Απελευθέρωση από την κατοχή και την Βρετανο-Τουρκική απαρχάϊντ Δι-ζωνική Ομοσπονδία

Ναι, ακριβώς νομιμοποίηση. Ούτε απελευθέρωση, ούτε επιστροφή προσφύγων, ούτε διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματά της, των ενόχων για τις δολοφονίες, βιασμούς, ξεριζωμούς, εποικισμό, και γενικά τις άγριες παραβιάσεις των συνθηκών της Γενεύης του 1949 και όχι μόνον. Και ξεμπέρδεμα με τους πρόσφυγες μέσω αποζημιώσεων και κάποιες ‘αναπροσαρμογές συνόρων’ ένα χωριό εδώ και άλλο εκεί…

Οι Βρετανοί,  αφού άφησαν ενσυνείδητα τις δύο τουρκικές εισβολές να προχωρήσουν για να έπιαναν οι Τούρκοι όσα εδάφη ήθελαν και μετά να κάτσουν σε διαπραγματεύσεις, (για να ζητήσουν και άλλα!), από τις 16 Αυγούστου 1974 πήραν την απόφαση που μέχρι σήμερα διακαώς προσπαθούν να επιβάλουν, ότι η μόνη λύση που δέχονταν οι Τούρκοι και η σωστή κατά εκείνους, ήταν με την δι-περιφερειακή ομοσπονδία, δηλαδή τη δική τους και των Τούρκων, δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία.  Την οποία είχε απαιτήσει η Τουρκία από το 1957,  διαχωρισμό σε δύο  ζώνες, ομόσπονδα κράτη το 1964, που το Φόρειν ΄Οφις ξεκίνησε από τις 3.1.1964 να ετοιμάζεται για δύο συνιστώντα κράτη, ένα ελληνικό και ένα τουρκικό.   Αυτό απαιτούσε έκτοτε η Τουρκία  και  στις 17 Ιουλίου 1974 το έκανε ξεκάθαρο τόσο στους Βρετανούς στην συνάντηση στο 10 Ντράουνινγκ Στριτ όταν πήγε και συνενοήθηκε μαζί τους να εισβάλει όσο και στις 18 Ιουλίου 1974, την επομένη, στον απεσταλμένο του Δρ Κίσσιγκερ,  τον Τζόζεφ Σίσκο που είχε φθάσει στο Λονδίνο ακριβώς στις 18,  για να έβλεπε τον Ετσεβίτ. (Βιβλίο Φ.Α. ‘Διζωνική Εκτέλεση ΚΔ 1955-2011).

• «Το Κεκτημένο της παράδοσης: Πλαίσιο / Έγγραφο Γκουτέρες»

Στις 12 Αυγούστου 1974 στη Γενεύη ΙΙ την ΔΔΟ απαίτησε και επίσημα ο Ραούφ Ντενκτάς με χάρτη.

Λοιπόν, όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις από το 1975 μέχρι σήμερα, από τον Μακάριο μέχρι τον Αναστασιάδη,  με μοναδική και κάποια εξαίρεση τον μ. Σπύρο Κυπριανού, εκείνο που διαπραγματεύονται είναι την κατοχύρωση της δικής μας αποδοχής των τουρκικών επιδρομών και ότι αυτές συνεπάγονται. Και παρόλο που και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αποκάλεσε σε ομιλία του τον Οκτώβριο του 1974 στον ΟΗΕ την διζωνική ως ‘απάνθρωπη’ εντούτοις από το 1975 βρίσκουμε ότι τελικά την αποδεχόταν και εκείνος στο παρασκήνιο αλλά δεν ήθελε να το πει φανερά.

