Στην Χώρα Του Σήμερα
Σε όλες τις σοβαρές τις χώρες, μέσα από τα δημοκρατικά τους θέσμια έχουν χρηστή διακυβέρνηση.
Προγραμματίζουν το μέλλον των χωρών τους σε σοβαρά θέματα, όπως η ασφάλεια της χώρας, οικονομία, παιδεία, υγεία με σχέδια μεσοπρόθεσμα αλλά και σε βάθος δεκαετιών.
Για αυτό πάντα σε δημοκρατικά πολιτεύματα όπου πρυτανεύει η χρηστή διοίκηση έχουν και πραγματικά ευημερούσες οικονομίες, όχι απλά στα χαρτιά.
Υπάρχει και μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γνωστή ως η Χώρα του Σήμερα. Από της ιδρύσεως της αυτή η χώρα κυβερνάται βάσει του τι σκέφτεται εν τη σοφία του ο εκάστοτε πρόεδρος της. Χωρίς προγραμματισμό μεσοπρόθεσμο, μακροπρόθεσμο ή σε βάθος χρόνου. Είναι αυτονόητο πως αυτή η χώρα δεν είναι άλλη συμπατριώτισσες και συμπατριώτες από την δική μας πανέμορφη βραχονησίδα.
Στην Χώρα λοιπόν του Σήμερα, ο κάθε σχεδιασμός αν υπάρχει, είναι βραχυπρόθεσμος, στην καλύτερη περίπτωση για την θητεία του εκάστοτε προέδρου. Το χειρότερο είναι που η Χώρα του Σήμερα, δεν έχει ούτε μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό για την άμυνα και ασφάλεια του πληθυσμού της από την κατοχική και εχθρική Τουρκία. Ως εκ τούτου βλέπουμε τον Τούρκο παράνομο εισβολέα, μια να μας απειλεί και μια να μας χλευάζει. Δεν φτάνει που χάσαμε την γη μας με την παράνομη εισβολή το 74, χάνουμε εδάφη και εν καιρώ «ειρήνης».
Οι Τούρκοι προχώρησαν δύο φορές στα Στροβίλια, με προοπτική κάποια δεδομένη στιγμή που θα εξυπηρετεί αν χρειαστεί, τα συμφέροντα τους, να αποκόψουν τα Κοκκινοχώρια. Εμείς σαν σύγχρονοι στρουθοκάμηλοι κρύβουμε το κεφάλι μας την άμμο για να μην βλέπουμε, πιστεύοντας πως θα γίνει θαύμα όταν βγούμε από την άμμο.
Τώρα εν καιρώ «ειρήνης» μας πήραν και την περίκλειστη πόλι της Αμμοχώστου. Μας το έλεγαν από καιρό πως θα το πράξουν αλλά εμείς κωφεύαμε, μάλιστα είχαμε και συνάντηση με τον Αττιλάρχη Ερσίν Τατάρ λίγες μέρες πριν επισκεφτεί για πίκνικ την περιοχή ο Ερτογάν σαν σύγχρονος Λαλά Μουσταφάς. Για να συμφωνήσουμε μαζί του πως διαφωνούμε σε όλα, αλλά όλος παραδόξως ανακοινώσαμε πως θα πάμε σε Πενταμερή. Η απλή λογική λέει, πως αφού διαφωνούμε σε όλα με τον Ερσίν Τατάρ, συνεπώς και με τον μάστρο του την Τουρκία, τότε γιατί πάμε μάλιστα άνευ όρων, στην Πενταμερή; Όπου εκεί θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε πέραν της κατοχικής Τουρκίας, τους ύπουλους Βρετανούς και ίσως με το μόνο στήριγμα μας την Ελλάδα, πιθανότατα σαν αναπληρωματικούς στον πάγκο;
Βέβαια δεν διεκδικήσαμε ποτέ από το 74 μέχρι σήμερα ούτε μια σπιθαμή γης από τα κατεχόμενα εδάφη μας, Κερύνεια, Μόρφου, Καρπασία εκεί που ζει η μαγιά του Ελληνισμού της Κύπρου, οι Εγκλωβισμένοι μας. Ούτε καν την περίκλειστη πόλι της Αμμοχώστου διεκδικήσαμε, άσχετα αν υπήρχαν και ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας δυνατά για όλη την Αμμόχωστο, όχι μόνο την περίκλειστη
Βέβαια στην Χώρα του Σήμερα, αφού ζούμε στον κόσμο των ψευδαισθήσεων τι μας νοιάζουν όλα αυτά; Όπου δεν αντιλαμβανόμαστε πως μαζεύουν τον πλούτο της χώρας οι εκλεκτοί, με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα, και οι πολλοί είναι κάτω ή στα όρια της φτώχειας. Όταν χωρίς μακροπρόθεσμο εθνικό προγραμματισμό και με ψευδαισθήσεις θα χάσουμε την Χώρα του Σήμερα σε μια κακή εγγλεζοτουρκική λύση, οι εκλεχτοί θα το σκάσουν στα ξένα εκεί που φύλαξαν τους θησαυρούς τους. Εμείς όμως οι πολλοί θα μείνουμε σαν γκιαούρηδες βορά στον πιο βάρβαρο λαό, τον Τούρκο, ντόπιο και εκ Τουρκίας.
Αν δεν ανακρούσουμε πρύμνη και όλοι μαζί σαν μια γροθιά, καθιερώσουμε μια πανεθνική πολιτική αντιμετώπισης της Τουρκικής κατοχής που να ακολουθείτε από όλες τις κυβερνήσεις, τότε η Χώρα του Σήμερα θα πάθει ότι και η Αλεξανδρέττα, σημερινή επαρχία Χατάη της Τουρκίας.
Όταν βγούμε από τις ψευδαισθήσεις θα είμαστε και εμείς επαρχία της Τουρκίας χωρίς να πέσει ούτε πυροβολισμός. Τότε θα είναι πλέον αργά για τον Ελληνισμό της Κύπρου .
- Υποψήφιος βουλευτής Αμμοχώστου με την ΕΔΕΚ