Δεν θα αρνηθώ να κάνω αυτό που μπορώ να κάνω
Οι περισσότεροι από εμάς διανύουμε τη ζωή μας χωρίς να παλεύουμε για αυτό που είναι σωστό αλλά αποδεχόμαστε τα πράγματα όπως μας τα σερβίρουν.
Και το ερώτημα είναι:
Νιώθουμε ότι δεν πρέπει να πολεμήσουμε;
Πιστεύουμε ότι πρέπει να υποταχτούμε πλήρως σε αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία;
Είμαστε απλώς ικανοποιημένοι με τον τρόπο που ζούμε και δεν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα;
Είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που αφήνουμε πίσω στα παιδιά μας;
Πρέπει να μάθουμε πώς να παλεύουμε ενάντια σε αυτούς που μας καταπιέζουν, ακόμα κι αν είναι στην εξουσία. Πρέπει να μάθουμε πώς να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο τρόπο ζωής. Πρέπει να αγωνιστούμε για τον τρόπο που γνωρίζουμε ότι πρέπει να λειτουργεί ο κόσμος και η δημοκρατία. Και πρέπει να αποδεχόμαστε και να καλωσορίζουμε αυτούς που πραγματικά αγωνίζονται για αυτά τα πράγματα ως κοινωνία και να τους υποστηρίζουμε καθώς αγωνίζονται εναντίον του κατεστημένου και την διαφθοράς.
Δεν είναι όλα καταδικασμένα για αποτυχία, αν και μπορεί να φαίνεται έτσι όταν κοιτάμε γύρω μας. Αν δεν αρχίσουμε να πολεμάμε και αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληγωθούμε στην πορεία, δεν θα καταλήξουμε πουθενά.
Πρέπει να παλέψουμε, η μάχη μόλις αρχίζει. Και παρόλο που μερικές φορές μπορεί να νιώθουμε σαν να χάνεται η μάχη, υπάρχει πάντα ελπίδα. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι εκεί έξω που αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα δεν είναι καλά και ότι δεν πάει άλλο να συνεχίσουμε έτσι. Η πρόκληση είναι να τους κάνουμε να σηκωθούν και να παλέψουν για το σωστό και το δίκαιο.
Είμαι μόνο ένας,
Αλλά και πάλι είμαι ένας.
Δεν μπορώ να κάνω τα πάντα,
Αλλά ακόμα μπορώ να κάνω κάτι.
Και επειδή δεν μπορώ να κάνω τα πάντα,
Δεν θα αρνηθώ να κάνω αυτό που μπορώ να κάνω.