Αυτό το βρίκαμε πρόσφατα από αρχειακό έγγραφο του ΟΗΕ, που εξηγεί γιατί η λέξη διζωνική δεν περιλαμβανόταν στις 4 κατευθυντήριες γραμμές μεταξύ Μακαρίου και Ντενκτάς στα πρακτικά της συνεδρίας στο Λήδρα Πάλας με πρόεδρο της συνάντησης τον τότε ΓΓ του ΟΗΕ Αυστριακό Κ. Βάλτχαιμ.  Το είχε ζητήσει ο Μακάριος από τον Ντενκτάς  για να του διδόταν καιρός να προετοίμαζε το λαό.   Και έτσι έδωσε και τον διζωνικό χάρτη στους Τούρκους στις 31.3.1977 ο Τάσσος Παπαδόπουλος…

(Ευχαριστώ τον Επίκουρο Καθηγητή Δρ. Κλέαρχο Α. Κυριακίδη που το εντόπισε και με ενημέρωσε).

Και παρόλο που οι 4 κατευθυντήριες γραμμές της 12.2.1977 μεταξύ Μακαρίου/Ντενκτάς όπως και εκείνες  στις 19.5.1979 μεταξύ Κυπριανού/Ντενκτάς δεν ήσαν ‘Συμφωνίες’ με κεφαλαίο, αλλά κατευθυντήριες γραμμές, οδηγίες προς τους διαπραγματευτές για ενανέναρξη του διαλόγου, δίχως υπογραφές και διαχρονική ισχύ, κάποιοι δικοί μας και ξένοι τις μετέτρεψαν για άλλοθι, σε τάχα ‘Συμφωνίες’ εξαπαντώντας μας όλους για χρόνια, για να προωθούν την βρετανο-τουρκική ΔΔΟ.  Παραδέχομαι ότι και εγώ εξαπατήθηκα μέχρι που αποφάσισα να διερευνήσω βαθύτερα το θέμα όταν και ανακάλυψα την μεγάλη παραπληροφόρηση και έγραψα 4 άρθρα για το θέμα στην ‘Σημερινή’.

Για τους αγνοούμενους. Δεχθήκαμε μια επιτροπή τη Διερευνητική Επιτροπή ΥΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, επί Αργερινού απεσταλμένου Γιούγκο Γκόμπι, που κατευθυνόταν όπως όλοι, αλλα ειδικά εκείνος, από τον βρετανό ΄Υπ. Αρμοστή εδώ στη Λευκωσία, επί αυστριακού Γενικού Γραμματέα Κούλτ Βαλτχαίμ. Με δύο συγκεκριμένες παραγράφους να μην επιτρέπουν την διεξαγωγή έρευνας για τους δολοφόνους των αγνοουμένων και την πρόσαψή τους σε δίκες για τα εγκλήματά τους. Τέτοιους περιορισμούς είχαν ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ  οι όροι εντολής της ΔΕΑ. Με κανένα να μην τολμά να απαιτήσει το αυτονόητο, δηλαδή την αναθεώρηση των όρων εκείνων, με απόφαση ο ίδιος ο θύτης, η Τουρκία, να είναι και ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες της ΔΕΑ. Αν είναι ποτέ δυνατόν και όμως έτσι ήταν και έτσι είναι.

Για τους βιασμούς. Πέραν των  800 και πλέον αδελφών μας που μέχρι και το νοσοκομείο της βάσεως Δεκέλειας χρησιμοποίησε η τότε κυβέρνηση Κληρίδη για νοσηλία, βιάστηκαν από τους βάρβαρους και όμως,  τίποτα δεν προχώρησε για πρόσαψη ενώπιον δικαστηρίου των ενόχων. Και παρόλο ότι κερδίσαμε διακρατικές προσφυγές έμειναν και αυτές στο ράφι ανεκμετάλλευτες και εκκρεμή. (Αναφορά στο δίγλωσσο βιβλίο της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο ‘ Αιματηρή Αλήθεια΄).

Υπάρχουν οι λεπτομερέστατες εκθέσεις του μ. Ζήνωνα Ρωσσίδη εκπροσώπου της Κυπριακής Δημοκρατίας στα Ηνωμένα Έθνη, με καταπελτικές μαρτυρίες για τα εγκλήματα των Τούρκων. Βιασμοί, δολοφονίες, βασανισμοί, ξεριζωμοί. Πόσοι γνωρίζουν σήμερα για εκείνες τις εκθέσεις που είναι κατατεθημένες στον ΟΗΕ;  Και πόσοι τις χρησιμοποιούν; (Το 2000, όταν εξέδωσα το αγγλικό μου βιβλίο (Conspiracy or Blunder?)  είχα εξασφαλίσει τότε και δημοσιεύσει αποσπάσματα από μία από τις πολλές εκθέσεις που είχε καταθέσει ο μ. Ζήνωνας Ρωσσίδης στα Ηνωμένα Έθνη με τα εγκλήματα των Τούρκων.)

