Η Eπιδερμική Προσέγγιση Λύσης ‘Bελούδινου’ Διαζυγίου και το Πρόσφατο Παρασκήνιό του
Έχει απόλυτο δίκαιο ο συνάδελφος Κώστας Βενιζέλος στο άρθρο του στις 23.12.2017 στον Φιλελεύθερο «Το αφελές φλέρτ με τη συμφωνημένη διχοτόμηση»
Ο αρθρογράφος αναφέρεται σε «ένα σενάριο που εσχάτως αναπτύσσεται στα παρασκήνια και είναι αυτό για συμφωνημένη διχοτόμηση/βελούδινο διαζύγιο. Είναι μια παλιά προσέγγιση που συζητείται σε διάφορα σαλόνια και έχει την τελευταία περίοδο «εισβάλει» και στο… λεξικό και μερίδας της πολιτικής ελίτ της χώρας. Το ενδιαφέρον σε αυτό το «νέο στοιχείο» είναι ότι η ιδέα της συμφωνημένης διχοτόμησης αναπτύσσεται από τους υπέρμαχους της λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ). Από αυτούς, δηλαδή, που επιδιώκουν ¨διακαώς συμφωνία». Κοντολογίς, αυτοί που επιδιώκουν την όποια λύση». Και ορθώς ο Κ.Β χαρακτηρίζει το σενάριο αυτό ως να «συνιστά επιδερμική προσέγγιση που, για μια ακόμη φορά, δεν λαμβάνει υπόψη τους τουρκικούς στρατηγικούς σκοπούς και σχεδιασμούς».
Όπως έγραψε ο αγαπητός συνάδελφος, αυτή η επιδερμική προσέγγιση και πρόταση για βελούδινο διαζύγιο με ότι συνεπάγεται δεν είναι «νέο στοιχείο».
Γι΄αυτό θα πρέπει να δώσουμε το παρασκήνιο και γι΄αυτή τη περιβόητη προσέγγιση από τους διάφορους υποστηρικτές της βρετανο-τουρκικής δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδιακής λύσης για ευρύτερη ενημέρωση. Γιατί ο λαός ασφαλώς θα πρέπει να γνωρίζει αλλά και να θυμάται.
Σταύρος Λυγερός για «Βελούδινο ημιδιαζύγιο»
Στις 14.3.2014 είχε κυκλοφορήσει νέα έκθεση της περιβόητης Ομάδας Διεθνών Κρίσεων (International Crisis Group) την οποία ως γνωστό εποπτεύει το Λονδίνο, με τίτλο «Divided Cyprus: Coming to Terms on an Imperfect Reality» που μας σύστηνε αναγνώριση της πραγματικότητας με δύο κράτη. Έγραψα τότε το άρθρο «Δύο κράτη, Βενιζέλος, Λυγερός, ICG και τώρα Συρίγος…» το οποίο βρίσκεται από τη 1.4.2014 αναρτημένο σε ιστοσελίδες το παραθέτω:
«Τελικά το ψευδοκράτος, όπως έγραψε ο συνάδελφος Κ. Αντωνίου στην Σημερινή 14.3.2014 «Το συνιστών τουρκοκυπριακό κράτος» στον Λευκό Οίκο», απέκτησε για πρώτη φορά προσβάσεις στον Λευκό Οίκο… Την ίδια μέρα και όχι συμπτωματικά (14.3.2014) κυκλοφόρησε νέα έκθεση της περιβόητης Ομάδας Διεθνών Κρίσεων (ICG) την οποία ως γνωστό εποπτεύει το Λονδίνο, με τίτλο «Divided Cyprus: Coming to Terms on an Imperfect Reality» να μας συστήσει αναγνώριση της πραγματικότητας με δύο κράτη! Εφόσον μέχρι τώρα δεν έγινε τίποτα μας είπε, πρέπει να αναγνωρίσουμε ένα ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κράτος εντός της ΕΕ! Και τι προηγήθηκε της έκθεσης και της επίσκεψης Ναμί στην Ουάσιγκτον;
1) Η Ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε τον τουρκοκύπριο συνομιλητή στην Αθήνα και ο ελληνοκύπριος διαπραγματευτής πήγε στην ΄Αγκυρα.
2) Ο Ε. Βενιζέλος ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μίλησε για ξεχωριστή αυτοδιάθεση των Τουρκοκυπρίων!: “ Έχω συμφωνήσει με τον Τούρκο ομόλογό μου Αχμέτ Νταβούτογλου να δεχθούμε εγώ τον εκπρόσωπο της τουρκοκυπριακής κοινότητας και εκείνος της ελληνοκυπριακής…. Η λύση θα δοθεί με δημοψηφίσματα στη βάση της αρχής της αυτοδιάθεσης.» (Σημερινή 21.1.2014).
Aκόμα πιο ανησυχητικό, το γεγονός ότι τη δήλωση Βενιζέλου, ακολούθησαν δύο άρθρα του ελλαδίτη δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού. Το ένα με τίτλο «Ξανασερβίρουν το σχέδιο Ανάν» 17.2.2014 και το άλλο στις 14.2.2014 με τίτλο « Ένας άλλος δρόμος». Το αξιοπρόσεκτο στην περίπτωση του «άλλου δρόμου», είναι ότι ο συγγραφέας πράγματι πιάνει … άλλο δρόμο και σερβίρει κλείσιμο του Κυπριακού στη βάση διχοτομικής διευθέτησης «δύο κρατών» μέσω «βελούδινου ημιδιαζυγίου».
