Η αξία των ομοιωμάτων (DECOYS) στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οι παραπλανητικές επιχειρήσεις της Εθνικής Φρουράς
Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια πολλές από τις ένοπλες συγκρούσεις είναι ασύμμετρες μεταξύ συμβατικών δυνάμεων κρατών και μη συμβατικών δυνάμεων μη κρατικών δρώντων όπως τρομοκρατικών οργανώσεων, μια γεύση για τη σημερινή μορφή των συμμετρικών συγκρούσεων μεταξύ τακτικών δυνάμεων αντίπαλων κρατών προσέφερε η πρόσφατη σύγκρουση φθοράς χαμηλής έντασης στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Παρά την αποφασιστικότητα των Αρμενίων, η υποτίμηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων του Αζερμπαϊτζάν και η αποφασιστική χρησιμοποίηση τακτικών εξοπλισμένων μη επανδρωμένων αεροχημάτων (ΕΜΕΑ), περιφερόμενων πυρομαχικών (loitering munitions) και μαζικών πυρών πυροβολικού, οδήγησε στην ταπεινωτική ήττα των αρμενικών δυνάμεων του Αρτσάχ.
Ενώ και οι δύο αντίπαλοι διατηρούσαν στο οπλοστάσιό τους σημαντικό αριθμό αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων, όχι μόνο δεν έγινε καμία απολύτως αρματομαχία αλλά αντίθετα οι Αρμένιοι εγκατέλειψαν επί του πεδίου αριθμό αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων λόγω του πανικού που προκλήθηκε από τις απροειδοποίητες προσβολές έξυπνων πυρομαχικών από τα τουρκικά ΕΜΕΑ.
Επιβεβαιώθηκε δε ότι η διεξαγωγή δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων και η συνδιασμένη χρήση τεχνολογιών αιχμής δύναται να επιφέρει καθοριστικά πλήγματα στο αντίπαλο και να εξαναγκάσει την κατάρρευσή του, αν δεν υπάρχει από τον καιρό της ειρήνης κατάλληλη προετοιμασία για διασφάλιση της επιβιωσημότητας των δυνάμεων στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον.
Η χρησιμοποίηση έξυπνων ομοιωμάτων (decoys), που αναπαράγουν το οπτικό και υπέρυθρο ίχνος των πραγματικών συστημάτων και δημιουργούν ανάλογη θερμική απεικόνιση στα ραντάρ συνθετικού διαφράγματος SAR, και η ευφυής αξιοποίησή τους επί του εδάφους (π.χ. σε τομές ή τοποθεσίες που εξομοιώνουν πραγματικές τοποθεσίες ανάπτυξης) δύναται να αποβεί σωτήρια για τα πραγματικά συστήματα. Αφού ο αντίπαλος, αδυνατώντας να διακρίνει τα πραγματικά συστήματα από τα έξυπνα ομοιώματά τους, θα αναγκαστεί να αγκιστρώσει σημαντικό τμήμα των μέσων του (όπως ΕΜΕΑ) σε προσβολές έξυπνων ομοιωμάτων παρά των πραγματικών συστημάτων.
Η ΕΦ θα μπορούσε να προετοιμαστεί από τον καιρό της ειρήνης και να δημιουργήσει ανάλογα κλιμάκια παραπλάνησης επιπέδου ανεξάρτητων υπομονάδων, στελεχωμένα αποκλειστικά από εφέδρους αξιωματικούς και οπλίτες, οι οποίοι σε περίπτωση επιχειρήσεων θα αναλάμβαναν αποστολές εξαπάτησης των τουρκικών δυνάμεων κατοχής (ΤΔΚ). Έκτος της ανάπτυξης των έξυπνων ομοιωμάτων σε προσχεδιασμένες τοποθεσίες, το προσωπικό των υπομονάδων παραπλάνησης θα αναλάμβανε την ευθύνη δημιουργίας συνθηκών που προσομοιάζουν τακτικά τμήματα, όπως η πρόκληση σκόνης και κινήσεις επίτακτων οχημάτων στις τοποθεσίες ενδιαφέροντος, η ανάπτυξη μικρών εικονικών καταυλισμών εκστρατείας με αντίσκηνα, η ανάπτυξη δικτύων παραλλαγής, κοκ.
Η απόκτηση ικανού αριθμού φουσκωτών και αυτοσχέδιων έξυπνων ομοιωμάτων συστημάτων αεράμυνας (ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης, Buk-M1-2, Tor-M1, Οθέλλος), αρμάτων μάχης (Τ-80U, ΑΜΧ-30B2, Μ48Α5 ΜOLF) και στοιχείων αυτοκινούμενου πυροβολικού (Nora B-52, Suzana, κοκ), θα αύξανε κατακόρυφα την επιβιωσημότητα των πραγματικών συστημάτων και δεν πρέπει να υποτιμάται.
Οι δυνάμεις της ΕΦ δύνανται να προκαλέσουν σοβαρά πλήγματα στις ΤΔΚ εφόσον προηγουμένως επιβιώσουν.