Ξεχωριστή Ανάπτυξη: Στάδιο Απαρτχάιντ, Αριθμός 3
Σε προηγούμενα μου άρθρα έχω παραθέσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι ΤουρκοΒρετανικοί σχεδιασμοί για την Κύπρο, αποτελούν πιστή αντιγραφή του Απαρτχάιντ.
Εν συντομία να αναφέρουμε τα βασικά στάδια του Απαρτχάιντ:
Διάσπαση του λαού σε κοινότητες με βάση τη φυλή και απόδοση ξεχωριστών Πολιτικών Δικαιωμάτων.
Διαχωρισμός των δύο κοινοτήτων επί του εδάφους, με τη χρήση βίας.
Ξεχωριστή Ανάπτυξη (Separate Development).
Διαχωρισμένοι Αλλά Ίσοι (Separate But Equal).
Στην περίπτωση της Κύπρου, το πρώτο επιτεύχθηκε με τον «Δικοινοτισμό» του Συντάγματος (Άρθρα 1 & 2, καθώς και τις πρόνοιες για ξεχωριστές εκλογές, θέσεις και αξιώματα). Το δεύτερο στάδιο είχε ως αφετηρία την πραξικοπηματική «Τουρκανταρσία» του 1964 και ολοκληρώθηκε με την Εισβολή, την Κατοχή και τον βίαιο Εκτοπισμό του 1974. Η «Ξεχωριστή Ανάπτυξη» αφορά στη δημιουργία τέτοιων υποδομών του Κατοχικού Καθεστώτος, που του επιτρέπουν να λειτουργεί ως μία αυτόνομη ή σχεδόν αυτόνομη διοίκηση. Το τελευταίο στάδιο αφορά σε ένα μελλοντικό πολίτευμα συνδιαχείρισης της Εξουσίας, στο οποίο οι «Δύο Ξεχωριστές Κοινότητες» που «Αναπτύσσονται Χωριστά», θα είναι «Πολιτικά Ίσες».
Όλα αυτά, χωράνε μέσα σε μία μόνο πρόταση: «Ομοσπονδία δύο ισότιμων κοινοτήτων που θα ζουν πλάι πλάι». Αυτή ήταν η Τουρκική θέση από το 1957, τρία σχεδόν χρόνια πριν υπογραφούν οι Συμφωνίες Ζυρίχης/Λονδίνου! Ταυτόχρονα όμως, όλα αυτά περιγράφονται στο Καταστατικό της Ρώμης για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (1998), ως Εγκλήματα Κατά της Ανθρωπότητας Τύπου Απαρτχάιντ (σημείωση: η Κυπριακή Δημοκρατία έχει υπογράψει το εν λόγω Καταστατικό).
Στο σημερινό άρθρο, θα σταθούμε λίγο περισσότερο στο τρίτο στάδιο του Απαρτχάιντ, αυτό της Ξεχωριστής Ανάπτυξης. Η διαδικασία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, έχει βαρύνουσα σημασία στο αναβαθμισμένο «εκτόπισμα» του ψευδοκράτους και δυστυχώς ενισχύεται μέσα από συμφωνίες με την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ένα παράδειγμα είναι ο «Κανονισμός για την Πράσινη Γραμμή». Το εμπόριο αφορά σε αγαθά από τα κατεχόμενα προς τις ελεύθερες περιοχές, δίνοντας με αυτόν τρόπο οικονομική ανάσα στους σφετεριστές της κατεχόμενης γης μας. Πέραν του οικονομικού σκέλους υπάρχει και πολιτική χροιά στο θέμα αφού τα εμπορεύματα συνοδεύουν πιστοποιητικά του «τουρκοκυπριακού εμπορικού επιμελητηρίου»!
