Ακουστικές Ψευδαισθήσεις της Ελληνικής Πολιτικής Ελίτ Που Άφησαν τους Έλληνες Χωρίς Ούτε Ένα Αξιόπιστο Σύμμαχο
Άρης Πετάσης, editor of Intractable Dilemmas in the Energy-Rich Eastern Mediterranean και συγγραφέας του βιβλίου, Leadership Triumphs & Failures
William Mallinson, Professor of Political Ideas, Institutions at Guglielmo Marconi University Italy
Ανταποκριτής μοιράστηκε το πιο κάτω με έναν από τους συγγραφείς του παρόντος άρθρου:
Σε μια εκδήλωση που διοργανώθηκε στις ΗΠΑ για ομάδα Ελλήνων παραγόντων, κύριος ομιλητής ήταν ένας πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα.
Υπερηφανευόταν για τα ισχυρά φιλελληνικά του αισθήματα και μάλιστα τους παρουσίασε φωτογραφία στην οποία ήταν ντυμένος με αρχαίο ελληνικό χιτώνα αποσπώντας έτσι τα χειροκροτήματα όλων.
Με το πέρας της ομιλίας του, που ήταν γεμάτη από επαίνους και εκφράσεις θαυμασμού για την Ελλάδα, ρωτήθηκε για τη θέση της Αμερικής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ξαφνικά, ο ευγενικός ομιλητής συνοφρυώθηκε και κτυπώντας την παλάμη του στο τραπέζι ζήτησε από το ακροατήριο να βάλει καλά στο νου του πως η Αμερική ουδέποτε θα απογοητεύσει τον στρατηγικό της σύμμαχο, Τουρκία, απλά και μόνο για να ευχαριστήσει τους Έλληνες! Αυτό το επεισόδιο περιγράφει με εντυπωσιακό τρόπο την πραγματική διάσταση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Οτιδήποτε έχει να κάνει με αμερικάνικη υποστήριξη προς την Ελλάδα είναι πάντοτε έπεα πτερόεντα, ουδέποτε χειροπιαστά έργα. Οι Αμερικάνικες ενέργειες είναι υποστηρικτικές των Τούρκων. Αυτό έχει την αφετηρία του το 1947 από τον καιρό του Δόγματος Τρούμαν (1947) και συνεχίζεται για 73 χρόνια τώρα. Παραδόξως, η ελληνική πολιτική ηγεσία δεν φαίνεται να αγωνιά και γι’ αυτό δεν διαμαρτύρεται. Τουναντίον, σε αντάλλαγμα για την δουλική συμπεριφορά της εισπράττει επαινετικά λόγια…για τους Αρχαίους Έλληνες που είχαν ακμάσει πριν 2.500 χρόνια!
Η αμερικανική απάντηση στην τουρκική επιθετικότητα εναντίον των Ελλήνων ήταν και είναι πάντοτε προβλέψιμη. Η Τουρκία προβάλλει κάποιο παράλογο αίτημα ενάντια στην κυριαρχία της Ελλάδος (και Κύπρου) και, στη συνέχεια, χρησιμοποιεί εκφοβισμό με την βεβαιότητα πως σε κάποια στιγμή θα παρέμβει η Αμερική για να ζητήσει από τις δύο πλευρές (τον επιτιθέμενο και το θύμα) να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση! Μόλις πρόσφατα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε πως δεν μπορεί να δώσει πλήρη κατάλογο που να καταγράφει όλες τις επιβεβαιωμένες παραβιάσεις των Τούρκων από 1η Ιανουαρίου, 2017 γιατί η ΗΠΑ δεν έχει την ίδια άποψη με την Ελλάδα σε ότι αφορά το εύρος του εναέριου χώρου της Ελλάδας; Αυτό λέγει και η Τουρκία! Όλα εξηγούνται από το γεγονός πως – παρόλο που Ελλάδα και Τουρκία είναι και οι δύο μέλη του ΝΑΤΟ , η Τουρκία βρίσκεται στην πρώτη βαθμίδα αξίας και η Ελλάδα πολύ πιο κάτω. Η Ελλάδα είναι αναλώσιμη. Η Τουρκία όχι.
