Οι εξάρσεις στο ΗΒ, τα αγάλματα, η ιστορία και ο Αριστοφάνης

Ακόμα έχουμε καθημερινά νεκρούς. Τα σχολεία δεν άνοιξαν και όπως λέγεται δεν θα ανοίξουν κανονικά μέχρι τον Δεκέμβριο! Γονείς αρνούνται να πάρουν τα παιδιά τους στα σχολεία, φοβούμενοι να μην κολλήσουν κορωνοιό.

• Φανούλα Αργυρού *

Τα καταστήματα μόλις άνοιξαν την περασμένη Δευτέρα (15.6.2020) με επιφυλάξεις και προφυλάξεις και ακόμα δεν είδαμε τα αποτελέσματα. Η οικονομία πάει κατά βαρβάρων και ο Πρωθυπουργός πιέζεται να σμικρύνει την κοινωνική απόσταση από δυο μέτρα στο ένα μέτρο αλλιώς η ξενοδοχειακή βιομηχανία δεν αναπνέει και τι το ένα τι το άλλο. Οι δε ηλικιωμένοι  ακόμα  βρίσκονται σε lockdown μέχρι νεοτέρας αν όχι μέχρι να βρεθεί… εμβόλιο!

Και ξαφνικά ήλθε ως κεραμίδα στα κεφάλια μας και το εξ Αμερικής εισαγόμενο «αντι-ρατσιστικό» μένος στους δρόμους των πόλεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όπου εν μέσω lockdown ξεσηκώθηκαν  αιφνίδια οι βρετανο-αφρικανοί και άλλοι επί των πλείστον νεαροί,  να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται για… ρατσισμό, με το σύνθημα εξ Αμερικής «Black lives matter», να τους φταίνε τα αγάλματα και η ιστορία, τα μεν πρώτα να τα βεβηλώνουν και να τα πετάνε στους ποταμούς την δε ιστορία να θέλουν να την ξαναγράψουν στα μέτρα τους.  Σημειώνεται βέβαια ότι η πλειοψηφία διαμαρτύρονταν ειρηνικά αλλά δυστυχώς πάντοτε υπάρχουν και οι λιγοστοί που κάνουν τη ζημιά… ‘Ετσι κάποιοι αποφάσισαν  να ασχημονούν με μπογιές στα αγάλματα και να τα σπάνε και ως λύση να τα πετάνε… στο ποταμό! Τους έφταιξε μεταξύ άλλων και το άγαλμα του Γουίνστον Τσέρτσιλ! Με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί και να κατεβεί στο Λονδίνο και  μια μερίδα άκρας δεξιάς για να υπερασπίστουν τα αγάλματα! Και έδωσαν και πήραν οι συγκρούσεις με συλλήψεις πέραν των 100 διαδηλωτών και τον τραυματισμό 65 αστυνομικών…

Εξ Αμερικής

Εκ προοιμίου να πω όμως, ότι κανένας δεν μπορεί να συγχωρέσει τον τρόπο θανάτου του 46χρονου Αφροαμερικανού George Floyd στα χέρια αμερικανών αστυνομικών, κατά τη διάρκεια της προσαγωγής του από λευκούς αστυνομικούς στη Μινεάπολη την 25η Μαΐου. Ούτε τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν εκεί οι αρχές τις ευθύνες των αστυνομικών. Δεν έπρεπε να περάσουν τρείς ολόκληρες μέρες, να αγανακτήσουν οι πολίτες και να ξεσηκωθούν στους δρόμους για να κατηγορηθεί ο αστυνομικός που γονάτισε πάνω του με αποτέλεσμα να ξεψυχήσει ο άνθρωπος ανίκανος να αναπνεύσει. Ούτε έπρεπε να καθυστερήσουν ακόμα περισσότερο να κατηγορηθούν και οι άλλοι συνάδελφοί του που στέκονταν απαθείς θεατές αντί να τον σταματούσαν και να έσωζαν τον George Floyd.

Ρατσισμός στο ΗΒ

Διερωτώμαι πραγματικά αν όντως υπάρχει στο ΗΒ ρατσισμός σε τέτοιο σημείο. Σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει κυβερνητική ή άλλη υπηρεσία που να μην έχει χιλιάδες υπαλλήλους και υψηλόβαθμούς, βρετανο-Αφρο-ασιάτες, Ινδούς, Πακιστανούς, και όλων των εθνοτήτων, ειδικά από πρώην αποικίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (περιλαμβανομένων και Κυπρίων). Από την βρετανική κυβέρνηση (σε όλα τις τα τμήματα), στη Βουλή των Κοινοτήτων, στη Βουλή των Λόρδων, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στην Αστυνομία, στα Δημαρχεία, ακόμα και στις μυστικές της υπηρεσίες…

