Κάτι περισσότερο από ένας σύλλογος
Η ιστορία της Ποδοσφαιρικής Αθλητικής Ένωσης Επαρχίας Κερύνειας (Π.Α.Ε.Ε.Κ.) είναι γεμάτη εμπόδια, προσφυγιά, πόνο.
Έπρεπε να περιμένει ολόκληρες δεκαετίες για να πανηγυρίσει την άνοδο στην Α’ κατηγορία κι οι εικόνες στο στάδιο «Κερύνεια-Επιστροφή» ήταν συγκλονιστικές και κινηματογραφικές.
Ιστορικά, η Ποδοσφαιρική Αθλητική Ένωση Κερύνειας (ΠΑΕΚ) ιδρύθηκε το 1953, καθώς υπήρχε ανάγκη ίδρυσης ποδοσφαιρικού σωματείου στην πόλη.
Τα χωριά της επαρχίας είχαν, η πόλη όχι, αν και το 1948 είχε ιδρυθεί ο Αθλητικός Σύλλογος Κερύνειας, με σαφή πολιτικό προσανατολισμό αλλά χωρίς ευρεία παρουσία στα πράγματα. Έμβλημα της ΠΑΕΚ ο δικέφαλος αετός, σαν να ήταν η μοίρα της να προσφυγοποιηθεί και χρώματά της το μαύρο και το κίτρινο. Έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά στη Β’ κατηγορία και την περίοδο 1956-1957, ενώ είχε δυνατή ομάδα, αναγκάστηκε να αποσυρθεί καθώς όλοι οι ποδοσφαιριστές της ομάδας συνελήφθησαν στις 16 Φεβρουαρίου 1957 από τους Άγγλους επειδή ήταν μέλη της ΕΟΚΑ. Οι ποδοσφαιριστές φυλακίστηκαν. Μετά το τέλος του αγώνα της ΕΟΚΑ το 1959 και την απελευθέρωση των ποδοσφαιριστών, η ομάδα επαναδραστηριοποιείται.
Η προσφυγιά και η τραγωδία του 1974 υποχρέωσε τους Κερυνειώτες να αγωνιστούν ενωμένοι. Η ΠΑΕΚ και η Αθλητική Ένωση Καραβά (ΑΕΚ) συμμετείχαν στο νέο πρωτάθλημα Β’ και Γ’ κατηγορίας ως μια ομάδα. Το 1977 έγινε συγχώνευση των δύο σωματείων. Από την ένωση τους δημιουργήθηκε η Ποδοσφαιρική Αθλητική Ένωση Επαρχίας Κερύνειας (ΠΑΕΕΚ), η οποία θα εκπροσωπούσε το ποδόσφαιρο της πόλης και επαρχίας Κερύνειας. Η ιδρυτική συνέλευση πραγματοποιήθηκε στις 26 Μαρτίου 1977. Αποφασίστηκε επίσης, η αλλαγή των χρωμάτων από μαύρο και κίτρινο σε μαύρο και λευκό, με το μαύρο να συμβολίζει το πένθος της προσφυγιάς και το λευκό την ελπίδα της επιστροφής στην Κερύνεια.
Έμελλε, 47 χρόνια από την τουρκική εισβολή, η ΠΑΕΕΚ να πανηγυρίσει την ιστορική άνοδο στην Α’ κατηγορία.
Στο στάδιο «Κερύνεια-Επιστροφή» γινόταν αντιληπτό ότι αυτός είναι κάτι περισσότερο από ένας σύλλογος. Νέοι, γέροι και παιδιά, γυναίκες και άντρες, παππούδες και γιαγιάδες, οι περισσότεροι με γεμάτα τα μάτια, πήραν μια τρομερή ανάσα μετά τη νικηφόρα ισοπαλία με τον Οθέλλο Αθηένου. Ήταν συγκλονιστικές οι στιγμές, τα συνθήματα, οι σημαίες, εμφανή τα σημάδια της κούρασης, μα και της αντίστασης της μνήμης. Πιτσιρικάδες με σοφία γερόντων, σαν να έζησαν γωνιά-γωνιά τον Καραβά και τη Λάπηθο, τον Άγιο Αμβρόσιο, τον Σύσκληπο, το Κάρμι το Δίκωμο, τον Λάρνακα της Λαπήθου, τον Άγιο Γεώργιο και το Λιμανάκι της ζωής μας, φώναζαν «ΠΑΕΕΚ-ΚΕΡΥΝΕΙΑ-ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» και έντυναν υπέροχα την καταχνιά της προσφυγιάς (Παν.Συ.Φι ΠΑΕΕΚ Κερύνειας).
Η άνοδος της Π.Α.Ε.Ε.Κ. είναι μια κραυγή για την προσφυγιά, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία. Η άνοδος της Π.Α.Ε.Ε.Κ. είναι μια κραυγή παρουσίας των Κερυνειωτών στον διαρκή αγώνα της μνήμης και πρέπει να γιορτάζεται από όλους τους ανθρώπους, όλων των ομάδων, που κατανοούν τη σημασία της ξεχασμένης επαρχίας Κερύνειας στον αγώνα της Κύπρου.
Είμαστε ΟΛΟΙ Κερυνειώτες.
ΠΑΕΕΚ ζούμε, Κερύνεια να σε δούμε.