Υπήρχε πάντα μια σταθερά στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις: Ανεξάρτητα από το ποια αμερικανική διοίκηση βρίσκεται στην εξουσία, η αμερικανική πολιτική υποστηρίζει με συνέπεια τους Τούρκους έναντι των Ελλήνων. Ομοίως, ανεξάρτητα από το ποιά διοίκηση διαχειρίζεται τις ελληνικές υποθέσεις, η Ελλάδα παραμένει αμερικανικό εργαλείο. Η υποτιθέμενη «αντι-αμερικανική», «σοσιαλιστική / κομμουνιστική» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε φοβερά εξαρτημένη από την Αμερική. Είναι αξιοσημείωτο πως όταν πρόκειται για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, οι Έλληνες υποστηρίζουν τον περισσότερο «φιλέλληνα» υποψήφιο για να απογοητευτούν στο τέλος. Οι «σοσιαλιστές / κομμουνιστές» στην Ελλάδα συνήθως προσεύχονται για νίκη των δημοκρατικών για να εισπράξουν απογοήτευση όταν εισακουστούν οι προσευχές τους. Όσο γελοίο και εάν φαίνεται, όταν ο «φιλέλληνας» Τζίμι Κάρτερ κέρδισε την Αμερικανική Προεδρία το 1976, οι καμπάνες των εκκλησιών ηχούσαν χαρμόσυνα για να καλωσορίσουν την έλευση του «σωτήρα» των Ελλήνων καθώς αυτός είχε υποσχεθεί, μεταξύ άλλων, να απαλλάξει την Κύπρο από την τουρκική κατοχή. Τελικά, αντί να εργαστεί για να ελευθερωθούν οι Έλληνες εργάστηκε πυρετωδώς υπέρ της άρσης του αμερικανικού εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί στη Τουρκία. Όμως, πολύ λίγοι έγιναν σοφότεροι από αυτή την εμπειρία. Με ωραία και εύηχα λόγια, ο Κλίντον έπεισε τους Έλληνες πως αυτός πίστευε σε ιδανικά και στο δίκαιο για να διαπιστώσουν αργότερα πως αντιπροσώπευε κάτι το διαφορετικό. Πρόσφερε απλόχερα στους Τούρκους όπλα αξίας $10 δις εκ των οποίων τα $8 δις κατέβαλε ο Αμερικανός φορολογούμενος (στάλθηκαν δωρεάν). Τελικά, τα όπλα αυτά εξυπηρέτησαν την τουρκική επιθετικότητα εναντίον των άτυχων Κούρδων και απειλούσαν τους Έλληνες. (βλ. Arming repression) ). Μια άλλη ομάδα Ελλήνων, προσεύχεται για νίκη των Ρεπουμπλικάνων αγνοώντας πως ήταν ο Ρεπουμπλικάνος Χένρι Κίσινγκερ που έδωσε το πράσινο φως στους Τούρκους για να εισβάλουν στην Κύπρο και να καταλάβουν το 37% της επικράτειάς της. Καμιά διαφορά μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων σε ότι αφορά την ελληνική υπόθεση. Οι σχέσεις τις Αμερικής με άλλα κράτη αποφασίζονται κυρίως από τα στελέχη του Στέϊντ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου. Η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, που είχε σαν στόχο την προστασία της από εξωτερικές επιθέσεις, αποδείχθηκε ψευδαίσθηση γνωρίζοντας πως η βασική και μόνη αντίπαλος της είναι η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ. Η καταστατική διάταξη του ΝΑΤΟ περί συλλογικής άμυνας (βλ. NATO’s founding treaty) δεν ισχύει εδώ. Το άρθρο 5 (βλ Article 5) της Συμμαχίας, που αναφέρει πως επίθεση εναντίον μέλους είναι και επίθεση εναντίον όλων καθίσταται άκυρο σε περίπτωση που η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα. Άρα, καμιά χρησιμότητα του ΝΑΤΟ για τους Έλληνες. Η Ελλάδα όμως είναι πολύτιμη για το ΝΑΤΟ/ΗΠΑ ιδιαίτερα όταν η Ελλάς υποστηρίζει με βάσεις, κτλ τα αμερικανικά σχέδια εναντίον της Ρωσίας (και της Κίνας αλλά και