Οι «προτάσεις» του κ. Λυγερού με έκαναν να θυμηθώ αβίαστα και τις «προτάσεις» του Αμερικανού Philip Gordon στην International Herald Tribune στις 24 Ιουλίου 1997 με τον χαρακτηριστικό τίτλο « Cyprus: Divorce Could Precede Reconciliation». Στις 2 Δεκεμβρίου 2002 (ενώ προωθείτο το Σχέδιο Ανάν) επανήλθε με άρθρο που συνέγραψε με τον Henry J. Barkey με τίτλο «Two Countries and One Continent’s Future” που δημοσιεύθηκε στους New York Times. O Philip Gordon στις 15 Μαΐου 2009 αντικατέστησε τον Daniel Fried στη θέση του Βοηθού υπουργού εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και ευρωασιατικές υποθέσεις μέχρι τις 10 Μαρτίου 2013 όταν αντικαταστάθηκε από την σημερινή Victoria Nuland που επισκέφθηκε την Κύπρο πρόσφατα, λίγες μέρες πριν το «κοινό ανακοινωθέν» Αναστασιάδη/Έρογλου).
Οπως α) και τις κατά καιρούς μόνιμες δηλώσεις του βρετανού πρώην ΥΠΕΞ Τζάκ Στρό για «Τ/κ ανεξάρτητο κράτος» και β) τη μόνιμη ρατσιστική πολιτική του Λονδίνου από τις 16 Αυγούστου 1974 για επιβολή της τουρκικής απαίτησης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που οδηγεί στα δύο κράτη, στα οποία επιμένουν οι Τούρκοι και που και η δική μας επίσημη πλευρά μειοδοτικά και μαζοχιστικά επιμένει να υποστηρίζει (ΔΔΟ) γιατί έτσι θέλουν οι κηδεμόνες Βρετανοί…
Στις 30 Μαρτίου 2014 προστέθηκε ακόμα ένας δικός μας υποστηρικτής των δύο κρατών στην Κύπρο εντός της ΕΕ (όπως και η ICG). Σε συνέντευξή του στην δημοσιογράφο Αντιγόνη Δρουσιώτη, που δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο, ο επίκουρος καθηγητής του διεθνούς δικαίου και εξωτερικής πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. ΄Αγγελος Συρίγος, υποστηρίζει να δημιουργηθούν στο έδαφος της Κύπρου δύο κράτη εντός της ΕΕ!
Εκ προοιμίου τέτοιες θέσεις βοηθούν την Τουρκία. Καταδικάζουν τα ανθρώπινα μας δικαιώματα και παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης βάρβαρης κατοχής και καταπάτησης θεμελιωδών αρχών και ας μην το ξεχνούν οι διάφοροι δικοί μας και ξένοι. Τέτοια θέλουν να ακούν η Τουρκία και οι πάτρωνές της. Συνταγές δουλοπρεπούς υποταγής προσφέροντάς της γή, ύδωρ και αέριο. Το αίμα το θυσιάσαμε το 1974…
Μέχρι σήμερα τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα δεν σχολιάστηκαν οι δηλώσεις Ε. Βενιζέλου για «αυτοδιάθεση των Τ/κ» μιας μειονότητας του 18%, για τις οποίες ενημέρωσε ο Γ. Χαραλαμπίδης με ανταπόκρισή του στην Σημερινή (21.1.2014) όπως κανένας δεν σχολίασε και το άρθρο του Σταύρου Λυγερού « Ο άλλος δρόμος» με τα δύο κράτη, που σε τίποτα δεν διαφέρει από την νέα πρόκληση της περιβόητης Ομάδας Διεθνών Κρίσεων και που αμφότερες -δήλωση Βενιζέλου και άρθρο Λυγερού – προηγήθηκαν της επίσκεψης Ναμί στην Ουάσιγκτον. Είναι πάγια τακτική των ξένων συμμάχων της Τουρκίας να προηγούνται δικές μας τοποθετήσεις προτού αναληφθούν εκ μέρους των ευθύνες.
Σε λίγες εβδομάδες θα πενθούμε για 40η φορά τα θύματα της βάρβαρης τουρκικής εισβολής και τις κλεμμένες μας περιουσίες έχοντας απέναντί μας το ρατσιστικό έκτρωμα στον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο. Και αντί να προωθείται η απελευθέρωση και μια πραγματική αλλαγή πορείας, αφενός ακούμε δικούς μας ανανιστές (π.χ. Καίτη Κληρίδη στην Νέα Υόρκη) να ρετσινάρουν όσους δεν υποστηρίζουν την ΔΔΟ και σχέδια τύπου Ανάν ότι δεν θέλουν λύση (άρα προτιμούν την διχοτόμηση) και αφετέρου να εισάγονται εξ Αθηνών (και μέσω ICG) η μία φωνή μετά την άλλη καλώντας μας να νομιμοποιήσουμε τη σφαγή μας με αναγνώριση δύο κρατών, για να μπορέσει η Τουρκία να εκμεταλλευθεί 50% – 50% το θαλάσσιο πλούτο της Κυπριακής Δημοκρατίας.»
- (H Victoria Nuland αντικαταστάθηκε τον Ιανουάριο του 2017)
Σταύρος Λυγερός βιβλίο « Για αιρετική λύση»
Πολύ σύντομα εντός του 2014 ο Σταύρος Λυγερός κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Κυπριακό η αιρετική λύση» για το οποίο γράψαμε διάφοροι επικρίνοντας έντονα τις προτάσεις του ελλαδίτη δημοσιογράφου με την πρόταση «βελούδινου ημιδιαζυγίου».
1) «Η «Αιρετική Λύση» του Λυγερού και η πολιτική της απελευθέρωσης…» επίκριση κ. Αλέκου Μιχαηλίδη, από τον κατεχόμενο Καραβά Επαρχίας Κερύνειας αναρτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014.
