Το πιο σημαντικό πολιτικό γεγονός για τη Κυπριακή Δημοκρατία, οι προεδρικές εκλογές, μετατράπηκε δυστυχώς σε θέαμα ριάλιτυ και σε διαγωνισμό «δημοφιλίας»
Χρεοκοπία της πολιτικής, χρεοκοπία των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος, χρεοκοπία της ίδιας της κοινωνίας που ανέχεται και συμμετέχει σε ένα τόσο φτηνιάρικο θέαμα.
Κι αντί για αρχές και οράματα διαλαλούνε και πλασάρουν σάπια θέλγητρα οι επικοινωνιολόγοι, κατά που θα έλεγε και ο ποιητής.
Κυρίαρχος ο κυνισμός, η τιποτολογία και η κενολογία. Κι ένας κόσμος που θα ψηφίσει τη συνέχεια της λεηλασίας της ζωής του.
Σε όλα αυτά προστέθηκε και το σίριαλ Αναστασιάδη που δεν κρύβει τη χαρά του για τους τρεις συνεργάτες του που είναι οι κύριοι υποψήφιοι όπως τους αναδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις. Φυσικά κι ανάμεσα στους τρεις έχει την προτίμηση του, είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι εργάζεται παρασκηνιακά για τον τέως υπουργό Εξωτερικών. Εξ ου και η οργή του Αβέρωφ Νεοφύτου στον οποίο ο Αναστασιάδης ενώ δήλωσε ότι θα έστελνε αυστηρά προσωπική επιστολή, ξαφνικά, με διαμεσολαβητικές προσπάθειες, συναντήθηκαν στο Προεδρικό. Δεσμεύτηκε ξανά ο Αναστασιάδης… Εν αναμονή του επόμενου επεισοδίου.
Να βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά. Η προετοιμασία διαδοχής του σημερινού Προέδρου πάει πίσω μερικά χρόνια, όταν στη δεύτερη θητεία του διόρισε τον Νίκο Χριστοδουλίδη υπουργό Εξωτερικών ενώ τη θέση διεκδικούσε ο Χάρης Γεωργιάδης, ο πιστός του συνεργάτης υπουργός Οικονομικών που διαχειρίστηκε το κούρεμα. Τον παραμέρισε όμως αν και είχε την στήριξη του Αβέρωφ Νεοφύτου. Τα επόμενα χρόνια οικοδομήθηκε επικοινωνιακά το προφίλ και η «δημοφιλία» Χριστοδουλίδη από το μεταπρατικό κατεστημένο και τους μηχανισμούς του. Επιστρατεύτηκαν ακόμη και οι οι ιεράρχες της κυπριακής Εκκλησίας με τον Αρχιεπίσκοπο να δίνει τις ευλογίες του. Η «δημοφιλία» του επομένως δεν έπεσε από τον ουρανό καθώς δεν είναι ούτε χαρισματικός ούτε κάποια προσωπικότητα με ξεχωριστά προσόντα και ικανότητες. Όμως προέκυψε επίσης και ως αποτέλεσμα της απαξίωσης των πολιτικών κομμάτων. Ειδικά αυτών του αντιπολιτευόμενου χώρου που κατέληξαν να επιλέξουν για υποψηφίους τους συνεργάτες του Αναστασιάδη.
Παρουσιάζεται αυτή η «δημοφιλία» ως το κύριο προσόν του Χριστοδουλίδη, αλλά ενόχλησε η υποτιθέμενη «δημοφιλία» της Προέδρου της Βουλής Αννίτας Δημητρίου. Σε κάθε περίπτωση δεν επιλέγεις υποψήφιο με βάση μόνο τη «δημοφιλία», διαγράφοντας αρχές και θέσεις με κριτήριο την εξουσία. Αυτό έκανε βασικά ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος. Δεν μπορείς τη μια μέρα να μιλάς για τη πιο «διεφθαρμένη» κυβέρνηση που γνώρισε αυτός ο τόπος και την άλλη να επιλέγεις ένα υπουργό της ίδιας αυτής κυβέρνησης και στενό συνεργάτη αυτού που χαρακτήριζες ως τον πιο «δεφθαρμένου» Προέδρο, για δικό σου υποψήφιο. Δεν μπορείς να κατηγορείς τον Αναστασιάδη για καταβαράρθρωση του Κυπριακού και να επιλέγεις για υποψήφιο σου τον υπουργό Εξωτερικών του! Έχει και ο πολιτικός αμοραλισμός κάποια όρια.