της Γαλλίας) στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι χώρες αυτές δεν προτίθενται να βλάψουν τους Έλληνες. Παρά τα πιο πάνω ακατανόητα, η [αθηναϊκή] ελληνική πολιτική ελίτ βγαίνει με ενθουσιώδεις δηλώσεις υπέρ της «στρατηγικής στρατιωτικής συμμαχίας» με την Αμερική που καμιά σχέση δεν έχει με την προστασία της από την τουρκική επιθετικότητα. «Ο αμερικανός Υπουργός άμυνας Mark Esper παρουσίασε στο Κογκρέσο την περασμένη εβδομάδα κατάλογο 127 προγραμμάτων για επέκταση, αναβάθμιση ή κατασκευή νέων αμερικάνικων στρατιωτικών υποδομών και βάσεων στο εξωτερικό πολλές από τις οποίες στην Ελλάδα. Αυτό φανερώνει πως η Αμερική οχυρώνει την Ελλάδα ως μέσω για να περιορίσει την Ρωσία μέσα στην Μαύρη Θάλασσα. Η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο ανέχεται τα αμερικάνικα σχέδια αλλά τα ενθαρρύνει» γράφει ο Paul Antonopoulos). Τι έχει πάθε η ελληνική ελίτ;
Για τον ανεξάρτητο παρατηρητή, η Ελλάδα μοιάζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα αμερικανικά στρατηγικά σχέδια εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας (και της Γαλλίας πρόσφατα) στην Μεσόγειο και λιγότερο για την απόκρουση της τουρκικής επιθετικότητας. Συγκεχυμένα πράγματα! Η εικόνα χειροτερεύει όταν ο παρατηρητής σκεφτεί πως η Ρωσία είναι παραδοσιακός φίλος του ελληνικού λαού και η Κίνα οικονομικός εταίρος μιας καταχρεωμένης Ελλάδας και η Γαλλία Μεσογειακή Δύναμη. Το αίσθημα αγνωμοσύνης κτυπά κόκκινο όταν θυμηθεί πως η Ρωσία ήταν ο κύριος εξωτερικός συντελεστής της απελευθέρωσης των Ελλήνων από 400 χρόνια οθωμανικής / τουρκικής κατοχής και δουλείας. Σε εκείνη την περίοδο, η Ρωσία ενεπλάκη σε πόλεμο με τους Τούρκους (1828-9), στον οποίο έχασε πολλά από τα παιδιά της, όταν η Τουρκία προσπάθησε να την εκδικηθεί για την συμμετοχή της υπέρ των Ελλήνων στο Ναβαρίνο το 1827.
Μια άλλη διαστροφή στον λαβύρινθο των πιο πάνω σχέσεων είναι και το γεγονός πως η Τουρκία δύσκολα συνεργάζεται με τις ΗΠΑ όταν αυτή αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις. Ενδεικτικά, στα απομνημονεύματά του (βλ., Decision Points, ), ο Πρόεδρος Τζορτζ Μπους αναφέρει πως στον δεύτερο πόλεμο εναντίον του Ιράκ το 2003 η ‘σύμμαχος’ Τουρκία αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αληθινός σύμμαχος: «Σε ένα από τα πλέον σημαντικά αιτήματα που υποβάλαμε ποτέ, η σύμμαχος μας Τουρκία απογοήτευσε την Αμερική.” Ωστόσο, η Αμερική υποστηρίζει σταθερά τη ‘σύμμαχο’ Τουρκία, αλλά όχι τη σύμμαχο Ελλάδα που – σε αντίθεση με την Τουρκία – πολέμησε στο πλευρό της Αμερικής και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Η Linda S. Heard (Οκτώβριος 2020) παρατηρεί ευφυώς πως ο Ερντογάν και η Τουρκία συμπεριφέρονται επιθετικά εναντίον όλων επειδή η Αμερική κλείνει τα μάτια στην τουρκική επιθετικότητα: «Αντί να σταθεί στην ηθική υπεροχή, ο επικεφαλής και πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ Sir Stuart Peach επαίνεσε, πρόσφατα, τον ρόλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και την ουσιαστική συνεισφορά της στις επιχειρήσεις και τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ.” Ο Sir Stuart φαίνεται