Ομοσπονδιακές Εκλογές και Μεταναστευτική Αυστραλία
Ως τώρα, η προεκλογική περίοδος για τις ομοσπονδιακές εκλογές της 21ης Μαίου, έτσι όπως οριοθετείται στη δημόσια σφαίρα, επικεντρώνεται κυρίως σε επιφανειακές εντυπώσεις και όχι στην ανάδειξη ουσιαστικών ζητημάτων που επηρεάζουν άμεσα τις ζωές των πολιτών.
Σε μια κατακερματισμένη κοινωνία όπως αυτή που ζούμε σήμερα, με την ύπαρξη πολλών παράλληλων μικρόκοσμων, καθώς επίσης και πολλών ατομικών και συλλογικών βιωμάτων που καθορίζουν την ανάγνωση και ερμηνεία της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, είναι δύσκολο να πλησιάσεις, να οργανώσεις και να κινητοποιήσεις πολιτικά τις «μάζες».
Αυτός είναι κατά την άποψή μου ο κύριος λόγος που οι κανόνες της πολιτικής και οικονομικής ζωής, όπως και τα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων συνδιαμορφώνονται πρωτίστως από τα λόμπυ και από τις διάφορες εξουσιαστικές ελίτ.
Παρόλους τους παραπάνω περιορισμούς όμως, η προεκλογική εκστρατεία συνεχίζεται, οι εκλογές θα διεξαχθούν κανονικά, κυβερνήση θα εκλεγεί και οι ζωές όλων μας, κυρίως όμως οι ζωές των πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά πιο αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας, θα επηρεαστούν σε ένα σημαντικό έως πολύ σημαντικό βαθμό από την νεοεκλεγείσα ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας.
Με αφορμή τις εκλογές του Μάη, πολλά τμήματα της κοινωνίας προσπαθούν συστηματικά να επηρεάσουν την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων, με οργανώσεις που συνηγορούν υπέρ των συμφερόντων τους.
Ο συνήγορος των μετανστευτικής καταγωγής κατοίκων της Αυστραλίας, όμως, ποιος είναι; Πόσο αποτελεσματικός και πειστικός είναι ο λόγος προς τα πολιτικά κόμματα; Για παράδειγμα, ποιος μιλάει με το πολιτικό και θεσμικό κατεστημένο της χώρας για την ανάγκη ύπαρξης μιας καλά επεξεργασμένης μεταναστευτικής και πολυπολιτισμικής πολιτικής στην Αυστραλία; Ποιοι και ποιες αναδεικνύουν την ανάγκη να υπάρχει εκπροσώπηση και στελέχωση της πολυπολιτισμικής Αυστραλίας σε όλους τους σημαντικούς θεσμούς της χώρας μας;
Υπάρχουν στις μέρες μας οργανωμένες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, που προσπαθούν να παράγουν και να συνδιαμορφώσουν τις πολυπολιτισμικές πολιτικές των κομμάτων της Αυστραλίας; Υπάρχουν ενεργές επιτροπές εθνικών και πολυπολιτισμικών υποθέσεων στα διάφορα πολιτικά κόμματα; Επιτροπές που εκλέγονται από ενεργά μέλη, έχουν κοινωνική και πολιτική υπόσταση και δεν υπάρχουν απλώς για να «λειτουργούν» με διορισμένους και εντεταλμένους από πολιτικούς πάτρονες, που επιθυμούν να ελέγξουν ή να εκμεταλευθούν τη μετανατευτική ψήφο; Υπάρχει κάτι πιο πέρα από τις διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες, ή γραφειοκρατίες/επιτροπές που λειτουργούν με διορισμένους και όχι με εκλεγμένους εκπροσώπους, ειδικού στοχαστικού και πολιτικού βάρους; Υπάρχει κάτι πιο ουσιαστικό από τις ευκαιριακές διαβουλεύσεις, ή συναντήσεις των κυβερνήσεων, των κομμάτων, ή των θεσμών, με εθνοτικές ηγεσίες που δεν έχουν στα αλήθεια πίσω τους τις εθνοτικές τους ομάδες, ή που δε διαβουλεύονται με τα ίδια τους τα μέλη; Υπάρχει κάτι άλλο πέρα από τα πολυπολιτισμικά και γραφειοκρατικά σώματα εκπροσώπησης των εθνοτήτων, σώματα όπως είναι για παράδειγμα η Ομοσπονδία των Συμβουλίων των Εθνοτικών Πόσους σοβαρούς δημόσιους διανοούμενους όπως ο Tim Soutphommasane έχουμε, που να μπορούν να αρθρώνουν εμπεριστατωμένο λόγο; Πέρα από την ύπαρξη ορισμένων κομματαρχών στις πιο πρόσφατες μεταναστευτικές κοινότητες, που δε γνωρίζουν τα πράγματα και δε μπορούν να παράγουν, ή να αρθρώσουν ευρύτερο πολυπολιτισμικό πολιτικό λόγο, έχουμε κάτι άλλο;
Άποψή μου είναι πως στην Αυστραλία του 2022, δεν υπάρχει ένα σώμα, ή μια ευάριθμη κοινότητα πολιτών, που να μπορούν να αρθρώσουν σημαντικό, σοβαρό, παρεμβατικό και αποτελεσματικό κοινωνικό και πολιτικό λόγο στα δρώμενα της χώρας. Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή, ως Αυστραλοί πολίτες μεταναστευτικής καταγωγής, τη δυνατότητα να ξαναβάλουμε στη δημόσια και στην πολιτική σφαίρα της χώρας, το θέμα της ουσιαστικής εμβάθυνσης του επιφανειακού, γραφειοκρατικού και διακηρυχτικού σημερινού πολυπολιτισμού.