Για τους έποικους. Παρόλο ότι υπήρξαν σημαντικές εκθέσεις για τον εποικισμό των κατεχομένων, το εθνικό ξεκαθάρισμα,  το έγκλημα πολέμου με τον σκόπιμο εποικισμό που είχε σχεδιάσει ο Δρ Νιχατ Ερίμ από το 1956 και είχαν αναφέρει οι Τούρκοι και στην Τριμερή του Λονδίνου τον Αύγουστο του 1955, αγνοήθηκαν όλα από τις διαδοχικές κυπριακές κυβερνήσεις, αλλά και με την ανοχή του λαού. (Κύριο άρθρο ‘Σημερινής’  «Ο λαός δεν φταίει; 24.9.2017). Για να φθάσουμε σήμερα να παραχωρούν τα θύματα στους θύτες πρώτο λόγο, στον χρήστη,  Στους  καταπατητές και κλέφτες των περιουσιών μας θάβοντας τα δικά μας δικαιώματα.

Και όσες δικαστικές υποθέσεις κερδίθηκαν σε διεθνή δικαστήρια αντί να τύχουν εκμετάλλευσης από την κυπριακή πλευρά δυστυχώς θάβονται όλα και ούτε που λαμβάνονται υπόψη.

Πόσοι από εσάς γνωρίζετε π.χ. ότι το 2010 το Εφετείο στο Λονδίνο απέρριψε αίτημα των Τούρκων για απευθείας πτήσεις από το παράνομο αεροδρόμιο της κατεχόμενης Τύμπου προς Λονδίνου, γιατί είναι παράνομες;  Εντούτοις ακούμε δικοί μας πηγαινο-έρχονται στα κατεχόμενα και χρηματοδοτούν τον Αττίλα χρησιμοποιώντας το παράνομο αεροδρόμιο για ταξίδια στην Τουρκία…

Ανοίξαμε τα οδοφράγματα το 2003 όταν γνωρίζαμε πολύ καλά σε τι αποσκοπούσε το άνοιγμά τους.Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων προνοείτο καταρχήν από τις συνομόσπονδες βρετανικές Ιδέες Γκάλι το 1992.  Το άνοιγμα είχε δύο κύριους στόχους. Πρώτος στόχος η αναβάθμιση της λεγόμενης οικονομίας των κατεχομένων και δεύτερον η αναγνώριση από εμάς τους ίδιους του κατοχικού καθεστώτος, χωνεύοντας το στάτους κβό.  Πράγμα που κάναμε μόνοι μας από το 2003 μέχρι σήμερα με τις χιλιάδες μεταβάσεις πήγαινε έλα στα κατεχόμενα, τα εκατομμύρια ευρώ που ξολεύουν δικοί μας στα κατεχόμενα, στα καζίνα, με επώνυμους και ανώνυμους ΄Οπως έγραψε ο Άριστος Μιχαηλίδης σε άρθρο του στον ‘Φιλελεύθερο’ στις 22 Σεπτεμβρίου 2017, «τουριστικοποιήσαμε την κατοχή»!

Την  δε απελευθέρωση την μπαστάρδεψαν κάποιοι, αντικαθιστώντας την με την διαβόητη, επανένωση δίχως να  αντιδρά αυτός ο λαός. Και να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι επιτήδειες λέξεις είναι εμπνεύσεις και ευρύματα των Βρετανών, που ευθύνονται και για τις λεγόμενες επαναπροσεγγιστικές επαφές που ξεκίνησαν από το Κάμπτεν Τάουν του Λονδίνου…

Τίποτα, λοιπόν, ήταν  όπως φαινόταν –nothing is what it seems σ΄αυτό το τόπο.