πως έπαιζε παιχνίδια με τη νοημοσύνη και τη μνήμη όσων τον άκουγαν όταν είπε, με δόση ψεύδους ίσως, πως «[…] κανένας άλλος σύμμαχος δεν έχει υποφέρει περισσότερο από την Τουρκία από τρομοκρατικές επιθέσεις» αποκρύβοντας, βολικά, πως η Τουρκία υποθάλπει την τρομοκρατία ((βλ., “There’s no doubt Turkey sponsors terrorism; why won’t the State Department say so?”) Διαπιστώνοντας πως τα πράγματα πάντα λειτουργούν υπέρ της και εναντίον των Ελλήνων – ανεξάρτητα από την ηθική πλευρά του κάθε θέματος – και βλέποντας πόσο αναποτελεσματικό και ανίσχυρο είναι το αντίστοιχο [κατ’ όνομα] «ελληνικό λόμπι» η Τουρκία θεώρησε σκόπιμο να αποκτήσει επιπρόσθετα πλεονεκτήματα – μέσω των λόμπι – στην Αμερική. Μόλις πριν από ένα χρόνο, η Ahval News ανέφερε ότι «η Τουρκία κατάβαλε σχεδόν 9 εκατομμύρια δολάρια σε εταιρείες λόμπυ στις ΗΠΑ το 2018». Ακόμη και ένας πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ ενεργούσε σαν λομπίστας για την Τουρκία. Το χειρότερο, βέβαια, είναι πως ελληνικής καταγωγής, πρώην ανώτατο στέλεχος του Αμερικανικού ναυτικού, που – παρά το γεγονός ότι δεν είναι λομπίστας – δεν βλέπει τίποτα το μεμπτό στη στήριξη που ο ίδιος παρέχει υπέρ των εξοπλισμών της Τουρκίας.
Η ελληνική πολιτική ελίτ προσποιείται πως δεν βλέπει, δεν ακούει και ίσως να μην ενοχλείται. Τελευταία, ο Αμερικανός Πρέσβης στην Ελλάδα καθόρισε, βασικά, την ελληνοτουρκική ατζέντα λέγοντας πως ο Έλληνας Πρωθυπουργός Μητσοτάκης «[…] θα κάνει όλους τους απαραίτητους συμβιβασμούς […]» ((βλ. SLPress.) Δηλαδή, οι Έλληνες θα συμβιβαστούν στο θέμα των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων! Εν τω μεταξύ, ο Πομπέο ανακοίνωσε με χαρά πως οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι «σε υψηλά επίπεδα και συνεχώς ενδυναμώνονται». Στην πρόσφατη επίσκεψη του στην Κρήτη καυχιόταν, μάλιστα, ότι βρισκόταν στην Ελλάδα, «[…] για να αναδείξει μια από τις ισχυρότερες στρατιωτικές σχέσεις της Αμερικής σε όλη την Ευρώπη […]» Για να μην μείνει πίσω ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ανακοίνωσε ενθουσιωδώς τον ελλιμενισμό στην Σούδα του «USS» Hershel «Woody» Williams ». Ο Πομπέο σκλάβωσε τον Πρωθυπουργό με έπαινο, λέγοντας πως ήταν απίστευτα περήφανος που υποστηρίζει την ελληνική ηγεσία (29 Σεπτεμβρίου, 2020, Washington Post, ). Ο Πομπέο μίλησε χωρίς προσποίηση και δεν προσπάθησε να αποκρύψει τις πραγματικές προθέσεις της Αμερικής όσον αφορά τις τρεις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα και τη ναυτική βάση στην Κρήτη. Είπε, «[η στρατιωτική σχέση με την Ελλάδα] είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς η Ρωσία συνεχίζει να αποσταθεροποιεί την περιοχή, ειδικά στη Λιβύη, όπου οι ΗΠΑ ζητούν την απόσυρση όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων και υποστηρίζουν την συμφιλίωση στη Λιβύη». Βλέπουμε λοιπόν την Ελλάδα σε μια ελληνοαμερικανική «στρατηγική στρατιωτική συμμαχία» που έχει στόχο την φιλική Ρωσία και όχι την εχθρική γείτονα Τουρκία. Η ελληνική πολιτική ελίτ δεν είναι σε θέση να αναφέρει έστω κι ένα όφελος που αποκόμισε η Ελλάδα για την δική της ασφάλεια από αυτή την «συμμαχία».
