Στην περίπτωση μας με τους κυβερνώντες μια αδράνεια τους την πληρώνει ο απλός πολίτης και μάλιστα πολύ ακριβά.
Ενώ λοιπόν η Κυπριακή Δημοκρατία είχε μια σειρά από λόγους να ζητήσει εξαίρεση ή καλύτερα παρέκκλιση από την υποχρέωση μείωσης των ρύπων από τα καύσιμα κίνησης ουσιαστικά αδράνησαν οι «αρμόδιες» υπηρεσίες με αποτέλεσμα σήμερα να κινδυνεύουμε να μας υποβληθεί πρόστιμο γιατί ως κράτος είμαστε πολύ κάτω των καθορισθέντων στόχων.
Υπό την απειλή αυτή η Κυβέρνηση με διάταγμα του αρμόδιου Υπουργού αυξάνει τη χρήση βιοκαυσίμων στα καύσιμα κίνησης με επιδίωξη να μειωθούν οι ρύποι.
Μάλιστα παρουσιάζεται αυτή η κίνηση ως ενέργεια προστασίας του περιβάλλοντος, για την οποία όμως καλείται και πάλι ο απλός πολίτης να πληρώσει επιπρόσθετα.
Εφημερίδα, που εκφράζει αγόγγυστα την πολιτική Αναστασιάδη – Συναγερμού, πανηγυρίζει με πρωτοσέλιδους τίτλους: «Σαματάς για το τίποτα!» και ο λόγος ότι παρά την αύξηση 2,5 σ/λίτρο η Κύπρος σε θέματα τιμών στα καύσιμα κίνησης βρίσκεται στην 5η φθηνότερη θέση σε επίπεδο Ε.Ε. Αυτό όμως από μόνο του δεν λέει σχεδόν τίποτα, εκτός από το να δημιουργεί ψευδαισθήσεις και να ωραιοποιεί την κατάσταση. Θα ήταν παραγωγικό αν αντιπαραβάλλονταν και οι μισθοί και η αγοραστική τους αξίας πλείστων χωρών μελών της Ε.Ε., αλλά πολύ περισσότερο η ύπαρξη ή ανυπαρξία καλύτερα δημόσιων μεταφορών, όπως επίσης και το ποσοστό του οικογενειακού προϋπολογισμού που δαπανείται για καύσιμα ή ακόμα για τη μεταφορά. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τους ευρισκόμενους σε «διατεταγμένη» αποστολή εκδότες, για τους οποίους παρόμοιες αυξήσεις ποσώς δεν τους αγγίζουν.
Αυτή είναι η μια όψη του θέματος, η οποία φυσικά σχετίζεται και με την ευκολία, που η παρούσα διακυβέρνηση του τόπου αυξάνει τις τιμές όχι με το αζημίωτο φυσικά γιατί από κάθε αύξηση, που επιβάλλεται στα καύσιμα κίνησης τα κρατικά ταμεία επωφελούνται με την είσπραξη επιπρόσθετου φόρου κατανάλωσης και ΦΠΑ.
Διαφάνηκαν όμως και οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες γιατί με τις αυξήσεις πιθανόν ο απλός πολίτης να χρησιμοποιεί με περισσότερη φειδώ καύσιμα κίνησης. Και εδώ αρχίζουν να παίζουν τα όργανα. Δεν γίνεται το κράτος να λαμβάνει δρακόντια μέτρα για μείωση της εκπομπής ρύπων από τους κινητήρες των αυτοκινήτων και την ίδια στιγμή συμπολίτες μας, που εκτιμάται ότι φθάνει το 20% του συνόλου, που χρησιμοποιεί αυτοκίνητο, να προμηθεύονται καύσιμα από τα κατεχόμενα, στα οποία δεν περιέχεται βιοκαύσιμο.
Στη δική μας πλευρά φαίνεται λατρεύουν το περιβάλλον και δει την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, που αναπνέουμε γι’ αυτό και λαμβάνονται όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την προστασία του. Επομένως δεν πρόκειται να αφεθούν κάποιοι επιτήδειοι, έστω κι’ αν αποτελούν το 20% των κύπριων οδηγών, να συνεχίσουν να ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα μας με ρυπογόνα καύσιμα από τα κατεχόμενα, που είναι όμως κατά πολύ φθηνότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα στις ελεύθερες περιοχές λόγω ανυπαρξίας ελέγχου στα υπερκέρδη των εταιρειών, αλλά και της φορομπηχτικής πολιτικής του κράτους.
Ακούγονται λοιπόν φωνές και εισηγήσεις για την επιβολή «τσουχτερών» προστίμων σ’ όποιου στο ντεπόζιτο καυσίμων του αυτοκινήτου του ανιχνευθεί καύσιμο κίνησης από τα κατεχόμενα. Αν κάτι τέτοιο το αιτιολογούσαν με την θέση ότι το κράτος έχει απώλεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από φόρο κατανάλωσης και ΦΠΑ, που επιβάλλεται στα καύσιμα, επειδή ακριβώς κάποιοι τα προμηθεύονται από τα κατεχόμενα, πιθανόν θα ήταν πιο δικαιολογημένοι ή τουλάχιστον ποιο πιστευτοί για τις προθέσεις τους. Το να κόπτονται όμως για την προστασία του περιβάλλοντος και να παρουσιάζονται μάλιστα και ενάντια στη ρύπανση της ατμόσφαιρας απλώς στρουθοκαμηλίζουν στην προσπάθεια τους να προωθήσουν πολιτικές πρακτικές ενάντια στις όποιες σχέσεις μεταξύ των δυο πλευρών.
Η μοιρασμένη Λευκωσία επί εδάφους δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι μοιρασμένη σε επίπεδο ατμόσφαιρας ή περιβάλλοντος ή ακόμα και ρύπων. Οι διαμένοντες και διακινούμενοι μέσα στην πόλη ένθεν και ένθεν της διαχωριστικής γραμμής είτε έτσι, είτε αλλιώς αναπνέουν τον ίδιο ατμοσφαιρικό αέρα έστω κι’ αν η μια πλευρά μειώνει κατά τις τους ρύπους των καυσίμων. Όσα τείχη κι’ αν ανυψωθούν επί εδάφους ή ακόμα και στις συνειδήσεις τα περιβαλλοντικά προβλήματα και ιδιαίτερα η ρύπανση ή ακόμα και οι κλιματικές αλλαγές σ’ όποιο σημείο κι’ αν συντελούνται στο τέλος επηρεάζουν και έχουν επιπτώσεις στο σύνολο του νησιού μας.
Το περιβάλλον είναι ενιαίο σύνολο και δεν γνωρίζει ούτε συρματοπλέγματα, ούτε διαχωριστικές γραμμές. Η προστασία του ορίζει κοινές δράσεις και προσπάθειες, πράγμα που μπορεί να επιτευχθεί κατά τον καλύτερο δυνατόν τρόπο με την επίλυση του πολιτικού προβλήματος και την επανένωση του νησιού.
Το περιβαλλοντικό κίνημα μπορεί να διαδραματίσει ρόλο προς αυτή την προσπάθεια μόνο αν πολιτικοποιηθεί προς την ορθή κατεύθυνση.
- Ο Νίκος Κουζούπης είναι ιστορικός
- 23/01/2020