2) Ανακοίνωση του Προσφυγικού Σωματείου Άδούλωτη Κερύνεια’ με τίτλο « Όχι κ. Σταύρο Λυγερέ» θεώρησε ως μαχαιριά στον αντικατοχικό αγώνα του Κυπριακού Λαού την εισήγηση του συγγραφέα. Παραθέτω αυτούσια την ανακοίνωση στο τέλος του κειμένου.
3) Άρθρο του βετεράνου δημοσιογράφου αγαπητού Σάββα Ιακωβίδη, στην Σημερινή, 18 Ιανουαρίου 2015, «Η εξ Αθηνών «αιρετική λύση» διχοτόμησης και δύο κρατών» στο οποίο ο Σ.Ι επικρίνει έντονα τις εισηγήσεις του Στ. Λυγερού για «βελούδινο ημιδιαζύγιο» και σημειώνει : «Αν διαβάσει κανείς τι εισηγείται ο Στ. Λυγερός, θα νομίσει ότι είναι… εξωγήινος. Ότι δεν γνωρίζει τα σχέδια της Τουρκίας, τι διαμηνύουν καθημερινά εδώ και δεκαετίες Τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί… Εκείνο που προκαλεί έκδηλο προβληματισμό και υποψίες είναι η σταθερή επιμονή του Στ. Λυγερού να αντιπαραβάλλει διαρκώς τη δική του πρόταση προς το απορριφθέν το 2004, σχέδιο Ανάν. Επίμονα υποστηρίζει, πρώτον, ότι οι συνομιλίες κυοφορούν ένα νέο σχέδιο Ανάν και, ως εκ τούτου, δεύτερον, η καλύτερη επιλογή είναι το «βελούδινο ημιδιαζύγιο» που, κατά τους αναπόδεικτους ισχυρισμούς του, όλοι είναι έτοιμοι να το αποδεχτούν επειδή τους εξυπηρετεί… Η θέση του για τη διχοτόμηση και δύο κράτη συγκρούεται ευθέως και συνιστά τη μεγαλύτερη αντίφαση του βιβλίου του…» Παραθέτω στο τέλος ολόκληρο και το άρθρο του Σ. Ιακωβίδη.
Νίκος Κοτζιάς
Στις 6 Φεβρουαρίου 2015 δημοσίευσα στη Σημερινή, το άρθρο «Από την εξασφάλιση του ΝΑΙ στο πώς να ξεπεραστεί το ΟΧΙ», στο οποίο έγραψα μεταξύ άλλων για τον κ. Νίκο Κοτζιά και την δική του αναφορά σε «βελούδινο διαζύγιο» σε σεμινάριο στην Οξφόρδη.
«…Το Μάιο του 2007 διοργανώθηκε και δεύτερο σεμινάριο (στο μεταξύ, το 2006 προηγήθηκε άλλο για «Λύσεις έξω από το κουτί»), αυτή τη φορά με τίτλο «Cyprus after the Accession: Getting past ‘No’?” « Η Κύπρος μετά την ένταξη: Ξεπερνιέται το ‘ΟΧΙ’;» ΄Οπου μελετήθηκαν τρόποι λύσης μεταξύ των οποίων και η αναγνώριση δύο κρατών.
Ο κ. Κοτζιάς έλαβε μέρος και σ΄αυτό, αυτή τη φορά ως καθηγητής στο ίδιο το St. Antony’s College (ενώ το 2003 ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά). Μία από τις επτά (7) εισηγήσεις για λύση ήταν δική του. Εκεί αναπτύχθηκε και η εμπλοκή της ΕΕ για λύση (δηλαδή για ένα Ανάν 6) με τη λεγόμενη “Europeanization” και συζητήθηκαν επιλογές λύσεων, όπως το βελούδινο διαζύγιο, η σταθεροποίηση του στάτους κβο που οδηγεί σε λύση Ταιβάν, η λύση Βοσνιακού τύπου, ουσιαστικά λύση Ανάν, και τέταρτη επιλογή η λύση βελγικού μοντέλου ως “μετά-μοντέρνα ομοσπονδία”.
Ο κ. Κοτζιάς εισηγήθηκε ως πρώτη του επιλογή την “μετα-μοντέρνα ομοσπονδία” αλλά, εάν αυτή (σε μια διαφοροποιημένη Διζωνική Δικοινοτική βασισμένη στο βελγικό μοντέλο και άλλα στοιχεία) δεν επιτευχθεί, η μόνη προτιμητέα λύση πρέπει να είναι υποστήριξε, το «βελούδινο διαζύγιο όπου οι περιοχές ανταλλάσσονται με αναγνώριση και εξασφαλίζεται και Ευρωπαϊκό μέλλον για τους Τουρκοκύπριους».
(Τη λύση του βελούδινου διαζυγίου την βάσισε στο Τσεχοσλοβακικό μοντέλο που κατέρρευσε παταγωδώς τον Ιανουάριο του 1993. Το δε Βελγικό μοντέλο πάει κατά διαόλου και δεν προσφέρεται καθόλου ως παράδειγμα για αντιγραφή).
Στο σεμινάριο του 2007 παρευρέθηκε και πάλιν εκπρόσωπος του Φόρειν ΄Οφις. Εκεί έκανε την εμφάνισή του ακόμα ένας ακαδημαϊκός από Αθήνα, ο κ. Άγγελος Συρίγος του Πάντειου Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος στις 30.3.2014 ξεπρόβαλε και αυτός με εισήγηση για λύση δύο κρατών σε συνέντευξή του στο Φιλελεύθερο, στην Αντιγόνη Δρουσιώτη (Σχετικό το άρθρο μου «Δυο κράτη, Βενιζέλος, Λυγερός, ICG και τώρα Συρίγος…»).
