Καλά τα επικοινωνιακά, αλλά η Αμμόχωστος…
Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του τούρκου ΥΠΕΞ Μελβούτ Τσαβούσογλου στην κόντρα του με τον Ακιντζί περί των τούρκικων θέσεων για τις εγγυήσεις στην διαδικασία των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά οι κυβερνώντες και τα διαπλεκόμενα με αυτήν ΜΜΕ άρχισαν να πανηγυρίζουν για τη δικαίωση τάχατες του Ν. Αναστασιάδη και των χειρισμών του πριν 2½ χρόνια.
Προτού αλέκτωρ λαλήσει έγινε εντέχνως διαρροή εγγράφου (αλήθεια από ποιόν;) με τις τούρκικες θέσεις περί των στρατευμάτων και των εγγυήσεων.
Νέοι πανηγυρισμοί, όμως ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, μιλώντας τις προάλλες στο Γ΄ του ΡΙΚ, τελικά ανάκρουσε πρύμναν, αρχίζοντας να κολοκυνθίζει το ζήτημα.
Αφορμή ήταν η αναφορά της δημοσιογράφου ότι το υπό αναφορά έγγραφο έφερε ημερομηνία τέλη Ιουνίου 2017, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά έγινε δυο μήνες αργότερα. Πόσο νερό αλήθεια έτρεξε τότε στο ποτάμι των διαπραγματεύσεων, άγνωστο;
Παρ’ όλα αυτά τόσο η δήλωση του Γενικού Γραμματέα την νύκτα της κατάρρευσης επισύρει ευθύνες στους δυο ηγέτες (άρα και στον Ν. Αναστασιάδη) ότι δεν είχαν την πολιτική βούληση να προχωρήσουν, αλλά και στην Έκθεση του στο Σ.Α. που ακολούθησε μιλά θετικά και εγκωμιάζει τις εγγυήτριες δυνάμεις (συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας), επιρρίπτοντας και πάλι ευθύνες στους δυο ηγέτες. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η εκπρόσωπος της Ε.Ε. στις εκεί διαπραγματεύσεις Φεντερίκα Μονγκερίνι.
Στον ουσιώδη χρόνο λοιπόν, που γίνονταν οι πιο πάνω δηλώσεις, ο Ν. Αναστασιάδης εποίησε την νήσσαν ή αν επιθυμείτε τήρησε μια εκκωφαντική σιωπή ιχθύος αντί να διαμαρτυρηθεί για την απενοχοποίηση της Τουρκίας. Απλώς, συνεπικουρούμενος από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και τα διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια του Προεδρικού επαναλάμβαναν εν χορώ το δικό του αφήγημα για εσωτερική κατανάλωση.
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην προαναφερθείσα εκπομπή και ουσιαστικά ευρισκόμενος σε δύσκολη θέση, ενώ ξεκίνησε με θριαμβολογίες τελικά κατέληξε με την ατάκα …γιατί να ανασκαλίζουμε τώρα τα παλιά – τι έγινε και τι δεν έγινε στο Κραν Μοντανά; Σήμερα υπάρχουν εξελίξεις και απαιτείται συναίνεση και στήριξη του Προέδρου στο δύσκολο έργο που επιτελεί.
Δηλαδή αφού δεν τους βγήκαν ούτε οι δηλώσεις, ούτε οι διαρροές επέστρεψαν στην δημοφιλή τους μέθοδο … μόκο γιατί τώρα υπάρχουν εξελίξεις και όποιος μιλά, πολύ περισσότερο όποιος ασκεί κριτική στον Αναστασιάδη αποδυναμώνει τη θέση της ε/κ πλευράς και δίνει επιχειρήματα στην Τουρκία. Γι’ αυτό λοιπόν όλοι ανεξαιρέτως οφείλουν να αποδεχτούν το αφήγημα, που σερβίρει ο Αναστασιάδης, ο Συναγερμός και οι συν αυτοίς.
Άραγε όμως οι εξελίξεις αναφορικά με την Αμμόχωστο και πολύ περισσότερο με την περίκλειση περιοχή της δεν είναι απόρροια της απενοχοποίησης της Τουρκίας, που ο Αναστασιάδης ελέω προεδρικών εκλογών συνέβαλε με τους χειρισμούς του; Άραγε αυτά που συμβαίνουν τώρα δεν έχουν σχέση με τις ευφάνταστες ιδέες του Αναστασιάδη περί αποκεντρωμένης ομοσπονδίας (θυμούμαστε και την πιο παλιά ατάκα του Συναγερμού περί χαλαρής) και την ερωτοτροπία με μη λύση ή λύση δυο κρατών; Άραγε οι εξελίξεις δεν είναι συνυφασμένες με το συνεχόμενο παρατεταμένο αδιέξοδο και τα επικοινωνιακά παιχνίδια του Αναστασιάδη, που φαίνεται ότι διεθνώς εκτιμώνται ως μη ύπαρξη πολιτικής βούλησης να τηρηθούν είτε οι συγκλίσεις, που επιτεύχθηκαν, είτε όντως να συνεχίσουμε από εκεί που έμειναν οι πλευρές πριν την κατάρρευση στο Κραν Μοντάνα;
Ποιος αλήθεια μπορεί να εμπιστευτεί αυτούς, που σήμερα κρατούν τις τύχες του Κυπριακού στα χέρια τους, μετά από εφτά χρόνια διαχείρισης του, που με τη στάση, τις πολιτικές και τη διπλωματία τους έφεραν την πλευρά μας σε πραγματικά δυσχερέστερη απ’ ότι ποτέ άλλοτε θέση;
Ο κάθε Βαρωσιώτης, ο κάθε πρόσφυγας, ο κάθε πολίτης αυτού του τόπου, που επιζητεί λύση στη βάση της διακηρυγμένης αρχής, ας προβληματιστεί και ας τοποθετηθεί ευθαρσώς.
Η όποια σιωπή εκλαμβάνεται από τους κρατούντες ως επιδοκιμασία των ερασιτεχνικών ή μήπως (;) των επί σκοπού χειρισμών τους.
- Ο Νίκος Κουζούπης είναι ιστορικός
- 20/2/2020