Ρατσισμός ή προκατάληψη

Σε μια χώρα όπου έχουμε γυναίκα Υπουργό Εσωτερικών από το Πακιστάν, την Priti Patel,   προηγήθηκε ο Sajid Javid επίσης από οικογένεια από το Πακιστάν, Υπουργό Οικονομικών τον Rishi Sunak, με καταγωγή από το Punjabi της Ινδο-Ανατολικής Αφρικής και τόσοι άλλοι στην κυβέρνηση ως υφυπουργοί και ανώτεροι αξιωματούχοι τώρα και προηγουμένως, στα διάφορα υπουργεία και υπηρεσίες. Εκείνο που προφανώς υπάρχει, όπως επισήμανε και ο Υπουργός Οικονομικών, και υπάρχει σε πολλές χώρες του κόσμου, είναι προκατάληψη η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί με δημοκρατικές μεθόδους.

Ακόμα και στις ΗΠΑ πόσοι και πόσοι κατέχουν κυβερνητικές θέσεις και αξιώματα, μάλιστα σε μια χώρα που ψήφισε αμερικανο-αφρικανό πρόεδρο τον Μπάρακ Ομπάμα…

Κακή αρχή η πολιτική Τόνυ Μπλέρ

Δυστυχώς, όμως, εδώ πρέπει να τονιστούν οι ευθύνες του Πρωθυπουργού Τόνυ Μπλέρ ο οποίος το  2006 εδραίωσε συνταγματικά την διχαστική κουλτούρα της κοινοτικοποίησης. Ήταν τότε που ίδρυσε  το Τμήμα Κοινοτήτων και Τοπικής Κυβέρνησης με επικεφαλής Υπουργό με θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ήταν διχαστική εκείνη η κίνηση του Μπλέρ  καθώς έδωσε αφορμή και έμφαση στην αφοσίωση προς συγκεκριμένη πίστη ή εθνική ομάδα παρά αφοσίωση στο κράτος. Μια πολιτική που ούτε λίγο ούτε πολύ θύμισε  αποικιοκρατική πολιτική του διαίρει και βασίλευε στις πρώην αποικίες, που τελικά ζημίωσε την ενότητα του κράτους στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως ακριβώς στόχευε και στις πρώην αποικίες…

Κάποτε η σοφία του λαού βγαίνει σωστή όπως στην παροιμία « Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει και ο ίδιος μέσα». Στα αγγλικά  υπάρχει το αντίστοιχο που λέγει «What goes round comes round».

Στην περίπτωση των πρόσφατων εξάρσεων/διαδηλώσεων δυστυχώς η κυβέρνηση απέτυχε να τις σταματήσει, παραβιάζοντας η ίδια το νόμο και την τάξη, πρωτίστως εν μέσω πανδημίας και lockdown…

Άρθρο του Πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον

Ο Μπόρις Τζόνσον (σε σχέση με τη διαμάχη για απομάκρυνση μνημείων) προειδοποίησε ότι «η Βρετανία δεν μπορεί να κάνει “photoshop” την μακραίωνη και περίπλοκη πολιτιστική ιστορία της γιατί αυτό θα σημαίνει «παραποίηση» του παρελθόντος μας», ο Τσέρτσιλ ήταν ήρωας και πιστεύω δεν είμαι μόνος που λέω ότι θα αντισταθώ με κάθε πνοή στο σώμα μου οποιαδήποτε απόπειρα  για απομάκρυνση του αγάλματος του Γουίνστον Τσέρτσιλ από την Πλατεία Συντάγματος», έγραψε στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην σελίδα 4 της εφημερίδας.

Ένα απόσπασμα:Διαφωνώ με πολλές ενέργειες του Μπόρις Τζόνσον αλλά συμφωνώ πλήρως με το άρθρο του στην Daily Telegraph 15.6.2020 το οποίο πρόβαλε πρωτοσέλιδα η αναπληρώτρια πολιτική  συντάχτρια της εφημερίδας Anna Mikhailova.

