Οι άστεγοι, το σκάνδαλο και το κράτος
Η σύλληψη προσώπων που κατηγορούνται για παρατυπίες και παραπλάνηση του κράτους για ίδιον οικονομικό κέρδος, έχει προκαλέσει για άλλη μια φορά την κοινή γνώμη.
Τα σκανδαλώδη δημοσιεύματα αναφέρονται σε κατηγορίες για εκμετάλλευση των διαδικασιών φιλοξενίας αστέγων σε ξενοδοχεία, με τρόπο που να επωφελούνται μέλη και συνεργάτες της μη κυβερνητικής οργάνωσης για τους άστεγους.
Αυτό που δεν έχει όμως τεθεί ως αρχική βάση συζήτησης, είναι η αποτυχία του ίδιου του κράτους να παρέχει στέγη για όλους ως ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Το κράτος γράφει ιστορία με την «εξ-αγορά» υπηρεσιών, προσώπων, αιτητών και εθελοντών, αποφεύγοντας την ανάληψη των δικών του ευθυνών έναντι των πολιτών. Με τον ίδιο τρόπο που χειρίζεται τους άστεγους, έτσι χειρίζεται και τα αδέσποτα ζώα, τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας και πολλά άλλα. Οι εθελοντές που αναπτύσσουν κοινωνική ευθύνη, αναλαμβάνουν πολλές φορές το ρόλο του κράτους και με προσωπικό τους κόστος και χρόνο παρέχουν υπηρεσίες που το ίδιο το κράτος αρνείται να καλύψει.
Αντί να αναλάβει την ανέγερση κρατικών χώρων φιλοξενίας αστέγων, αξιοποιώντας εγκαταλειμμένα κυβερνητικά κτίρια, αποφάσισε να ξοδεύει χιλιάδες ευρώ στη χρηματοδότηση ξενοδοχείων για φιλοξενία μερικών ημερών. Εάν υπήρχε σωστός σχεδιασμός και ολιστική κοινωνική προσέγγιση του ζητήματος της στέγασης, ούτε άστεγους θα είχαμε, ούτε θα φτάναμε στα δικαστήρια για τέτοιου είδους θέματα.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο δεν είμαι σίγουρη. Η εξέταση των καταγγελιών κατά των υπόπτων για παραπλάνηση του κράτους θα πάρει την νομική οδό και η δικαιοσύνη θα αποφανθεί για την ενοχή τους ή όχι. Το κράτος όμως παραμένει υπόλογο σε όλους τους πολίτες, για την αποτυχία του να παρέχει στέγη για όλους και την αδυναμία του να αντιμετωπίσει το ζήτημα των αστέγων όπως ένα κράτος πρόνοιας θα αναλάμβανε να κάνει.
Η κοινωνική και η οικολογική δικαιοσύνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Μια βιώσιμη κοινωνία μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν προχωρήσουμε στην κοινωνική ισότητα και στην κοινωνική ένταξη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πυρήνας της οικονομικής και κοινωνικής ατζέντας πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα που μειώνουν την κοινωνική ανισότητα, τον αποκλεισμό και τη φτώχεια, και παράλληλα προωθούν την ισότητα των φύλων, συμβάλλουν στη δημιουργία βιώσιμων και υψηλής ποιότητας θέσεων εργασίας και προβλέπουν τις απαραίτητες κοινωνικές επενδύσεις, π.χ. στην υγεία, στην παιδεία και σε προσιτή στέγαση.
Η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις αυτές με βιώσιμο τρόπο και να ξανακερδίσει τη χαμένη αξιοπρέπεια των πολιτών.
Ως πολίτες, πρέπει να επιμένουμε στην ενίσχυση μιας κοινωνικής διάστασης, όπου δεν θα υπάρχουν άστεγοι, οι λήπτες του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος δεν θα αισθάνονται ζητιάνοι και τα επίπεδα αξιοπρεπούς εργασίας και αειφορίας θα αντιπροσωπεύουν ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος.
- Mέλος της Πολιτικής Επιτροπής Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών