Η Τουρκία πάντα στο ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου και εμείς εξακολουθητικά πάντα στο ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου!
Το καλό κλίμα της συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν δεν είχε δυστυχώς ανάλογη συνέχεια.
Το χαλαρό κλίμα, το γεύμα χωρίς γραβάτες, δεν κράτησε, όπως αναμενόταν άλλωστε, για πολύ.
Από την επομένη κιόλας μέρα ο Ρετζέπ Ταϊγίπ Έρντογαν επανήλθε στη γνωστή ρητορική του περί γαλάζιας πατρίδας, εμμένοντας στην αποστρατικοποίηση των νησιών μας.
Τη σφαγή στην Κύπρο (με όπλα αμερικανικά για να μην ξεχνιόμαστε), την αποκάλεσε ξανά «ειρηνευτική επιχείρηση»! Και φυσικά το Μπαράζ παραβιάσεων του εθνικού εναερίου χώρου μας σε όλο το εύρος του Αιγαίου από τουρκικά αεροσκάφη συνεχίζεται αμείωτο.
Από την άλλη, την ώρα που εμείς πήραμε ξεκάθαρη θέση κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η Τουρκία επιμένει στη στάση των ίσων αποστάσεων, τονίζοντας σε κάθε ευκαιρία ότι θέλει να διατηρήσει καλές σχέσεις και με τις δύο χώρες! Ο Ερντογάν λέει μονότονα ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. «Πρέπει να διατηρήσουμε τη φιλία μας τόσο με τον κ. Ζελένσκι όσο και με τον κ. Πούτιν», είπε! Ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών μάλιστα δήλωσε ότι η χώρα του θέλει η Τουρκία να είναι μεταξύ των χωρών που θα προσφέρουν εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία, στο πλαίσιο οποιασδήποτε συμφωνίας με τη Μόσχα για τον τερματισμό του πολέμου. Κι εμείς εντελώς αψυχολόγητα, εκτός από την καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία (ορθή απόφαση δίχως άλλο) στείλαμε και πολεμικό υλικό (μέγα λάθος ασφαλώς). Κι έτσι μπήκαμε στο μαύρο κατάλογο του Βλαντιμίρ Πούτιν!
Η Τουρκία έχει δηλώσει ότι υποστηρίζει την Ουκρανία, μετά τη ρωσική εισβολή, καλώντας τη Μόσχα να σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Έχει προμηθεύσει επίσης στην Ουκρανία τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Παράλληλα, η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, έχει αναπτύξει στενούς πολιτικούς και στρατιωτικούς δεσμούς με τη Ρωσία εδώ κα αρκετά χρόνια, συνεργαζόμενη μαζί της στη Συρία και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ στον Καύκασο. Διαφώνησε ωστόσο με την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και τήρησε διαφορετική στάση στον πόλεμο της Λιβύης. Οι τούρκοι μπορούν να αλλάζουν αφηγήματα, φιλίες, έχθρες, συμμαχίες, μπορούν να αλλάζουν τα πάντα προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν, χωρίς να λογοδοτούν για την ανακολουθία τους. Σε αντίθεση με την Αθήνα που επιμένει σταθερά να δηλώνει πως εμείς «ανήκουμε στη Δύση», έστω κι αν η Δύση κυριολεκτικά μας συνέτριψε!
Το ίδιο μπορεί να πει κανείς για την αναθέρμανση των σχέσεων της Άγκυρας με το Τελ Αβίβ. Θα εγκαταλείψει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την Χαμάς ο τούρκος πρόεδρος; Ή θα εξακολουθήσει να κοροϊδεύει τους πάντες, χωρίς κόστος; Και πιο αντίτιμο θα ζητήσει ο Ερντογάν για τις υπηρεσίες του άραγε; Η Τουρκία για την πιο ασήμαντη «προσφορά» της ζητά πάντα «μπαξίσι» από τη Δύση. Ποιό θα είναι άραγε το «μπαξίσι» που θα ζητήσει στην παρούσα περίπτωση;
Κι εμείς… η Ελλάδα, η Κύπρος, ο ελληνισμός τί κάνουμε για να προλάβουμε τα χειρότερα; Η Ελλάδα δυστυχώς για άλλη μια φορά παραμένει απούσα στα μεγάλα διεθνή ζητήματα. Σε αντίθεση με την κατοχική Τουρκία που ντύθηκε το μανδύα του ειρηνευτή! Η Τουρκία πάντα στο ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου και εμείς εξακολουθητικά πάντα στο ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου!
Ο πόλεμος πιθανότατα θα οδηγηθεί σε ένα τραγικό τέλος. Το δικαίωμα ανεξάρτητης-αδέσμευτης επιλογής της Ουκρανίας μετά την Ρωσική εισβολή θα είναι πλέον όνειρο θερινής νυκτός. Τώρα το ξέρει πολύ καλά ο Ζελένσκι. Η χώρα του δυστυχώς μετατράπηκε σε ερείπια. Κι αυτοί που του έταζαν ένταξη στο ΝΑΤΟ εξαφανίστηκαν! Για να μην πάθουμε και εμείς μελλοντικά τα ίδια και χειρότερα, πρέπει να πάρουμε τα σωστά μηνύματα και μαθήματα από αυτόν τον πόλεμο, καθώς τώρα γνωρίζουμε ότι θα είμαστε μόνοι όταν χρειασθεί, που μακάρι να μην χρειασθεί.
Και σίγουρα ο κόσμος όλος, όποια κι αν είναι η έκβαση του πολέμου, δεν θα είναι ο ίδιος. Ούτε η εικόνα του ΝΑΤΟ θα είναι ίδια. Το ΝΑΤΟ έδειξε τα όριά του στην Ουκρανία. ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, κακά τα ψέματα, βασίζονται μόνο στους εξοπλισμούς για να επιβιώνει η αμερικανική πολεμική βιομηχανία.
Συμπέρασμα: Όσο η Ελλάδα παραμένει μακριά από διεργασίες και διαπραγματεύσεις και απλώς περιορίζεται να δηλώνει ότι βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, την ώρα που η Τουρκία αλωνίζει παντού, η παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφάλειας που ετοιμάζεται, θα αφορά άλλες χώρες και όχι εμάς. Κι ο Θεός να μας φιλάει από τέτοιους «φίλους» και τέτοιους «συμμάχους», όπως είναι κυρίως οι αμερικανοί!
- Αναπλ. Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού – a.avgoustis@hotmail.com