(Στο Steering Committee του SEESOX και ο πρώην ΄Υπ. Αρμοστής της Βρετανίας στην Κύπρο κ. Ντέιβιντ Μάττεν. Μεταξύ δε των sponsors : το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαική Κομισιόν, UNOPS, Open Society Foundations, Foreign and Commonwealth Office, το A. G. Leventis Foundation, Bank of Albania, Credit Suisse, Ελληνική Δημοκρατία, Ελληνικό Υπ. Παιδείας, Υπ. Εξωτερικών της Τουρκίας, Κεντρική Τράπεζα Βοσνίας…)
Κρατώ 4 σημεία:
1ον, ότι το 2003 ο κ. Ν. Κοτζιάς έλαβε μέρος σε εργαστήρι με σκοπό την ωραιοποίηση του Σχεδίου Ανάν.
2ον, ότι το 2007 υποστήριζε σαν δεύτερη προτίμηση λύση βελούδινου διαζυγίου που προσφέρει αναγνώριση στα κατεχόμενα.
3ον, ότι στην εισήγησή του το 2007 θεωρεί πως για τα γεγονότα του 1963 ευθυνόμαστε εμείς οι Ελληνοκύπριοι.
4ον, ότι το 2007 χαρακτήρισε την πρότασή του ως σκεπτικό «έξω από το κουτί». Μια ορολογία που ακούσαμε και από τον Τ/κ διαπραγματευτή κ. Εργ. Ολγκιούν στο Λονδίνο τον περασμένο Δεκέμβριο υποστηρίζοντας αναγνώριση, για να ακολουθήσουν και άλλοι (και που ίσως να ξεκίνησε από το σεμινάριο του 2006 στην Οξφόρδη).
Βέβαια, τα όσα αναφέρονται πιο πάνω για τον κ. Ν. Κοτζιά συνέβησαν πριν 12 με 8 χρόνια. Τα κρατάμε όμως, γιατί είναι ιστορικά δεδομένα που δεν διαγράφονται. Πιθανόν, σήμερα ο κ. Κοτζιάς να έχει διαφοροποιήσει τις θέσεις του έναντι του Κυπριακού, του βελούδινου διαζυγίου, των ευθυνών «μας» για το 1963 καθώς και πολλά άλλα που βρίσκουμε στην τοποθέτησή του το 2007. Θα αναμένουμε να ακούσουμε τις τοποθετήσεις του νέου υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας και θα επανέλθουμε…»
Στις 3.11.2014 ο συνάδελφος Κώστας Βενιζέλος σε άρθρο του «Το ψευδοκράτος υποστηρίζει ότι διαθέτει «έδαφος, εναέριο χώρα και χωρικά ύδατα» έγραψε:
«Λογικές δύο χωριστών, ανεξάρτητων και χωριστών κρατών παρουσιάζει σε έγγραφο της η τουρκική πλευρά. Σε επιστολή που κυκλοφόρησε η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη και φέρει την υπογραφή του εκπροσώπου του ψευδοκράτους στη Νέα Υόρκη, η Άγκυρα επιχειρεί να προτάξει μια «άλλη πραγματικότητα». Ότι δηλαδή το κατοχικό καθεστώς λειτουργεί ως «κανονικό κράτος», το οποίο διαθέτει «εναέριο χώρο, χωρικά ύδατα, νόμους» και γενικά όλα τα χαρακτηριστικά μιας…χώρα…»
Δύο μέρες αργότερα ο Σταύρος Λυγερός (5.11.2014) στην παρουσίαση του βιβλίου του στην Αθήνα είπε:
- Στ. Λυγερού: Κυπριακό, η αιρετική λύση (1ο) – YouTube – (Από τα 9 λεπτά και μετά)
Σκοπός αυτής της λύσης, είπε, να παντρέψει τα θέλω των Ε/κ με εκείνα των Τ/κ.
«…Αυτός είναι ο σκοπός… εγώ πιστεύω είναι συμβατός. Να πω επιγραμματικά, τι θέλουν λοιπόν, τα βασικά θέλω των Ελληνοκυπρίων; Να τους επιστραφούν όσο το δυνατό περισσότερα τα κατεχόμενα εδάφη. Δεύτερον να ισχύσει στο σύνολο της Κύπρου ότι ισχύει και στην ΕΕ… Τρίτον να κατοχυρωθεί η ασφάλειά τους… Τι θέλουν οι Τουρκοκύπριοι; Το πρώτον θέλουν διεθνή αναγνώριση του δικού τους κράτους. Το δεύτερο θέλουν ενσωμάτωση στην ΕΕ… και το τρίτον θέλουν αξιόπιστες εγγυήσεις για την ασφάλειά τους… Ένας απόηχος από την δεκαετία του 1960… Μπορούν αυτά τα θέλω να τα παντρέψουμε;» Ο ίδιος είπε ότι μπορούν να παντρευτούν! Και προχώρησε και αρίθμησε τα κύρια σημεία της προτεινόμενης του λύσης των δύο κρατών που επικαλέσθηκε κιόλας ότι δεν είναι δύο κράτη!