Επιπλέον για να μας σπρώξουν στην αποδοχή των τετελεσμένων,  μας έστειλαν και εκτελεστές πλύσης εγκεφάλου οι νονοί της ΔΔΟ, Βρετανοί,  με τους πάντοτε επικουρικούς  Αμερικανούς που χρησιμοποιούνται κυρίως για τα δολάριά τους. Οι  πρώτοι βάζοντας το μυαλό και οι δεύτεροι τη τσέπη. Μας έστειλαν  τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ξεκινώντας από το ΠΡΙΟ Νορβηγίας που άνοιξε δίχως αντιδράσεις και παράρτημα εδώ στην Λευκωσία, κάπου εδώ κοντά και τις υπόλοιπες που βλάστησαν όπως τα μανιτάρια…

Και αφού είπαμε ΟΧΙ στο ‘Σχέδιο Ανάν’, και είμασταν με την εντύπωση ότι είχαμε απορρίψει την αντιδημοκρατική ρατσιστική ΔΔΟ, μας την επανέφεραν με τη δέσμη αρχών της 8^ης Ιουλίου 2006  (μεταξύ Παπαδόπουλου/Ταλάτ), την ενίσχυσαν με την επόμενη της 23^ης Μαίου 2008 (μεταξύ Χριστόφια/Ταλάτ) και τελικά ακόμα πιο ενισχυμένη με την κοινή διακήρυξη της 11^ης Φεβρουαρίου 2014 (μεταξύ Αναστασιάδη/’Ερογλου).

Και όμως, όλες αυτές οι ανακοινώσεις, δέσμες και τάχατες αρχές, δεν είχαν την έγκριση του λαού και όλες κτίστηκαν πάνω σε παραπλανητικές βάσεις, εφόσον οι 4 κατευθυντήριες της 12.2.1977  ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ, αλλά πρακτικά, δίχως υπογραφή και απλά οδηγίες για τους διαπραγματευτές…

‘Ετσι φθάσαμε χρόνο με χρόνο, στο Γκραν Μοντάνα της Ελβετίας όπου προσπάθησαν για ακόμα μια φορά, ίσως και τα καταφέρουν, να εξασφαλίσουν αποδοχή των τετελεσμένων από τον Νίκο Αναστασιάδη.  Και παρόλο ότι συζητήθηκαν πολλά και διάφορα εκεί, όλα έγιναν πίσω από κλειστές πόρτες, δεν δίδουν κανένα έγγραφο, δεν εξηγούν σωστά τίποτα στο λαό παρά μόνο αρκούνται Ελλάδα και Κύπρος να εστιάζουν σε δημόσιες δηλώσεις των την όλη τους διαπραγμάτευση και κατόρθωμα ότι για πρώτη φορά συζητήθηκε το θέμα των εγγυήσεων και στρατευμάτων με επίκεντρο την επιδίωξή τους  την ακύρωση της Συνθήκης Εγγυήσεως.

Τελικά, όμως, όπως είδαμε με το αποκαλυφθέν από το Σίγμα, έγγραφο Γκουτέρες ‘Non–paper on implementation monitoring framework’ ουσιαστικά επέστρεψαν όχι με την ακύρωση της Συνθήκης Εγγυήσεως αλλά με ενισχυμένες εξουσίες των 3 εγγυητριών δυνάμεων (Level 2 του εγγράφου)!  Αλλιώς τι άλλο σημαίνει αλήθεια αυτό το έγγραφο, που αποσκοπεί στην αστυνόμευση της επιβολής της ‘λύσης’, δηλαδή να μας αστυνομεύουν και να μας κλείνουν το στόμα, σε ένα νέο ‘κουαντάνεμο’…

Όμως, το εν λόγω έγγραφο αποκαλύπτει και κάτι άλλο. ΄Οτι για να φθάσει ο ΓΓ να εκδόσει το έγγραφο αυτό, σημαίνει ότι συζήτησαν και το κύριο θέμα, δηλαδή την περιβόητη λύση την επιβολή της οποίας θα… αστυνομεύουν!  Πέραν του ότι η Τουρκία θέλει εσαεί παραμονή μερικών στρατευμάτων μέχρι να πειστεί ότι είμαστε καλά παδιά!

