Ο μακρύς χειμώνας της ελληνικής κεντροαριστεράς και αριστεράς;
Είναι το εκλογικό αποτέλεσμα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών προάγγελος ενός μακρύ χειμώνα για την ελληνική κεντροαριστερά και αριστερά;
Σε επίπεδο κομμάτων και εκλογών ίσως, όχι όμως και σε επίπεδο κοινωνίας, τουλάχιστον ακόμα, νομίζω.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, η μεγάλη εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας δεν αντικατοπτρίζεται στην κοινωνική και στην πολιτική δυναμική, που έδειξαν οι χθεσινές εκλογές, όπου το εκκρεμές στα αριστερά του κέντρου δείχνει ένα συνολικό αθροιστικό ποσοστό του 46% των ψήφων, περίπου.
Η αποτυχία, η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα, είναι συντριπτική.
Πράγμα που επιβεβαιώνει όχι μόνο λανθασμένους χειρισμούς και πολιτικές, αλλά και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μεγάλο κόμμα μόνο εκλογικά, χωρίς να έχει κοινωνικές ρίζες, όπως το ΠΑΣΟΚ, που φέρνει πλέον την αναλογία ψήφων με υο ΣΥΡΙΖΑΖ από 1 προς 4 σε 1 προς 2, στο εκλογικό σώμα.
Έχει τη σημασία του επίσης, για τη διαμόρφωση του νυν εκλογικού αποτελέσματος, πώς, όλα αυτά τα χρόνια, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προέρχονταν από διάφορες εκδοχές της κομμουνιστογενους ελληνικής αριστεράς, χωρίς βιωματική, ιδεολογική, πολιτική και πολιτισμική γειτνίαση με τη συντριπτική πλειοψηφία της εκλογικής βάσης του κόμματος, που προέρχονταν από τομ χώρο του παλιού μεγάλου ΠΑΣΟΚ.
Πάντως, το πόσο δύσκολη θα είναι η ανασυγκρότηση του πολιτικού χώρου που βρίσκεται στα αριστερά του κέντρου στην Ελλάδα, προκύπτει και από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση κατάφερε να κερδίσει μόνο το 1/3 των χαμένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί οι πολίτες, ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, κάποτε.
Τέλος, το ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα κινδυνεύει με μεγαλύτερη αποσυσπείρωση αντί για συσπείρωση, στις βουλευτικές εκλογές των επόμενων εβδομάδων, ίσως να μην είναι υπερβολικό.