Η ελληνική πολιτική ελίτ έχει συνηθίσει στις έωλες υποσχέσεις που φαίνεται να μην την ενοχλούν. Οι Έλληνες ζήτησαν από την ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας για τις παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου. Συμφωνήθηκε συνάντηση για τις 24-25 Σεπτεμβρίου 2020, αλλά αναβλήθηκε για την 1η Οκτωβρίου με το πρόσχημα πως κάποιος βρέθηκε θετικός στον ιό της κορώνας άσχετα αν η συνεδρία θα διεξαγόταν μέσω τηλεδιάσκεψης! Κατά την ενδιάμεση περίοδο, η ατζέντα αίφνης ‘εμπλουτίστηκε’ με την συμπερίληψη της Κίνας, Λευκορωσίας, Ναγκόρνο-Καραμπάχ και την απόπειρα εναντίον του Ναβάλνι αφήνοντας λίγο ή καθόλου χρόνο για συζήτηση των κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας !. (βλ. EU incompetence .)
Η Ρωσία προφανώς είναι ενοχλημένη από την ελληνοαμερικανική «στρατηγική στρατιωτική συμμαχία» που στρέφεται εναντίον της. Ευτυχώς, η Ρωσία δεν έχει υιοθετήσει εκδικητική στάση εναντίον των Ελλήνων φίλων της που πάντα στρέφονται προς αυτήν για υποστήριξη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι Έλληνες είναι προφανώς δυσαρεστημένοι με τη Ρωσία που προμηθεύει στην Τουρκία το σύστημα αντι-αεροπορικής άμυνας S-400, αλλά η αλήθεια είναι πως η Ρωσία πρώτα και πριν από 20 και πλέον χρόνια προμήθευσε τους Έλληνες της Κύπρου με το σύστημα S-300. Μυστική συμφωνία μεταξύ της Αμερικής και της τότε άνευρης και ενδοτικής ελληνικής κυβέρνησης εξουδετέρωσε το ισχυρό αυτό αμυντικό σύστημα που μεταφέρθηκε σε αποθήκες της Κρήτης. Η Ρωσία υποστηρίζει κατηγορηματικά την απόσυρση από την Κύπρο όλων των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής. Η Αμερική μιλά αόριστα και με γρίφους για το θέμα γιατί τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής είναι – ταυτόχρονα – και Νατοϊκά. Η Ρωσία βοήθησε την Κύπρο στο να γλυτώσει από το αμερικανικό/βρετανικό Σχέδιο Anan του 2004 που θα κατάστρεφε το Ελληνικό στοιχείο της Κύπρου.
Για αρκετό καιρό κυκλοφορούσε σκόπιμα το ψέμα πως, δήθεν, η Ρωσία ήταν αντίθετη με την επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. Αυτό βόλευε μια χαρά την Αμερική γιατί εμπόδιζε την Ελλάδα από το να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της εν όψει και του τουρκικού casus belli και μείωνε την πιθανότητα πολέμου μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ. Όμως, ο Πρέσβης της Ρωσίας στην Αθήνα Αντρέι Μάσλοφ ξεκαθάρισε, πρόσφατα, πως όλα τα νησιά διαθέτουν υφαλοκρηπίδα και δική τους ΑΟΖ, απορρίπτοντας έτσι τις εξωφρενικές τουρκικές αξιώσεις . Αυτό άφησε εκτεθειμένη την Αμερική που επωφελείτο από αυτό το ψέμα. Οι ΗΠΑ τώρα ανησυχούν γιατί η Ελληνική πολιτική ελίτ ίσως κάποτε τολμήσει να διεκδικήσει το δικαίωμα της σε 12 ν.μ. Περιέργως, η ελληνική πολιτική ελίτ σχεδόν αγνόησε την ρωσική δήλωση γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να πάρει απόφαση που θα εξόργιζε τους Αμερικανούς και τους Τούρκους.