Η γνώση των Αρχαίων Ελλήνων και ο Αριστοφάνης «… Ο Τσέρτσιλ άλλαξε τις απόψεις του για τις Ινδίες… και ότι και να είπε για το Ισλάμ την δεκαετία του 1890, ήταν αυτός που έκτισε το Τέμενος στο Regent’s Park την δεκαετία του 1940. Και υπεράνω όλων – όπως τόσοι άλλοι ορθώς υπέδειξαν – είναι το αποκορύφωμα της παραφροσύνης να τον κατηγορούν για ρατσισμό, όταν στάθηκε μόνος εναντίον της ρατσιστικής τυραννίας  που χωρίς την αντίδρασή του θα είχε κυριεύσει αυτή τη χώρα και την υπόλοιπη Ευρώπη.  Δεν είναι μόνο λάθος να καταστρέφεται δημόσια περιουσία με τη βία. Είμαι επίσης τρομερά αμφίβολος για την αυξανόμενη καμπάνια να ξαναγραφτεί η ιστορία ή να την κάνουμε photoshop. Αν αρχίσουμε να καταστρέφουμε τα αρχεία και να αφαιρούμε ότι δεν μας αρέσει, ξεκινούμε ένα μεγάλο ψέμα, μια διαστρέβλωση της ιστορίας μας… Θα ήταν καλύτερο και πιο τίμιο να ζητούσαμε από τα παιδιά μας να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό στη καριέρα του Τσέρτσιλ… Αντί να σχίζουμε το παρελθόν γιατί να μην προσθέσουμε άνδρες και γυναίκες που βοήθησαν να κάνουμε την σημερινή Κοινοπολιτεία… Ας πολεμήσουμε το ρατσισμό αλλά ας αφήσουμε την κληρονομιά ήσυχη. Υπάρχουν δημοκρατικά μέσα σ΄αυτή τη χώρα – χάρη παρεμπιπτόντως στον Γουίνστον Τσέρτσιλ»

«Δημοσιογράφοι προωθούν μια θέση στη Βρετανία που η πλειοψηφία του απλού λαού δεν αναγνωρίζει… Εν συντομία, το άγαλμα ενός ανθρώπου που νίκησε το φασισμό παραμορφώθηκε από αντι-ρατσιστές και μετά το «υπερασπίστηκαν» μεθυσμένοι φασίστες… και ένας ρεπόρτερ του ITV βρήκε ότι με αυτό συμφωνεί όλη η χώρα. Συγνώμη, όχι», έγραψε για να τονίσει ότι κάποιοι δημοσιογράφοι παίρνουν τις πιο ακραίες θέσεις, τις μεγαλοποιούν και τις παρουσιάζουν σαν να αντιπροσωπεύουν το λαό,  σαν και οι μόνες επιλογές στη ζωή είναι η τρέλα και η παραφροσύνη. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να μεταδίδει τα γεγονότα και όχι να προβάλει προσωπικές θέσεις, εκτός τούτου δεν αντιπροσωπεύει την σιωπηρά πλειοψηφία. ΄Ετσι σπέρνουν το τρόμο και την ανησυχία. Γιατί όταν φοβόμαστε να μιλήσουμε τότε είναι που ο εξτρεμισμός ανθεί, έγραψε και τόνισε ότι οι κωμωδίες που τώρα επικρίνονται ως «ρατσιστικές» είναι τρομερό λάθος. Εύστοχο και το άρθρο του Tim Stanely στην ίδια εφημερίδα «Οι περισσότεροι Βρετανοί δεν συμμερίζονται αυτό τον πόλεμο κουλτούρας».

«Οι Αρχαίοι Έλληνες το αντιλήφθηκαν αυτό. Ένα έθνος που γελά με τον εαυτό του κινδυνεύει λιγότερο. Για τους Αρχαίους Έλληνες το θέατρο, ήταν χώρος κάθαρσης, γι΄αυτό η αρχαία τραγωδία είναι τόσο μελοδραματική, γιατί η θεωρία λέγει ότι αν ο κόσμος εκφράσει τα χειρότερα του αισθήματα στη σκηνή, φεύγει και το δηλητήριο από το σύστημά του.  Και αυτή η ψυχολογική σοφία στη κωμωδία είναι που εξαερίζει τις προκαταλήψεις και σπάει τα taboo. 

Στο πάνθεον των Ελλήνων συγγραφέων, ο Αριστοφάνης ήταν ο πιο αντιδραστικός, που ενέπνεε το ακροατήριο, που έγραψε για τους απλούς ανθρώπους καθώς και για τους θεούς, και γνώριζε πώς να εμπνέει  το ακροατήριο… Υποψιάζομαι ότι ένας λόγος που δεν απαγορεύθηκε και ο Αριστοφάνης είναι γιατί οι εξεργεθέντες δεν μελέτησαν Κλαστικές Σπουδές… Ένας τρόπος να καταλάβει ένας ελληνική κωμωδία είναι ως τραγωδία γιατί με ένα ευχάριστο τέλος, όπου διαμάχη και μίσος λύονται με γέλιο, η ένταση καταλήγει σε χαρά. Το χρειαζόμαστε αυτό» έγραψε ο αρθρογράφος.

• Ερευνήτρια/δημοσιογράφος, Λονδίνο

Το κείμενο αναρτήθηκε επίσης στην εφημερίδα η σημερινή και στην ιστοσελίδα Ονήσιλος στις 21 Ιουνίου 2020