Άλλο ενισχυτικό στοιχείο της Ξεχωριστής Ανάπτυξης είναι τα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης». Αυτά περιέχουν σειρά αποφάσεων που με πρόσχημα την «άρση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων», αναβάθμισαν το ψευδοκράτος, το ενίσχυσαν οικονομικά και του έδωσαν πρόσβαση ακόμη και μέσα στις δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάποια παραδείγματα είναι η ένωση των συστημάτων ηλεκτρισμού και κινητής τηλεφωνίας, η διάνοιξη οδοφραγμάτων που διευκολύνουν τη μετάβαση τουριστών στα κατεχόμενα και η δημιουργία σωρείας Δικοινοτικών Τεχνικών Επιτροπών. Οι τελευταίες καταπιάνονται με πολλά θέματα κοινωνικού χαρακτήρα, πολιτισμού, υγείας, παιδείας κ.α., προσδίδοντας έτσι στους εγκάθετους της κατοχικής Τουρκίας την εικόνα μιας καθόλα οργανωμένης κρατικής διοίκησης.
Διευκόλυνση της τουριστικής ανάπτυξης του ψευδοκράτους, ανάπτυξη του εμπορίου του (εσχάτως και με χαλλούμι) και λίαν συντόμως απόδοση νομιμότητας στον έλεγχο του Εναέριου Χώρου (Τύμπου) και λειτουργίας του λιμανιού της Αμμοχώστου. Είναι πραγματικά ακατανόητη η προσέγγιση των εκάστοτε κυβερνήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες διευκολύνουν ουσιαστικά την Ξεχωριστή Ανάπτυξη αφαιρώντας (εκτός των άλλων) και το όποιο κίνητρο από τους Τουρκοκύπριους για επανένταξη στο νόμιμο Κράτος. Ένα Κράτος Μέλος της ΕΕ, όπου το Ευρωπαϊκό κεκτημένο μας σπρώχνει προς την ενοποίηση του λαού και τη διαγραφή του «Δικοινοτισμού» (βλέπε ενιαίοι εκλογικοί κατάλογοι και Ευρωεκλογές).
Με λίγα λόγια, οι κυβερνήσεις μας «τσιμεντώνουν» τη διχοτόμηση και το διαχωρισμό, μέσα από την ενίσχυση της «Ξεχωριστής Ανάπτυξης».
Το τελευταίο στάδιο του Απαρτχάιντ, θα εφαρμοστεί μέσα από μια λύση ΔΔΟ με Πολιτική Ισότητα, την οποία έχουν ως λάβαρο τους ο πρόεδρος Αναστασιάδης, το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ. Είναι ακριβώς οι ίδιοι πολιτικοί κύκλοι που προώθησαν τα ΜΟΕ και που υπόσχονται και άλλα περισσότερα.
Συμπερασματικά, θα λέγαμε πως από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και μετά, οι ΤουρκοΒρετανοί εργάζονται μεθοδικά για την ολοκλήρωση του τρίτου (απαραίτητου) σταδίου του «Νέου Κυπριακού Απαρτχάιντ» και ταυτόχρονα προετοιμάζουν το έδαφος για την εφαρμογή του τελικού σταδίου. Σε αυτή τους την προσπάθεια, έχουν την αμέριστη συμπαράσταση, σύμπλευση και συνεργασία των «εθνικοφρόνων» του ΔΗΣΥ και των «αντιφασιστών» του ΑΚΕΛ, που κατά τα άλλα τιμούν τον Μαντέλα και καταδικάζουν το Απαρτχάιντ σε κάθε επετειακή εκδήλωση.
Θα ήταν χρήσιμο πάντως να ακούσουμε τα επιχειρήματα τους (αν υπάρχουν), για τα οφέλη που αποκομίζει η Κυπριακή Δημοκρατία, από τα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης».
Πως είναι δυνατόν να «αγωνίζεσαι για να αποτρέψεις τη διχοτόμηση», εφευρίσκοντας συνεχώς τρόπους νομιμοποίησης της παρανομίας που δημιούργησε τη διχοτόμηση;