Οι παλαιότερες μεταναστευτικές κοινότητες δεν έχουν πλέον πολυάριθμα μέλη, με τα κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά του παρελθόντος, που να συμμετέχουν δυναμικά στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, με στόχο τη δημιουργία μιας πιο ισότιμης και πιο κοινωνικά και οικονομικά δίκαιης πολυπολιτισμικής Αυστραλίας. Η Ελληνοαυστραλιανή κοινότητα για παράδειγμα, δεν έχει 17 Ελληνόφωνα Τμήματα του Εργατικού Κόμματος στη Βικτώρια, που να αθροίζουν, όπως άθροιζαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980, περίπου 2.000 από τα συνολικά 12.000 μέλη του κόμματος στην πολιτεία, επηρεάζοντας έτσι αποφασιστικά τις πολιτικές εξελίξεις. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες παλιότερες μετανστευτικές κοινότητες, π.χ. Ιταλοί, Γιουγκοσλάβοι, ισπανόφωνοι, κ.α.
Οι αλλαγές στην οικονομία, ο κατακερματισμός της κοινωνίας, η υποχώρηση της πολιτικής ταυτότητας, η κοινωνική κινητικότητα, η αποδοχή ενός τοκενιστικού πολυπολιτισμού από το επίσημο κράτος, καθώς και τα χαρακτηριστικά του μεταναστευτικού προγράμματος της Αυστραλίας των τελευταίων χρόνων, που δίνει έμφαση στην επιχειρηματική και στην προσωρινή και όχι στη μόνιμη μετανάστευση, έχουν αφαιρέσει από τις παλαιότερες και νεότερες μεταναστευτικές και εθνοτικές κοινότητες της Αυστραλίας, σημαντική πολιτική και εκλογική ισχύ.
Όμως… Η ανάγκη για την ύπαρξη μια πολιτικά και στοχαστικά παρεμβατικής μεταναστευτικής/εθνοτικής Αυστραλίας εξακολουθεί να είναι μεγάλη. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη πως στην κατακερματισμένη αυστραλιανή κοινωνία του 21ου αιώνα εξακολουθούν να υπάρχουν μικρόκοσμοι, που δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένους χώρους, π.χ. εργασιακοί χώροι, τοπική αυτοδιοίκηση, τέχνες, κ.α., προσπαθώντας να συμπεριλάβουν, να αναδείξουν και να διασφαλίσουν την πολυπολιτισμική ετερότητα, τότε… Αν πραγματικά πιστεύουμε στην ανάγκη ύπαρξης μιας πραγματικά πολυπολιτισμικής Αυστραλίας…
Μάλλον έχει φτάσει η ώρα για τους διάφορους πολυπολιτισμκούς μικρόκοσμους, να αναλάβουν την πρωτοβουλία να συναντηθούν, να συζητήσουν, να προγραμματίσουν, να βγάλουν τη δική τους «Διακήρυξη του Uluru» και να παλέψουν για την υλοποίησή της, όπως έκαναν και κάνουν οι αυτόχθονοι λαοί της Αυστραλίας από το 2017.
Η αληθινή φωνή και οι σημερινές πραγματικές ανάγκες της πολυπολιτισμικής Αυστραλίας πρέπει και να ακουστούν και να αντιμετωπιστούν ξανά, επιτυχώς, από το πολιτικό, από το κοινωνικό, από το θεσμικό mainstream της χώρας.
Γιατί;
Διότι μια πολυπολιτισμική Αυστραλία είναι μια πιο δυνατή, πιο πλούσια, πιο καλή, πιο εύρωστη και πιο ανταγωνιστική χώρα.
Αλλά και γιατί επίσης το πρωτίστως μεταφυσικό στις μέρες μας εθνικό πιστεύω του «Fair Go-Δίκαιη Αντιμετώπιση» είναι ή πρέπει να είναι μια καθολική και όχι μια επιλεκτική αρχή.
- Υ.Γ1. Υπήρξα μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής των Ελληνόφωνων Τμημάτων του Εργατικού Κόμματος Αυστραλίας (ΕΚΑ) στη Βικτώρια, τη δεκαετία του 1990. Επίσης, την περίοδο 1994-1998, εκλέχτηκα στην Επιτροπή Μετανάστευσης και Εθνοτικών Υποθέσεων, καθώς επίσης και στη Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, Άμυνας και Εμπορίου του ΕΚΑ στην πολιτεία της Βικτώριας.
- Υ.Γ.2 Η φωτογραφία της ανάρτησης προέρχεται από άρθρο της εφημερίδας ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ της Μελβούρνης, σχετικά με το θάνατο του εργατικού και φιλέλληνα πρωθυπουργού της Αυστραλίας Gough Whitlam.
- Kostas Karamarkos