Τα ήρεμα νερά του Αιγαίου και η τρικυμία στην Κύπρο

Σε πρόσφατη επίσημη δήλωσή του στα ΜΜΕ, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Δένδιας, είπε μεταξύ άλλων ότι «. . . αυτό που προβλέπω για την Ελλάδα είναι ότι θα έχουμε ήσυχο καλοκαίρι και ήρεμα νερά στο Αιγαίο, όμως φοβάμαι πως δεν μπορώ να προβλέψω ότι θα είναι το ίδιο και στην Κύπρο».

• Ανδρέας Μορφίτης *

Η απροκάλυπτη αυτή δήλωση του κ. Δένδια έδωσε το εισιτήριο στον νεοσουλτάνο της Άγκυρας Ταγίπ Ερντογάν να παρελάσει αλώβητος και . . . σχεδόν περήφανος από το πρόσφατο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αποφύγει τις οποιεσδήποτε κυρώσεις που ενδεχομένως να επέβαλλε στην Τουρκία η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η διάσταση και ο διαχωρισμός των δύο πεδίων αντιπαράθεσης Αιγαίο – Κύπρος, μπορεί να δώσει σε κάποιους, ιδιαίτερα στον διεθνή χώρο, την εντύπωση και το συμπέρασμα ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει τα δύο μέτωπα αντιπαράθεσης με την Τουρκία με το ίδιο σθένος και την ίδια αποφασιστικότητα.

Η ερμηνεία αυτή θα μπορούσε ασφαλώς να αποφευχθεί εάν ο ΄Ελληνας ΥΠΕΞ πρόσθετε πως «. . . ανεξάρτητα από αυτό, η Ελλάδα αντιμετωπίζει με το ίδιο σθένος και τη ίδια αποφασιστικότητα τις προκλήσεις της Τουρκίας, είτε επιχειρηθούν στο Αιγαίο, είτε στην Κύπρο».

Μπορεί ο αρχηγός της Ελληνικής Διπλωματίας να έχει θάψει οριστικά το «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» που απετέλεσε τότε την μοναδική ασπίδα του Κυπριακού Ελληνισμού, όμως δεν έχει το δικαίωμα να λησμονεί ή να παραγράφει τις συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας με βάση τις συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου ως εγγυήτριας δύναμης, που συνεπάγεται και την προάσπιση και προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Εκτός εάν και ο ίδιος την θεωρεί εκλιπούσα όπως ο Τούρκος ομόλογός του.

Αγαπητέ Κύριε, Δένδια,

Αυτό το μαρτυρικό νησί με την τρισχιλιετή Ελληνική Ιστορία, πάλεψε δια μέσου των αιώνων εναντίον μυρίων κατακτητών και κατόρθωσε να διατηρήσει και να υπερασπιστεί τις καταβολές του και τις αρχές και αξίες του Ελληνισμού.

Αυτό το δύσμοιρο νησί μοιράστηκε στα δύο από την προδοσία των συνταγματαρχών της Ελληνικής Χούντας που εξυφάνθηκε στην Αθήνα και παρέμεινε τραυματισμένο και ανάπηρο να παλεύει  το τουρκικό θεριό, τον κακό ΚΟΙΝΟ  μας εχθρό.

Αν ο Αττίλας του 1974 αφεθεί ανενόχλητος και απερίσπαστος να προελάσει και στο ελεύθερο μισό της Κύπρου μας  και να αφανίσει σε λίγα χρόνια τον Κυπριακό Ελληνισμό, μην θεωρείτε πως τα δεινά του Ελληνισμού θα σταματήσουν μέχρι τις θάλασσες που περιβάλλουν την Μεγαλόνησο.

Η ολιγωρία και η ανοχή σας θα εκθρέψει τη βουλιμία της τουρκικής λερναίας ύδρας που θα επεκταθεί στα ήρεμα νερά του Αιγαίου για να καταβροχθίσει το Καστελόριζο, όπως και τα άλλα νησιά του Αιγαίου.

Κύριε Υπουργέ της Μητέρας Πατρίδας,

Έχετε ιερή, εθνική αλλά και συμβατική υποχρέωση να υπερασπιστείτε μέχρις εσχάτων την επιβίωση και την ελευθερία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στη μαρτυρική μεγαλόνησο.

Έχετε απαράγραπτο καθήκον να υπερασπιστείτε την Κύπρο όπως θα υπερασπιστείτε το Καστελόριζο, τη Χίο, τη Σάμο…

Η επίκληση του έωλου επιχειρήματος ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητο Κράτος – Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα σας απαλλάξει ποτέ από τις βαρύτατες ιστορικές σας ευθύνες που έχουν βρικολακιάσει από τις 15 Ιουλίου 1974 που δόθηκε από την Αθήνα των Συνταγματαρχών το σύνθημα της προδοσίας του Κυπριακού Ελληνισμού.

Κύριε Δένδια,

Σε λίγες μέρες ο αδίστακτος νεοσουλτάνος της Τουρκίας θα εισβάλει ξανά στο λεηλατημένο κορμί της γενέτειράς μου Αμμοχώστου και θα εξαγγείλει τα νέα μέτρα της ολοκληρωτικής άλωσής της.

Αδυνατώ – ειλικρινά – να κατανοήσω τους λόγους για τους οποίους δεν επιδεικνύετε την ίδια ευαισθησία για την επικείμενη οριστική προσάρτηση του τελευταίου τμήματος της αγαπημένης μου πόλης, όπως και στην περίπτωση των Ελληνικών βραχονησίδων.

Αδελφέ μου Συνέλληνα,

Επιχειρώντας με βαθύ πόνο ψυχής να σας κάνω αυτή την κριτική, ουδόλως απαλλάττω από τις βαρύτατες και ασύγγνωστες ευθύνες τους όλες τις ηγεσίες της Κυπριακής Πολιτείας γιατί δεν κατόρθωσαν ποτέ να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να χαράξουν μαζί με την Ελλάδα τα όρια της αντίστασης και του αγώνα ενάντια στον νεοοθωμανισμό.

Και, κατά που σημειώνει ο μεγάλος Κύπριος ποιητής μας Κυριάκος Χαραλαμπίδης,

 «. . . Πόσον αγώνα δρόμου διανύσαμε για να καταλήξουμε σε αυτή την υποτέλεια; Πόσον υποταγμένοι αισθανόμαστε, όταν θεωρούμε ότι ο στοιχειώδης αμυντικός εξοπλισμός είναι αχρείαστος; Γιατί απονευρώσαμε την περηφάνεια για την καταγωγή μας, τη διαχρονία του πολιτισμού μας, τους εθνικούς μας αγώνες, αμβλύνοντας το σθένος να υπάρξουμε ως Έλληνες σ’ αυτό το νησί;»

• Έλληνας της Κύπρου

9/7/2021

Υ.Γ. Την ώρα που έσυρα με οδύνη αυτές τις γραμμές, ο τούρκος αντιπρόεδρος Φουάτ Οκταϊ δήλωνε με κομπασμό «…Αν επιχειρήσουν να πειράξουν έστω και ένα δάκτυλο τουρκοκυπρίων , ολόκληρη η τουρκία θα ξεσηκωθεί »

Αλήθεια τι γίνεται με τις ψυχές πέραν του μισού εκατομμυρίου Ελληνοκυπρίων;

Έχουν αφεθεί στο έλεος του αττίλα ή του Θεού που και αυτόν τον διώξαμε;