώ με αγαλλίαση στα προσκυνηματικά ταξίδια στην Κύπρο, έχει την ξεχωριστή ικανότητα να με συνταξιδεύει μέσα από τις συνομιλίες μας σε ονειρικές αποδράσεις στον ιδεατό χωροχρόνο της νεανικής πνευματικής αθωότητος.
Παράλληλα, ποτίζει αδιαλείπτως την ενδημικά πάσχουσα από ιδεολογική λειψυδρία πεζή καθημερινότητα των πολλών με τα γραπτά του.
Ως συμβολικό αντίδωρο του αφιερώνω λίγες γραμμές από καρδιάς.
Η Φύση της «εναλίας γης Κύπρου» σημάδεψε και ταυτίζεται με τους Ανθρώπους της.
Τα δαντελωτά ακρογιάλια, οι απάνεμοι κολπίσκοι κι οι θαλασσοδαρμένοι απόκρημνοι βράχοι, συνθέτουν όλο το φάσμα της γεωγραφίας, αλλά ταυτόχρονα των ψυχικών και πνευματικών αναζητήσεων.
Ψηλά από έναν απροσπέλαστο βράχο μπορεί να αγναντεύεις το πέλαγος, να ονειρεύεσαι ταξίδια, εμπειρίες, ή να ανιχνεύεις τον ορίζοντα περιμένοντας να φανεί κάτι που ελπίζεις ή περιμένεις. Στις αμμουδιές και παραλίες στην εξερεύνηση του βυθού χαίρεσαι την ομορφιά, την φυσική ζωή και τη δροσιά το Καλοκαίρι.
Από κάποια ακτή, ξεκινάς για την γνωριμία του Κόσμου, την αναζήτηση της γνώσης, των εμπειριών και της παιδείας. Σε κάποια γνώριμη ακτή ελπίζεις να επιστρέψεις, να κατασταλάξεις όταν συμπληρώσεις τον κύκλο της ζωής σου.
«Ακτή» επέλεξε να ονομάσει ο Νίκος Ορφανίδης το περιοδικό που επί τριάντα τέσσερα (34) συναπτά έτη εκδίδει αδιαλείπτως, με τεράστια πνευματική και προσωπική φυσική καταπόνηση.
Στις σελίδες του, βρήκαν φιλόξενο καταφύγιο νέοι ποιητές και λογοτέχνες, κατατρεγμένες εθνικές και πανανθρώπινες ιδέες, έτυχαν προβολής και δικαίωσης άξιοι εργάτες του πνεύματος αναγνωρισμένοι αλλά και παραμελημένοι.
Σημαντικό στοιχείο της προσφοράς του είναι και η διάσωση του πνευματικού και ποιμαντικού έργου του μακαριστού Ανανία Κουστένη, σε περιβάλλον που εκφεύγει του χώρου των εκκλησιαστικών εντύπων και διαπερνά κάθε στρώμα της Κοινωνίας.
Με φουσκωμένα πανιά ανοίχτηκαν στο γαλάζιο πέλαγος γράφοντες και αναγνώστες.
Ο χαλκέντερος και συνάμα μειλίχιος καπετάνιος της «Ακτής» καταγράφει ανεκτίμητες παρακαταθήκες και θέλω μαζί με τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου να του ευχηθώ μακράν συνέχισιν του μοναδικού του έργου.
- Καρδιολόγος