«Η Κυπριακή Δημοκρατία μετεξελίσσεται σε δύο κυπριακά κράτη. Και εκχωρεί σ΄αυτά την κυριαρχία της…Τα δύο κυπριακά κράτη θα έχουν δική τους διεθνή προσωπικότητα, δική τους ιθαγένεια δική τους κυριαρχία και κατ΄επέκταση τα προβλεπόμενα το διεθνές δίκαιο, κυριαρχικά δικαιώματα, χωρικά ύδατα, ΑΟΖ κτλ…» Το σχέδιο δύο κρατών του Σταύρου Λυγερού θα προνοεί και ξεχωριστό στρατό για το κάθε κράτος…
Νέο βιβλίο βρετανού Κερ Λίντσευ για δύο κράτη
Το βράδυ της 27ης Νοεμβρίου 2014 στο London School of Economics έγινε παρουσίαση ενός νέου βιβλίου του Δρ. James Ker-Lindsay (την οποία διοργάνωσε το Ελληνικό Παρατηρητήριο – Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου).
Στη παρουσίαση παρευρέθηκε και ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής Μουσταφά Ερκούν Ολγκούν, ο οποίος είχε και συμμετοχή στο βιβλίο. Τίτλος του: «Επιλύοντας το Κυπριακό: Νέες προσεγγίσεις για λύσεις διαφορών»).
Έγραψα για την παρουσίαση στη Σημερινή, 15.12.2014.
Νίκος Κοτζιάς – συνέντευξη στο γερμανικό πρακτορείο Ιανουάριος 2017
Η συνέντευξη του υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA News Agency, στα αγγλικά, βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Ελληνικού ΥΠΕΞ από την 21 Ιανουαρίου 2017.
Foreign Minister Nikos Kotzias’ interview with the DPA News Agency
Μπορείτε να την διαβάσετε για το τι διαβουλεύονται, Λευκωσία και Αθήνα, για λύση του Κυπριακού και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα βάση του παρασκηνίου που έδωσα πιο πάνω.
Κλείνω με την προτροπή του συνάδελφου Κώστα Βενιζέλου, ο οποίος ορθά έγραψε :
« Γι΄αυτό και εκείνοι που φλερτάρουν με αυτή την ιδέα, θα πρέπει να την εγκαταλείψουν. Αν όχι, οφείλουν να ενημερώσουν τους πολίτες για τη θέση τους, για τις προθέσεις τους. Το δικαιούνται αυτό οι πολίτες. Δεν μπορεί να μείνει προεκλογικό μυστικό για να γίνει μετεκλογική αποκάλυψη. Κανένας πολιτικός δεν νομιμοποιείται για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα να επιλέγει τη σιωπή έναντι του λαού για να αιφνιδιάσει αργότερα… Για την τύχη της χώρας κανείς δεν νομιμοποιείται να παίζει. Κι όποιος παίζει, χάνει. »
Τίποτα δεν ήταν ή είναι μυστικό βέβαια. Απλά κυριαρχεί δυστυχώς η υποκρισία και η δουλοπρέπεια έναντι των ξένων αφενός και αφετέρου η ανικανότητα των ηγεσιών του Ελληνισμού να απαιτήσουν τα αυτονόητα για την πατρίδα μας, υπόδουλοι στις βρετανο-τουρκικές απαιτήσεις και σχέδια από το 1956, δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδιακής τουρκοποίησης…
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος – Λονδίνο 24.12.2017
ΑΚ253/2014 7.11.2014
ΟΧΙ κ. ΣΤΑΥΡΟ ΛΥΓΕΡΕ
Πισώπλατη μαχαιριά στον αντικατοχικό αγώνα του Κυπριακού Λαού αποτελούν οι προτάσεις του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού δια του βιβλίου του «Κυπριακό: η αιρετική λύση».
Η πρόταση (και ιδιαίτερα απο εκεί που προέρχεται) για διχοτόμηση της Κύπρου και τη δημιουργία δύο Κρατών και ένταξη τους ισότιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελεί πισώπλατη μαχαιριά η οποία φθάνει μέχρι το κόκκαλο.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ και καταγγέλλουμε τέτοιες πρωτοβουλίες και απαντούμε ότι ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν θα ακολουθήσει το δρόμο της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας που εισηγείται ο Σταύρος Λυγερός.
Αγανακτούμε και οργιζόμαστε επίσης να ακούμε αδελφούς Έλληνες που θεωρούσαμε ( και θέλουμε να συνεχίσουμε να θεωρούμε) συναγωνιστές στον αντικατοχικό μας αγώνα, να αγκαλιάζουν το βιβλίο και να του προσφέρουν «προστασία». Η ξαφνική εμφάνιση και προβολή τέτοιων προτάσεων, που υπονομεύουν τον αντικατοχικό μας αγώνα, σε μια στιγμή που η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν είναι οι Τουρκοκύπριοι που την ενδιαφέρουν αλλά η Κύπρος, μας δίδει το δικαίωμα να θεωρούμε ότι η πέμπτη φάλαγγα διευρύνεται και οργιάζει και παίρνει όλων των ειδών τις μορφές.
Καλούμε τους Έλληνες αδελφούς να συνειδητοποιήσουν ακριβώς αυτό και να φράξουν το δρόμο σε τέτοιες πονηρές προτάσεις, διότι Θράκη και Αιγαίο θα ακολουθήσουν. Κύπρος, Αιγαίο , Θράκη πρέπει να είναι ενιαίο μέτωπο θωράκισης του Ελληνισμού ενάντια στον Τουρκικό επεχτατισμό και οχι μέτωπο διείσδυσης της Τουρκίας.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ ΜΑΣ
Η διχοτόμηση δεν θα απομακρύνει την Τουρκία απο την Κύπρο όπως διατείνεται ο κ. Λυγερός. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, η Διχοτόμηση, τα δύο Κράτη αποτελούν επιλογές νομιμοποίησης της Τουρκίας στην Κύπρο. Οποιαδήποτε απο τις πιο πάνω επιλογές θα αποτελέσει εφαλτήριο για την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου με όλες τις συνεπακόλουθες συνέπειες, οχι μόνο για την Κύπρο αλλά για τον Ελληνισμό ολόκληρο. Αποτελούν επιλογές πλήρους Τουρκοποίησης και Ισλαμοποίησης των κατεχομένων.