Σύνοψη. Η ελληνική πολιτική ελίτ φαίνεται να υποφέρει από ακουστικές ψευδαισθήσεις που της δημιουργούν λανθασμένες αντιλήψεις για το τι αισθάνονται πραγματικά και τι λένε και πράττουν οι Αμερικανοί. Λένε ανοικτά στους Έλληνες πως η Τουρκία είναι ο πραγματικός «στρατηγικός στρατιωτικός σύμμαχός» και όχι η Ελλάδα. Ομοίως, οι Αμερικανοί λένε στους Έλληνες να γνοιάζονται μόνο για την απειλή της Ρωσίας προς την Αμερική και παραμερίζουν την τουρκική απειλή εναντίον των Ελλήνων. Στην ουσία, ζητούν από τους Έλληνες να συμβιβαστούν με τα τουρκικά αιτήματα που βρίσκονται εκτός διεθνούς δικαίου και να σταματήσουν να δημιουργούν προβλήματα στο ΝΑΤΟ γιατί – αν υποχρεωθεί η Αμερική να πάρει ανοικτά θέση- χαμένοι θα είναι η Έλληνες. Φαίνεται πως η Ελληνική πολιτική ελίτ ικανοποιείται από τους επαίνους για την καταγωγή της: Λεωνίδας, Περικλής, Ξενοφών, Πλάτων, Αλέξανδρος κοκ!. Οι Έλληνες, κάνουν στη Ρωσία (αλλά και στην Γαλλία τελευταίως) ότι κάνει στους ίδιους η Αμερική: Ενώ εκθειάζουν με λόγια τους κοινούς πολιτιστικούς δεσμούς και το 1821, στην πράξη, παρέχουν στους Αμερικανούς βάσεις για να πλήξουν τα ρωσικά σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο και να σταματήσουν την επιρροή της Γαλλίας στην Μεσόγειο. Όσο η Ελλάδα υποστηρίζει αντι-ρωσικά αμερικανικά σχέδια, η Ρωσία δεν θα ευνοήσει ανοιχτά τούς αδελφούς Ορθόδοξους Έλληνες. Εάν η Ελλάδα οραματίζεται πως η Τουρκία σύντομα θα αποβληθεί από το ΝΑΤΟ για να γεμίσει αυτή το κενό, θα απογοητευτεί. Η Αμερική μετρά χρόνο μέχρι να φύγει ο Ερντογάν για να επιστρέψουν οι σχέσεις τους στο business as usual. Εάν η Ελλάδα επιθυμεί να δοκιμάσει την αμερικανική ειλικρίνεια ας της ζητήσει να κάνει και κάτι χειροπιαστό υπέρ των Ελλήνων: Για παράδειγμα, ας ζητήσει την παγοποίηση της συντήρησης των F-16 που διαθέτει η Τουρκία ώστε να παραλύσει τις αεροπορικές της δυνατότητες και να την σταματήσει από το να απειλεί τους γείτονες. Έτσι θα επέλθει και η σταθερότητα για την οποία συνεχώς αναφέρεται η Αμερική.
Συμπέρασμα: Σε έναν κόσμο ακουστικών ψευδαισθήσεων, πολιτικών παιχνιδιών των ισχυρών, διεθνούς πονηράδας και κατεργαριάς κοκ, η ελληνική πολιτική ελίτ με την πολιτική που ακολουθεί δεν έχει καμία πιθανότητα να κερδίσει οτιδήποτε γιατί η Ελλάδα χρειάζεται και Αμερικάνους, και Ρώσους, και Γάλλους και Κινέζους κα ΕΕ για να επιβιώσει.
- Παραλλαγή του πιο πάνω άρθρου είχε δημοσιευτεί στα Αγγλικά από το Russian International Affairs Council.