Το ΑΚΕΛ κατέληξε επίσης σε ένα συνεργάτη του Αναστασιάδη με το ελαφρυντικό βεβαίως ότι πρόκειται για τεχνοκράτη που δεν συμμετείχε στην κυβέρνηση και δεν έπαιρνε αποφάσεις σε θέματα που συνδέθηκαν με τη διαφθορά, αφού ως διαπραγματευτής χειριζόταν μόνο το Κυπριακό. Είναι ορατή όμως η αδυναμία του κόμματος να αναδείξει ένα δικό του υποψήφιο.
Όσον αφορά τον Αβέρωφ Νεοφύτου, οι αμαρτίες του οποίου είναι βέβαια γνωστές και απειράριθμες, στοχοποιήθηκε και δαιμονοποιήθηκε ως το «μαύρο» πρόβατο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως το άλλοθι για την επιλογή και σε αντιπαράθεση μαζί του, του Νίκου Χριστοδουλίδη. Θεατές με άλλα λόγια στο σίριαλ ο «καλός» και ο κακός» Συναγερμικός. Και οι δύο διεκδικούν τη συναγερμική «νομιμότητα», οι διαφορές τους δε, πέρα από την προσωπικότητα του καθενός. είναι μόνο στις αποχρώσεις. Προέρχονται από τη Δεξιά και διεκδικούν την πολιτική κληρονομία του Γλαύκου Κληρίδη. Υπό τις περιστάσεις όμως ο Αβέρωφ Νεοφύτου, με τη φθορά που έχει υποστεί, δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το ίδιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, των κυπριακών ελίτ, του κυπριακού μεταπρατικού κατεστημένου, όσο ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά το ξένο παράγοντα.
Με αυτά τα δεδομένα πορευόμαστε στις κυπριακές προεδρικές εκλογές, με σημαδεμένη την τράπουλα, και εκτός κάποιας συνταρακτικής ανατροπής γνωρίζουμε ήδη το αποτέλεσμα. Θα συνεχίσει να κυβερνά η Δεξιά, ο ΔΗΣΥ θα είναι το κόμμα Χριστοδουλίδη ελέω Αναστασιάδη και ίσως βρούνε και κάποιο ρόλο για τον Αβέρωφ Νεοφύτου.
Όμως θα ήταν καλό οι Κύπριοι πολίτες να σκεφτούν και για την επόμενη μέρα που δεν θα είναι παρά η συνέχεια της δεκαετίας Αναστασιάδη, με αποχρώσεις φυσικά και σίγουρα με αποφυγή της πρόκλησης στα θέματα της διαφθοράς που θα συνεχιστεί μάλλον «πολιτισμένα», σίγουρα με την ίδια πολιτική στο Κυπριακό, αυτή που οδηγεί στην εδραίωση της κατοχής.
Να σκεφτούν και να ψηφίσουν επομένως οι πολίτες ως ανάχωμα αυτής της συνέχειας, τον μόνο υποψήφιο που προτείνει ρήξη με το παρελθόν και του οποίου η εντιμότητα και το ήθος δεν αμφισβητείται, τον Γιώργο Κολοκασίδη.
Ένα ψηλό ποσοστό για τον Κολοκασίδη θα είναι ανάχωμα στις αναμενόμενες διολισθήσεις-κατολισθήσεις του επόμενου Προέδρου.
- ΥΓ
Ρευστό το πλανητικό πολιτικό πεδίο. Στη μεγαλύτερη χώρα της Λατινικής Αμερικής, τη Βραζιλία, επανέρχεται η Αριστερά με τον Λούλα, στο Ισραήλ επανέρχεται η Δεξιά με τον Νετανιάχου και αναμένεται την ερχόμενη εβδομάδα το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών για το Κογκρέσο που θα είναι καθοριστικό όχι μόνο για τις ΗΠΑ αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο. Καθοριστικό και για μας γιατί ένα Κογκρέσο που θα ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους θα γέρνει περισσότερο προς την Τουρκία. Το παράδοξο σε αυτή την περίπτωση θα είναι ότι το Κογκρέσο θα κάνει δύσκολη τη ζωή στον Μπάιντεν αλλά θα τον διευκολύνει στα ανοίγματα του στην Τουρκία, την πώληση των F16 και την ένταξη της χώρας αυτής στην περιφερειακή αρχιτεκτονική ασφαλείας που προσπαθούν να οικοδομήσουν οι Αμερικανοί. Αν οι δημοκρατικοί χάσουν τον έλεγχο της Γερουσίας, θα είναι για μας απώλεια το γεγονός ότι ο Ρόμπερτ Μενέντεζ δεν θα είναι πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων.
- Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Τώρα κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Email, Stephanos.constantinides@gmail.com