Και οι τρείς επιλογές καταδικάζουν εμάς τους πρόσφυγες σε μόνιμη προσφυγιά και κανένας μας δεν έδωσε το δικαίωμα στο Σταύρο Λυγερό, ούτε στους εδώ πεμπτοφαλαγγιτες, να πραγματεύονται την απεμπόληση των Δικαιωμάτων μας με ιδέες, προτάσεις, ούτε καν σκέψεις. Λύση άλλη απο την απελευθέρωση και εκκένωση της κατεχόμενης γης μας απο τους κατακτητές και τους Τούρκους και ξένους σφετεριστές δεν θα επιτρέπει την επιστροφή των προσφύγων. Η επιστροφή όλων των Ελληνοκυπρίων προσφύγων είναι το μόνο εχέγγυο για απομάκρυνση της Τουρκίας απο την Κύπρο. Θυμίζουμε ότι στα κατεχόμενα ο πληθυσμός ήταν 85% Ελληνικός και η ιδιοκτησία γης ήταν 85% Ελληνική και μόνο η αποκατάσταση αυτής της Δημογραφίας θα διώξει την Τουρκία απο την Κύπρο.
Η Κύπρος χρειάζεται πατριώτες συνοδοιπόρους στον αντικατοχικό αγώνα και οχι υπηρέτες της κατοχής. Οχι μόνο αναθεώρηση στρατηγικής χρειάζεται στο Κυπριακό αλλά χρειάζεται και αναθεώρηση στόχου ο οποίος δεν μπορεί να είναι άλλος απο την απελευθέρωση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗΣ δια μέσω των αιώνων Κύπρου, την οποία δεν έχει κανένας μας το δικαίωμα τόσο ελαφρόμυαλα να την παραδίδει στον κατακτητή. Κατακτητές ήλθαν και έφυγαν όπως θα φύγει και ο σημερινός. Απαντούμε δε με την ευκαιρία, στην Πέμπτη φάλαγγα που προωθεί το δίλημμα για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας τώρα, ώστε τάχα να αποφύγουμε τη διχοτόμηση ( μήπως η πρόταση Λυγερού να έρχεται σκόπημα για να ενισχύσει το εκβιαστικό αυτό δίλημμα;):
Η κατοχή εδραιώνεται, μόνο με σχοινοβασίες όπως αυτές που κάνουν οι Ηγέτες μας 40 χρόνια και όπως αυτές που προτείνονται απο τον κ. Λυγερό. Όταν η κατοχή αντιμετωπίζεται καθαρά αντικατοχικά δεν εδραιώνεται, όσα χρόνια και να παιρνούν. Η μόνη συνέπεια είναι να συνεχίζεται αλλά πάντοτε με ημερομηνία λήξης.
Θέλουμε τέλος να θυμίσουμε σε όλους όσοι βιάζονται να παραδώσουν την κατεχόμενη Κύπρο επίσημα στην Τουρκία τί διδάσκει η ιστορία: την προδοσία την αγάπησαν πολλοί απο τους κατα καιρούς δυνατους, αλλά τους προδότες κανένας.
- Απο το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια
Η εξ Αθηνών «αιρετική λύση» διχοτόμησης και δύο κρατών
- 18 Ιανουάριος 2015 | Του Σάββα Ιακωβίδη
Ο Σταύρος Λυγερός προτείνει «βελούδινο ημιδιαζύγιο» μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων
Η τουρκική πολιτική κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και δικαίωσης της κατοχής τώρα βρίσκει υποστηρικτές, εκτός από ξένους, και Έλληνες.
Ο Στ. Λυγερός πιστεύει ότι με αυτήν τη λύση θα… εκδιώξει (!!) την Τουρκία από το νησί
ΠΟΙΟ σοβαρό κράτος στον κόσμο συζητά τη διάλυση και την κατάργησή του για να ικανοποιήσει ή να εξυπηρετήσει συμφέροντα του κατακτητή του, άλλων ξένων ή για να κατευνάσει τον εισβολέα;
Και ποιοι πολιτικοί θα τολμήσουν να διαλύσουν ένα κράτος για να φτιάξουν δύο μαριονέτες;
Κυβερνήσεις σηκώνουν τα χέρια ψηλά, επειδή δεν επιθυμούν να δυσαρεστήσουν την κατοχική Τουρκία. Ξένοι απεσταλμένοι και Ειδικοί Σύμβουλοι πιστεύουν αφελέστατα ή τους έπεισαν ότι η λύση του Κυπριακού είναι παιγνιδάκι. Διπλωμάτες νομίζουν ότι θα κτίσουν καριέρες πάνω στην πλάτη του κυπριακού λαού. Όλοι αποτυγχάνουν, επειδή δεν αντιμετώπισαν την ουσία του προβλήματος. Και αυτή είναι η τουρκική εισβολή και κατοχή μεγάλου τμήματος του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο εποικισμός, η εθνοκάθαρση του κυπριακού Ελληνισμού από μία χώρα, που έχει το θράσος να θέλει να ενταχθεί στην Ευρώπη.