Να σημειώσω εδώ ότι η μερική εσαεί παραμονή τουρκικών στρατευμάτων ήταν σχέδιο και σκέψη του νυν Υπ. Αρμοστού της Βρετανίας στην Κύπρο κ. Μάθιου Κίντ το οποίο ετοίμασε το 1983 όταν είχε υπηρετήσει ως τρίτος και μετά ως δεύτερος γραμματέας στην Υπ. Αρμοστεία. Τότε στάλθηκαν στο Φόρειν ΄Οφις 5 σχέδια, τα τρία από τον ίδιο και τα άλλα δύο από τον ανώτερό του Βρετ. ΄Υπ. Αρμοστή. (Ο κ. Κίντ υπηρετεί σήμερα για 3^η θητεία, οι δύο τελευταίες ως ΄Υπ. Αρμοστής). Και τότε, στο σχέδιό του έγραψε ότι και επειδή η Τουρκία δεν θα δεχθεί ποτέ να φύγει όλα της τα στρατεύματα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να παραμείνουν κάποια εσαεί στο νησί. Το πρόβλημα έγραψε τότε, ήταν πως να μας καταφέρουν εμάς τους Έλληνες να το δεχθούμε…

Και επειδή η κυπριακή κυβέρνηση αφενος επιμένει ότι στην Ελβετία ήταν παρούσα η Κυπριακή Δημοκρατία και αφετέρου δεν υπήρξαν πρακτικά κτλ, στις 10 Ιουλίου 2017 ζήτησα με επιστολή μου από τον Υπουργό Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας κ. Μπόρις Τζόνσον να μου απαντήσουν σε 10 ερωτήσεις βάση του Νόμου Περι Ελευθερίας στην Πληροφόρηση. Μου απάντησε το Φόρειν ΄Οφις και οι τρείς απαντήσεις που σας ενδιαφέρουν άμεσα έχουν ως εξής.

Στη  πρώτη μου ερώτηση,   που ζήτησα να ονομαστούν ποίες συγκεκριμένα κυρίαρχες χώρες και άλλοι έλαβαν μέρος, και  είχε ως εξής:  « Which specific sovereign states and other parties officially participated in the ‘Conference on Cyprus’ – as parties, as participants or as observers?», το Φόρειν ΄Οφις απάντησε:

“The United Nations facilitated the Conference on Cyprus. The parties were the two Cypriot communities; the UK, Greece and Turkey attended in the capacity as the three guarantor powers; The European Union participated as an observer…”

«Την διάσκεψη διευθέτησαν τα Ηνωμένα Έθνη. Τα μέρη ήσαν οι δύο Κυπριακές κοινότητες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελλάδα και η Τουρκία έλαβαν μέρος υπό την ιδιότητά τους ως εγγυήτριες δυνάμεις, η Ευρωπαική Ένωση έλαβε μέρος ως παρατηρητής».

Καμία αναφορά για την ‘κυρίαρχη’ Κυπριακή Δημοκρατία.  Δηλαδή ούτε ως … παρατηρητής δεν παρευρέθηκε.

Σε άλλη ευρεία ερώτηση ως προς το ποίοι αντιπροσώπευσαν το Ηνωμένο Βασίλειο, το Φόρειν ΄Οφις απάντησε ότι αυτό αντιπροσωπεύθηκε από μια ομάδα 30 ατόμων.  Αναλυτικότερα η απάντηση:

« Ο υπουργός Εξωτερικών και υφυπουργός Ευρώπης έλαβαν μέρος σε όσες συναντήσεις μπόρεσαν στο Γκραν Μοντάνα, καθώς έπρεπε να καλύψουν και άλλες υποχρεώσεις όπως στο Κοινοβούλιο. Σε όλες τις περιπτώσεις που οι υπουργοί δεν ήσαν παρόντες, ο ανώτερος αξιωματούχος του Φόρειν ΄Οφις Τζόναθαν Άλλεν, ήταν πλήρως εξουσιοδοτημένος από αυτούς να τους αντιπροσωπεύει. Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιπροσωπεύθηκε στην διάσκεψη από μια ομάδα από 30 αξιωματούχους. Τα δύο τμήματα της βρετανικής κυβέρνησης  που έστειλαν αξιωματούχους  ήσαν το Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας (Φόρειν ΄Οφις) και το Υπ. Άμυνας. Οι ανώτεροι αξιωματούχοι που παρευρέθηκαν και στις δύο φάσεις των διαπραγματεύσεων, και τους οποίους μπορούμε να ονομάσουμε είναι οι ακόλουθοι:

Jonathan Allen, Ministers’ Deputy to the Conference

Lindsay Appleby, Director Europe, FCO

Hugh Elliott, Director Europe, FCO

Nick Gurr, Director, International Security Policy, Ministry of Defence

Amy Clemitshaw, Head of East Mediterranean Department, FCO

Daniel Fearn, East Mediterranean Department, FCO

Paul McKell, Legal Director, FCO

Matthew Kidd, High Commissioner to the Republic of Cyprus

Kate Smith, Her Majesty’s Ambassador to Greece

Richard Moore, Her Majesty’s Ambassador to Turkey

Julian Braithwaite, Permanent Representative, UK Mission to the UN, Geneva.

Από το προσωπικό του twitter, όμως, βρίκαμε ότι μέλος της ομάδας των 30 ήταν και ο βρετανός James Ker-Lindsay, συγγραφέας  βιβλίου για δύο κράτη, συν άλλων. Ο οποίος έγραφε ότι είναι «περήφανος για τη συμμετοχή του στην εξαίρετη ομάδα του Φ.Ο».

Στην άλλη ερώτησή μου ζήτησα να μου πουν ποία έγγραφα, χάρτες, συμφωνίες, πρακτικά έδωσε ή σκοπεύει να δημοσιοποιήσει η βρετανική κυβέρνηση, σχετικά με όσα έλαβαν χώρα στο Γκραν Μοντάνα της Ελβετίας στην διάσκεψη για την Κύπρο.

Απάντηση : «Η κυβέρνηση δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα έγγραφα που πήρε, ή μοιράστηκε με τα άλλα μέρη στην διάσκεψη για την Κύπρο, ούτε έχει σκοπό να δημοσιοποιήσει. Κάτι τέτοιο θα υπονόμευε τις σχέσεις εμπιστοσύνης που έχει δημιουργήσει το Ηνωμένο Βασίλειο με τα μέρη και επομένως κάτι τέτοιο θα αδυνατούσε την ικανότητά μας να δουλέψουμε μαζί τους, για να εξασφαλίσουμε μια δίκαιη και διαρκή διευθέτηση για την Κύπρο στο μέλλον».

Δηλαδή, υπήρξαν έγγραφα και πρακτικά αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο δεν πρόκειται να δώσει στη δημοσιότητα για να μην υπονομεύσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των συμβαλομένων μερών. Δηλαδή συμφώνησαν όλοι να κρατήσουν άκρα μυστικότητα και την διατήρηση της αδιαφάνειας για ότι συζήτησαν πίσω από κλειστές πόρτες δίχως να δώσουν λόγο στο λαό για την τύχη του οποίου βρέθηκαν στην πενταμερή της Ελβετίας δίχως την Κυπριακή Δημοκρατία.  Και ας κοροιδεύουν εδώ στην Κύπρο το λαό με μια και άλλη δικαιολογία και ένα αλαλούμ απαντήσεων…

Και ερωτώ τώρα,  μήπως μπορεί ένας να διανοηθεί έστω για ένα λεπτό μόνο, μια τέτοια υψηλού επιπέδου πολυμελής αποστολή από το Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας και Υπ. Άμυνας, να πάει στις διασκέψεις αυτές και να επιστρέψει δίχως πρακτικά, για το τι λέχθηκε από ποίον, λεπτό προς λεπτό;  Αστείο πράγμα βέβαια. Και ας ληφθεί υπόψη ότι  ο αριθμός των 30 ίσως να ήταν και μεγαλύτερος από την αποστολή του Τζέιμς Κάλλαχαν στην Γενεύη ΙΙ τον Αύγουστο του 1974!

