Κλάδος Ελαίας
Μεσολάβησαν 134 χρόνια από την Εθνεγερσία του 1821 μέχρι την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνος της Κύπρου το 1955.
Η ημερολογιακή απόσταση της μιας εβδομάδος (25 Μαρτίου-1 Απριλίου) αποτελεί υπόμνηση των ακατάλυτων δεσμών του Κέντρου με τα σκλαβωμένα τμήματα του Ελληνισμού και της αενάως επαναλαμβανόμενης ιστορίας του Ηρωϊσμού και της Θυσίας.
Ήταν ένα κρύο βράδυ του Οκτωβρίου του 1958 όταν ο έφηβος Παναγιώτης Τουμάζος ανηφόριζε τα σκαλιά της Λευτεριάς πέφτοντας από Αγγλικό βόλι.
Στον δρόμο για την τελευταία του ενέδρα έβαλε στην τσέπη του ένα κλαρί αγριελιάς και είπε τους συναγωνιστές του: «Αν πέσω να το βρούνε οι Άγγλοι και να μάθουν ότι πολεμούμε για την Ειρήνη».
Τους τελευταίους μήνες έχουμε γίνει μάρτυρες μιας εκτεταμένης επιχείρησης γενοκτονίας των Κούρδων από τον αιώνιο εχθρό και της Ελλάδος, την Τουρκία.
Και ώ της ειρωνείας η επιχείρηση εβαπτίσθη από τον Σουλτάνο «Κλάδος Ελαίας».
Νομιμοποιείται όμως, η επίκληση του ειρηνευτικού συμβολισμού, όταν η ελιά βάφεται με το αίμα αγωνιζομένων για ανώτερα ιδανικά όπως η Ελευθερία και όχι όταν σείεται δίκην μαστιγίου και εμβαπτίζεται εις το αίμα αθώων γυναικοπαίδων, εν ονόματι παρανοϊκών μεγαλοϊδεατισμών;
Η επερχόμενη Ανάσταση, μετά τα Πάθη και τον Γολγοθά, ας αποτελέσει φάρο προσανατολισμού, παράδειγμα και έμπνευση ατομική, αλλά και σε επίπεδο χειμαζομένων Λαών.
- 29 Μαρτίου 2018