Ο Κενάν αγκαλιά με τον Θεόφιλο
Η υπόθεση δεν έπρεπε να πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις
Δεν έπρεπε στην Κύπρο να δημιουργηθεί τόση τοξικότητα για την τύχη ενός Κούρδου αγωνιστή, ενός Κούρδου πολιτικού πρόσφυγα.
Δεν έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο της απεργίας πείνας, των κινητοποιήσεων, της αγωνίας, του δρόμου, της έντασης, της κόντρας με την πολιτεία.
Η υπόθεση έπρεπε να κλείσει πριν καν οδηγηθεί στο δικαστήριο ο Κενάν Αγιάς, από το απόγευμα της 15ης Μάρτη και τη φαεινή ιδέα των αστυνομικών του αεροδρομίου Λάρνακας να τον συλλάβουν.
Η υπόθεση έπρεπε να κλείσει από το πρώτο τηλεφώνημα, από την εκ των προτέρων εξέταση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και την αναφορά σε «τρομοκρατική οργάνωση» και «Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν».
Με παρέμβαση του Γενικού Εισαγγελέα και δίχως να πάρει είδηση κανείς τη σύλληψη ενός Κούρδου διανοούμενου.
Στην Κύπρο δεν έπρεπε να γίνεται συζήτηση και η παρόμοια υπόθεση του δικού μας Τσερκέζ Κορκμάζ το 2019 να αποτελούσε σημείο αναφοράς για να μη βασανιστεί ξανά και δίχως δικαιολογία ένας άνθρωπος, με βάση τουρκογερμανικό φιρμάνι εναντίον της κουρδικής αυτοδιάθεσης.
Εδώ τα πράγματα έπρεπε να προχωρούν σχεδόν μόνα τους, να μην υπάρχει αμφιβολία για τη στήριξη στον κουρδικό αγώνα, σε όλες τις μορφές του, το φως να υπερέχει του σκοταδιού σε κάθε συζήτηση για την Τουρκία και τα πλοκάμια της, για την αδικία που βιώνουν οι Κούρδοι και οι Κούρδισσες, τόσο στο Κουρδιστάν όσο και σε τόσες χώρες του πλανήτη που βρίσκουν καταφύγιο.
Μα όσοι όφειλαν να κινητοποιηθούν για να μην προχωρήσει αυτή η υπόθεση, φάνηκαν ασφυκτικά κατώτεροι των περιστάσεων, με την ψευδαίσθηση ότι το Κουρδιστάν κείται μακράν.
Φάνηκαν ασφυκτικά κατώτεροι των περιστάσεων, επιδεικνύοντας υπεροψία και μέθη απέναντι σε ΕΝΑΝ άνθρωπο που ζητεί απλώς την ελευθερία του, σε ΕΝΑΝ άνθρωπο που δεν θα λύσει ούτε θα διαλύσει τις διπλωματικές -τρομάρα μας- σχέσεις με τη Γερμανία και δεν θα προκαλέσει θερμό επεισόδιο με την κατοχική Τουρκία.
Φάνηκαν βυθισμένοι στο έλος της μετριότητας μιας πολιτείας που αισθάνεται πως κυβερνά κάπου στο Λουξεμβούργο και όχι στο μεσανατολικό χαράκωμα της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Χαντακωμένοι και αποβλακωμένοι από μια δήθεν στηλίτευση και νουθεσίες που συναντά κανείς κάπου στο Λονδίνο ή στις Βρυξέλλες.
Τώρα, μόνο το Ανώτατο Δικαστήριο μπορεί να ανακόψει τον εξευτελισμό και τη ντροπή και ο Κενάν Αγιάς να δεχτεί τη συγγνώμη που η τουρκοκρατούμενη Κυπριακή Δημοκρατία τον θυσίασε στη γραφειοκρατία μιας δικαιοσύνης που έπρεπε να προφυλάξει το εθνικό συμφέρον.
Ο Κενάν Αγιάς, που πρώτα σκέφτεται την Κύπρο και έπειτα το Κουρδιστάν, να δεχτεί τη συγγνώμη μας, για τη δίμηνη ταλαιπωρία και την ολιγωρία απόφασης ευθύνης, την ολιγωρία για το αργοπορημένο «ασσιχτίρ» στη Γερμανία και στην Τουρκία που ζητούν έναν άνθρωπο επειδή είναι Κούρδος, λόγω εθνικής ταυτότητας, συνείδησης και καταγωγής.
Ο Κενάν Αγιάς να δεχτεί τη συγγνώμη μας, αποχωρώντας νικητής και προσωρινά ελεύθερος από τις Κεντρικές Φυλακές, αγκαλιά με τον Θεόφιλο Γεωργιάδη και με ανιδιοτελή και υπεράνθρωπη έγνοια για τις δύο μας πατρίδες, την Κύπρο και το Κουρδιστάν.
Θα νικήσουμε, σύντροφε Κενάν Αγιάς.
Στην Κερύνεια, στην Αμίδα, στη Ροζιάβα, θα νικήσουμε.