Αφ’ Ιμερτής Κυρηνείας
Από τη Συλλογή Κορυθαλία *
Ίτε! Της αρετής ερέτες και δορυφόροι
Την άγκυρα των Τευκριδών σηκώστε
Aπό την Κύπρο με τα χάλκινα σπλάχνα
Άλκιμοι κι ευσταλείς ιστιοπλόοι
Ακοντιστές, δισκοβόλοι, ιππείς ελπιδοφόροι, Ίτε!
Με ιάσμους τις χορδές της λύρας στολίστε
Ακρόπρωρα γοργόνων
Ανάστροφα τους ανέμους γυρίστε ερέτες των αιώνων
Ίτε! Την άγκυρα των Τευκριδών ποντίστε στην πρώτη πατρίδα
«Ω, φίλτατον φώνημα!»
Ω, φίλτατον χώμα!
Πατρίδος έρως, υπέρτατον κλέος
Αντίδωρο χαλκό σφυρήλατο κομίστε
Από την Κύπρο με τα χάλκινα σπλάχνα
Ίτε! Ζήνωνες, Πράξανδροι, Κινύρες, Χαλκάνορες,
του Δημοφώντα φύτρα, του Αγαπήνορα
Ίτε! του Κηφέα γενιά και του Θησέα
Ακάμαντες δάδες, πυρσοί
Από την Κύπρο με τα χάλκινα σπλάχνα
Ίτε, λαμπαδηδρόμοι, «Ευ αγωνίζεσθαι»!
Ώρες, του Δία κόρες, Δικαιοσύνη, Ειρήνη, Ευνομία
Την Ύβρι ξορκίστε και την Αλαζονεία
«’Επεται δ’ εν εκάστω μέτρον, νοήσαι δε καιρός άριστος»
Κύπρος ολβία, Κύπρος δύστηνος, Κύπρος γλυκεία
Αίνος και θρήνος, γόος και ψόγος
«Πολλά δ’ ανθρώποις παρά γνώμαν έπεσεν»
Δελφίνιε, Λύκειε, Δήλειε βασιλιά, ολόφωτε γιε της Λητώς,
Κεραιάτη, Υλάτη, αχνίζει ακόμα η γη κι οι βωμοί σου
«Εθελήσας ταύτα νόω τιθέμεν εύανδρόν τε χώραν»
Χώρα που θεμελιώθηκε σε ανίκητα τόξα και βέλη
-αγαθή τύχη, τα στήθη μας τείχη-
Αντίδωρο σφυρήλατο στέλνει χαλκό, ύμνους στο Φως αναπέμπει
Παλίντονες ικεσίες, δεήσεις, αιτείται άγους κάθαρση
Καλότυχη Ιστάρ, Μύληττα, Αφροδίτη Ουρανία, Κύπρις Μακαρία,
Σελήνη ευάστερη, ρίψε περίδρομον όμμα στη γη σου
Τέθριππο άρμα του Ήλιου σκίσε τους ουρανούς
Του Ποσειδώνα άλογα λαμπρά οργώστε τις θάλασσες
Ελευθερώστε ούριον άνεμο
Ίτε! Κορυθαλία η οδός
Στεφανηφόροι ηνίοχοι, καλλίνικοι ημεροδρόμοι
Βαδίστε στα κύματα με ανάστροφη ρότα
Σκορπίστε μήνυμα φτερωτό: Δυο πατρίδες, δυο άγκυρες
Κι εσύ Ηχώ, άγγελμα νικηφόρο στης Περσεφόνης το βασίλειο
δώσε, ευφροσύνη στις ψυχές των νεκρών μας
Ανάστα Άδωνη! Εγέρθητι Τελαμώνα!
Φιλόκυπρε, Αριστόκυπρε, Ευαγόρα!
Εκατόμβες ηρώων, ματύρων, αγίων στις πύλες των τειχών μας
Ίτε! Σατραπείες, υποταγής στήλες γκρεμίστε
Απ’ τα ριζά των βουνών μας
Ίτε! Φωνή Θεού, ιαχή των αιώνων:
«Ίτε παίδες Ελλήνων, ίτε,
ελευθερούτε πατρίδ’ ελευθερούτε δε
παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη,
θήκας τε προγόνων!»
Ελευθερούτε Κερύνεια, Αμμόχωστο, Μόρφου
Ίτε!
- Η Ανδρούλα Τουμάζου γεννήθηκε στην Αμμόχωστο της Κύπρου. Αποφοίτησε από το Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου και σπούδασε στη Φιλοσοφική και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έργα της: Φοίβη, μυθιστόρημα, εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 1998, Του Απρίλη και του Μάη, ποίηση, εκδόσεις Λαβύρινθος, Αθήνα 1999, Κορυθαλία, ποίηση, Αθήνα 2002, Χόσγκελντιν!, μυθιστόρημα, εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική, Αθήνα 2004, Νήσος εν Καμίνω, ποίηση, εκδόσεις REDNOTOSTRINTTON, Αθήνα, Μάϊος 2012