Οι μισθωτοί στενάζουν, τα νοικοκυριά αναστενάζουν

Στα σύγχρονα δημοκρατικά κράτη η εργασία δεν είναι ένα οποιοδήποτε εμπόρευμα που πωλείται ή εκμισθώνεται.

• Ξενής Ξενοφώντος *

Είναι ένα αγαθό συνυφασμένο με την αξιοπρέπεια του ατόμου και τον κοινωνικό του περίγυρου.

Η εργασία είναι θεμελιώδες κοινωνικό αγαθό για διατήρηση και συνεχή ενίσχυση της Δημοκρατίας και του οργανωμένου κράτους. Γι’ αυτό, άλλωστε στα συντάγματα του σύγχρονου Δημοκρατικού πολιτεύματος η εξασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας για τον πολίτη αποτελεί πρωταρχική δέσμευση του κράτους.

Την τελευταία δεκαετία  με την εξάπλωση της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης η αγορά  εργασίας απορρυθμίζεται επικίνδυνα ενώ φυτρώνουν σαν μανιτάρια οι αετονύχηδες, (τα γνωστά golden boys) που εκμεταλλευόμενοι αδυναμίες του πολιτικού συστήματος, πλουτίζουν σε βάρος των εργαζομένων. Αυτή η απορρύθμιση εκτρέφει την παρασιτική υποαπασχόληση και εκκολάπτει μεθοδευμένα την γενιά των 700 ευρώ η οποία χωρίς στήριξη της οικογένειας δεν μπορεί να επιβιώσει. Η κοινωνική συνοχή υποσκάπτεται και ο νόμος της ζούγκλας κάνει δειλά – δειλά την εμφάνιση του με όλα τα αρνητικά συνεπακόλουθα για τα θεμέλια του κοινωνικού κράτους.

Αυτή η αρνητική εξέλιξη, σε συνάρτηση με την τραπεζική –  οικονομική κρίση του 2010,  πυροδότησε τις εξεγέρσεις  των εργαζομένων σε χώρες του Ευρωπαικού νότου, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλλία και η Κύπρος, όπου το χάσμα στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών μεγεθύνεται με τη μεσαία τάξη να κατακρεουργείται και την ολιγαρχία να περνά ολοένα και περισσότερους  οικονομικούς πόρους στα χέρια της. Υπό τη σκιά αυτών των  σκληρώνπραγματικοτήτων, σε συνδυασμό με την εντεινόμενη δυσπραγία που προκαλεί η πανδημία και η βαθύτατη οικονομική ύφεση, θα πρέπει να υιοθετηθεί από το κράτος ένα ανθεκτικό δίχτυ προστασίας της μισθωτής εργασίας και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής η οποία είναι απαραίτητη για την ομαλή καθημερινότητα. Δυστυχώς, το διαπλεκόμενο κομματικό σύστημα δεν ευνοεί κάτι τέτοιο, αφήνοντας τους πλείστους εργαζόμενους, κυρίως του ιδιωτικού τομέα να ψωμοζούν, με την κυβέρνηση να περιορίζεται σε παραχώρηση επιδόμάτων στοιχιώδους επιβίωσης και το συνδικλαιστικό κίνημα να παρακολουθεί αμήχανο τα τεκταινόμενα, ανήμπορο να παρέμβει αποτελεσματικά για να θωρακίσει τα εργατικά και κοινωνικά  συμφέροντα.

Έχοντας αυτά κατά νού, φρονούμε πως η φετινή Πρωτομαγιά, θα πρέπει να προβληματίσει βαθύτατα τα συνδικάτα τόσο στην Κύπρο όσο και την Ευρώπη, αναφορικά με τον ρόλο και την αποτελέσματικότητα τους. Η κραυγαλέα αδυναμία των συνδικάτων να παρέμβουν δυναμικά για να αποτρέψουν την τεράστια ζημιά που προκαλείται στο κοινωνικό κράτος, τα αφήνει εκτεθειμένα. Άλλωστε δεν είναι  τυχαίο το γεγονός ότι στις έρευνες κοινής γνώμης οι συντεχνίες κατατάσσονται στο ίδιο καζάνι όπου κοχλάζει η αναξιοπιστία της πολιτικής και κομματικής ηγεσίας.

Το καμπανάκι, λοιπόν,  χτυπά δυνατά για τις ηγεσίες του Κυπριακού συνδικαλιστικού κινήματος οι οποίες σε τούτη την  κρίσιμη συγκυρία καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους, την τακτική δράσης και αντίδρασης τους αλλά και τις διεκδκητικές τους προτεραιότητες, αξιώνοντας με έργα, όχι με λόγια, τα εξής:

• Τιμωρία των ενόχων και συνενόχων όλων των οικονομικών σκανδάλων της τελευταίας τουλάχιστον 20ετίας
• Εδραίωση συνθηκών χρηστής διοίκησης, διαφάνειας, αξιοκρατίας, αδιάφθορης διαχείρισης του δημοσίου χρήματος και περιορισμό του σπάταλου κράτους
• Πάταξη της κραυαγαλέας φοροδιαφυγής μέ κύριο όπλο το τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης
• Εισπραξη των καθυστερημένων φόρων που συμποσούνται γύρω στά δυόμισυ δισεκκατομμύρια ευρώ
• Προστασία της πρώτης κατοικίας από τις αδηφάγες τράπεζες τις οποίες θέριεψε  το διεφθαρμένο  πολιτικό σύστημα
• Εισαγωγή εθνικού κατώτατου μισθού και ελάχιστης θεσμοθετημένης σύνταξης που να κατοχυρώνουν αξιοπρεπή διαβίωση
• Δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας για τη νέα γενιά αποτρέποντας πάση θυσία τη μετανάστευση των νέων μας
• Παροχή γενναιόδωρων κινήτρων για αύξηση της γεννητικότητας και άμβλυνση του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος
• Καταπολέμηση της αδήλωτης – υποδηλωμένης εργασίας
• Συγκροτημένη δράση για εξάλειψη των φαινομένων εργασιακού εκφοβισμού

Οι ηγεσίες των  εργατικών συνδικάτων αν θέλουν να ανακτήσουν ξανά την ξεθωριασμένη αίγλη τους,  καλούνται να εγκαταλείψουν  τις ερωτοτροπίες τους και τη σύμπλευση τους με τα κόμματα που έσυραν τον τόπο στην άβυσσο και φτωχοποίησαν την πλειοψηφία των εργαζομένων και των πλείστων νοικοκυριών. Μόνο αν αποκολληθούν απο τα κομματικά οχήματα, σύροντας ακηδεμόνευτα τον χορό της περηφάνειας, επιτυγχάνοντας ξανά τη δίκαιη κατανομή του εθνικού εισοδήματος και ορθολογιστική αξιοποίηση των δημόσιων πόρων προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, θα μπορούν να κοιτάζουν στά μάτια τους εργαζόμενους, τους μή προνομιούχους και ιδιαίτερα τη νέα γενιά.

• Δημοσιογράφος, τ. διευθυντής γραφείου τύπου ΣΕΚ, υποψήφιος βουλευτής Λευκωσίας, Κίνημα Αλληλεγγύη  xfontos@cytanet.com.cy

ΛΕΥΚΩΣΙΑ 30 Απριλίου 2021