Επιδίωξη και αταλάντευτος σχεδιασμός της Τουρκίας ήταν και είναι η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτός επιχειρήθηκε συντεταγμένα με το σχέδιο Ανάν, που ικανοποιούσε όλους τους τουρκικούς στόχους αλλ’ ευτυχώς απορρίφθηκε από το σωτήριο «όχι» του κυπριακού Ελληνισμού. Η Τουρκία και όσοι την υποστηρίζουν, δεν απόκαμαν. Τον τελευταίο καιρό ήρθαν αρωγοί της ξένοι δημοσιογράφοι, δεξαμενές σκέψεων και Αμερικανοί και Εγγλέζοι διπλωμάτες. Μεταξύ αυτών εμφανίστηκε και ο Ελλαδίτης δημοσιογράφος, o Σταύρος Λυγερός.
Ο Στ. Λυγερός θεωρείται καλός γνώστης του προβλήματος. Έγραψε δεκάδες άρθρα και αναλύσεις. Το 1993, σε βιβλίο του εισηγήθηκε την ένωση των ελεύθερων περιοχών με την Ελλάδα και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Ο πολέμιος του σχεδίου Ανάν, το 2004, σήμερα προτείνει την πρωτοφανή και προκλητική «αιρετική λύση» της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, της διχοτόμησης, της νομιμοποίησης της τουρκικής εισβολής και κατοχής και της δημιουργίας δύο ανεξάρτητων κρατών. Τι εισηγείται ο Στ. Λυγερός;
Υποστηρίζει πως δεν αξιοποιήθηκε το «όχι» στο σχέδιο Ανάν και ότι χάθηκε μια χρυσή ευκαιρία να δρομολογηθεί μια αναθεώρηση στρατηγικής της ελληνικής πλευράς από μηδενική βάση. Λέγει ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία οδηγεί σε μια ιδιότυπη, μη βιώσιμη συνομοσπονδία και παρατηρεί πως, σχέδια τύπου Ανάν καλλιεργούν την αυταπάτη της επανενοποίησης του νησιού, ενώ στην πραγματικότητα νομιμοποιούν τον έλεγχο της Άγκυρας στον Βορρά και εγγράφουν τουρκικές υποθήκες στον Νότο.
Τι εννοεί όταν εισηγείται αναθεώρηση στρατηγικής από μηδενική βάση;
«Προϋποθέτει», γράφει, «την κατάθεση εναλλακτικών (ως προς τα σχέδια τύπου Ανάν) προτάσεων».
Και προσθέτει:
«Επέλεξα τον όρο “βελούδινο ημιδιαζύγιο” επειδή πιστεύω ότι περιγράφει με ακρίβεια το περιεχόμενο. “Βελούδινο”, λοιπόν, επειδή η πρόταση προσπαθεί να παντρέψει τα βασικά “θέλω” Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Και “ημιδιαζύγιο” επειδή, ενώ προβλέπει τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κυπριακών κρατών στη λογική “έδαφος έναντι αναγνώρισης”, δεν σταματάει εκεί. Ταυτοχρόνως τα υποχρεώνει θεσμικά όχι μόνο να συνεργάζονται στενά, αλλά και να διατηρούν μεταξύ τους μια πολλαπλή ισορροπία. Προβλέπεται, άλλωστε, η συμμετοχή και των δύο στην Ε.Ε. με κοινό καπέλο.
»Το “βελούδινο ημιδιαζύγιο” επινοήθηκε για να εκδιώξει την Τουρκία από την Κύπρο. Για να το επιτύχει, ικανοποιεί τα βασικά “θέλω” της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Η Άγκυρα πιθανότατα θα επιχειρήσει να το τορπιλίσει. Θα έχει, όμως, υψηλό πολιτικό κόστος εάν απορρίψει ένα σχέδιο λύσης που προβλέπει δύο κράτη και προσφέρει επαρκείς εγγυήσεις προστασίας στους Τ/κυπρίους, επειδή αυτά είναι τα κύρια επιχειρήματά της.
Στόχος του “βελούδινου ημιδιαζυγίου” είναι να απομακρύνει το μικρό τ/κ κράτος από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Άγκυρας, βάζοντάς το να χορέψει σε ευρωπαϊκούς ρυθμούς». Ο Στ. Λυγερός ισχυρίζεται πως το «βελούδινο ημιδιαζύγιο» αμφισβητεί τη στρατιωτική και πολιτική παρουσία της Τουρκίας στα κατεχόμενα και ότι την «πετάει έξω από την Κύπρο». Γι’ αυτό και είναι αμφίβολο ότι θα το αποδεχτεί, αλλά θα έχει «πολιτικοδιπλωματικό κόστος καθόλου ασήμαντο».
Αν διαβάσει κανείς τι εισηγείται ο Στ. Λυγερός, θα νομίσει ότι είναι… εξωγήινος. Ότι δεν γνωρίζει τα σχέδια της Τουρκίας, τι διαμηνύουν καθημερινά εδώ και δεκαετίες Τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί, γιατί η Άγκυρα θέλει να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί εποφθαλμιά τώρα τους υδρογονάνθρακες της νήσου, γιατί επιδιώκει να γίνει περιφερειακή και μεγάλη δύναμη, κτλ. Κι όμως, στα δύο από τα τρία κεφάλαια του βιβλίου του κάνει μιαν ορθή, γενικά, ανάλυση της πολιτικής της Ελλάδος και της Κύπρου, των αστοχιών και των ασυναρτησιών τους, του μικροελλαδισμού και των ελληνικών φοβικών συνδρόμων έναντι της Τουρκίας.
Κυρίως, ο Στ. Λυγερός αναλύει ορθά την τουρκική -κεμαλική και νεο-οθωμανική- πολιτική, που αποβλέπει ακριβώς στην κατάλυση της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και στον έλεγχο της Κύπρου, όχι διότι ενδιαφέρεται δήθεν για τους Τ/κυπρίους. Παραθέτει προς τούτο πληθώρα σχετικών δηλώσεων Τούρκων πολιτικών και στρατιωτικών.
Εκείνο που προκαλεί έκδηλο προβληματισμό και υποψίες είναι η σταθερή επιμονή του Στ. Λυγερού να αντιπαραβάλλει διαρκώς τη δική του πρόταση προς το απορριφθέν το 2004, σχέδιο Ανάν. Επίμονα υποστηρίζει, πρώτον, ότι οι συνομιλίες κυοφορούν ένα νέο σχέδιο Ανάν και, ως εκ τούτου, δεύτερον, η καλύτερη επιλογή είναι το «βελούδινο ημιδιαζύγιο» που, κατά τους αναπόδεικτους ισχυρισμούς του, όλοι είναι έτοιμοι να το αποδεχτούν επειδή τους εξυπηρετεί.
Αναφέρεται στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας με τόση ανέμελη επιτηδειότητα, που νομίζει κανείς ότι διαλύεται παιδική ομάδα ποδοσφαίρου. Και επιμένει στη δημιουργία δύο κρατών ως εάν να πρόκειται για το πιο σύνηθες πράγμα στον κόσμο.
Η θέση του για τη διχοτόμηση και δύο κράτη συγκρούεται ευθέως και συνιστά τη μεγαλύτερη αντίφαση του βιβλίου του, επειδή στα δύο πρώτα κεφάλαια ο Στ. Λυγερός εξηγεί γιατί οι Τ/κύπριοι ελέγχονται από την Τουρκία και γιατί η Τουρκία θέλει να κατέχει τον Βορρά και να ελέγχει τον Νότο.
Είναι φανερό πως δεν θέλει να κατανοήσει ότι η Τουρκία δεν θέλει διχοτόμηση και δεν θα ανεχθεί τ/κ κράτος εκτός του ελέγχου της. Ο Στ. Λυγερός κάνει και ειδική αναφορά στον Νταβούτοβλου, που βροντοφωνάζει να το καταλάβουν και οι πλέον άσχετοι: «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί, που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου».
Ο Στ. Λυγερός ισχυρίζεται αναπόδεικτα, εκτός εάν κάτι ξέρει, ότι όλοι -Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, Τούρκοι, Εγγλέζοι, ακόμα και Ισραηλινοί- έχουν συμφέρον από την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών, που θα γίνουν αποδεκτά στην Ε.Ε. Το «βελούδινο ημιδιαζύγιο», λέγει, τους λύνει προβλήματα, χωρίς να θίγει τα συμφέροντά τους. Και οι Έλληνες Κύπριοι? Αυτοί είναι «βυθισμένοι στον αποχαυνωτικό εθισμό των αυταπατών τους», όπως κατ’ επανάληψιν και κατά τρόπο μειωτικό αποφαίνεται.
Ή υποφέρουν από ένα ισχυρό σύνδρομο λεβαντινισμού, όπως απαξιωτικά μάς προσβάλλει. Η μία από τις πολλές αυταπάτες τους, ισχυρίζεται, είναι ότι κατά συντριπτική πλειοψηφία θέλουν ενιαίο κράτος με την αρχή ένας πολίτης, μία ψήφος. Δεν καταλαβαίνουν, όμως, οι δυστυχείς πως η επιβίωσή τους βρίσκεται στο «βελούδινο ημιδιαζύγιο» του Λυγερού και ότι, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, η δύναμη αντίστασής τους σε ένα σχέδιο Ανάν θα είναι μειωμένη, όπως αναπόδεικτα πάλι ισχυρίζεται.
Περίεργη διατεταγμένη συγχορδία
ΟΠΟΙΟΣ γνωρίζει κατ’ ελάχιστον το Κυπριακό, εκπλήσσεται από οργή για την περίεργη αλλά προφανώς διατεταγμένη συγχορδία τόσων πολλών και ειδικά Ελλήνων που, ως εκ συμφώνου, αποφάσισαν να… σώσουν τον κυπριακό Ελληνισμό, υποστηρίζοντας και προάγοντας τουρκικές θέσεις.
Ο Στ. Λυγερός επιμένει να υποβάλλει με απόλυτη βεβαιότητα πως πάμε σε ένα νέο σχέδιο Ανάν και για να το αποφύγουμε, ξεκάθαρα και με ανεκδιήγητη ελαφρότητα, προτείνει την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη δικαίωση και νομιμοποίηση των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής, κατοχής, εποικισμού και εθνοκάθαρσης, τη διχοτόμηση, που πλέον η Τουρκία δεν αποδέχεται, και τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών. Καμία αναφορά σε λύση που να ταυτίζεται με τις αρχές και αξίες της Ε.Ε., του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, του κράτους δικαίου.
Ο Στ. Λυγερός, όπως Αμερικανοί, Εγγλέζοι και μερικοί Έλληνες, μας ζητά να αυτοκτονήσουμε, επειδή κάποτε θα πεθάνουμε.
Κάθε νούσιμος και πατριώτης Έλληνας της Κύπρου διερωτάται:
Ποιο σοβαρό κράτος στον κόσμο συζητά τη διάλυση και την κατάργησή του για να ικανοποιήσει ή να εξυπηρετήσει συμφέροντα του κατακτητή του, άλλων ξένων ή για να κατευνάσει τον εισβολέα;
Ποιο σοβαρό κράτος και ποιος ελεύθερος και αξιοπρεπής λαός θέλει να δικαιώσει τον εισβολέα και να νομιμοποιήσει τα εγκλήματά του; Και ποιοι πολιτικοί θα τολμήσουν να διαλύσουν ένα κράτος για να φτιάξουν δύο μαριονέτες;
- Λονδίνο 24.12.2017