Τώρα έρχομαι στο τι μπορώ να προτείνω, μια προσωπική εισήγηση  για το τι γίνεται στο μέλλον.

• Καταρχήν επίσημη απόρριψη της ΔΔΟ από όλους. Η για 43 χρόνια αποτυχία τους να την επιβάλουν είναι τρανταχτό παράδειγμα της ανάγκης απεγκλωβισμού από τη βρετανο-τουρκική αυτή μάστιγα διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και υλοποίησης των ρατσιστικών, διαιρετικών, αντιδημοκρατικών σχεδίων του Λονδίνου και της Άγκυρας. Εξάλλου ποτέ δεν ήταν πρόταση λύσης των Ελλήνων της Κύπρου η ΔΔΟ, αλλά καθαρά έμπνευση και προώθηση του Λονδίνου και της Άγκυρας από το 1955-57, την οποίαν απαίτησαν οι Τούρκοι το 63/64, και οι Βρετανοί στο Φόρειν ΄Όφις από τις 3.1.1964,  έβαλαν πλέον μπροστά μελέτη RECONSTITUTION OF CYPRUS into two constituent states in two zones, one Greek and one Turkish, αφού μίλησαν με τον τότε Τούρκο Υπ. Εξωτερικών κ.Ερκίν, δηλαδή προτού ακόμα ο ίδιος ο Ραούφ Ντενκτάς ζητήσει γεωγραφική ομοσπονδία στην διάσκεψη για το Κυπριακό που διοργάνωσε η Βρετανία στις 16 Ιανουαρίου 1964 στο Λονδίνο.  Στις 12 Αυγούστου 1974 ο Ραούφ Ντενκτάς απαίτησε λύση Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας επίσημα στην Γενεύη ΙΙ με το 34% του εδάφους στο τουρκικό διζωνικό κράτος.

Κίσσιγκερ

Παρεμπιπτόντως, εδώ μια παρένθεση. Για όσους ανιστόρητα, παραπλανητικά και ατεκμηρίωτα ισχυρίζονται ότι η ΔΔΟ ήταν τάχα έμπνευση του Δρ.Χένρι Κίσσιγκερ, εισηγούμαι όσοι δεν ακούσατε σήμερα το πρωί από το πρόγραμμα του Λάζαρου Μαύρου και Μάριου Πούλλαδου, τις δηλώσεις του διακεκριμένου καθηγητή Δρ. Βαγγέλη Κουφουδάκη, εισηγούμαι να τις ακούσετε στο youtube.  Στην δεκάλεπτη συνέντευξη του Δρ. Βαγγέλης Κουφουδάκης σε ερώτηση από τον Μάριο Πούλλαδο,  ποία η αμερικανική πολιτική έναντι του Κυπριακού ο καθηγητής απάντησε ευθέως ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν πολιτική έναντι του Κυπριακού, δεν είναι θέμα άμεσου ενδιαφέροντος…

Σημειώνω ότι στο ίδιο πνεύμα απάντησε και ο Δρ. Χένρι Κίσσιγκερ στο Βρετανού πρέσβη στην Ουάσιγκτον το 1975 όταν του είπε συγκεκριμένα ότι το Κυπριακό δεν ήταν άμεσου ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ, με όλο το σεβασμό του επάντησε, το Κυπριακό είναι δικό σας θέμα, για τις ΗΠΑ είναι ένα περιφερειακό ζήτημα.

Η όλη προσπάθεια του Κίσσιγκερ το 1975 για λύση, ακολουθώντας την βρετανική επιμονή για την ΔΔΟ ήταν γιατί στόχος του ήταν να τερματίσει το εμπάργκο που είχε επιβάλει στην Τουρκία το Κογκρέσσο και για το οποίο ο Κίσσιγκερ είχε εναντιωθεί αλλά δεν εισακούστηκε. Εξάλλου ο Κίσσιγκερ ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών τον Σεπτέμβριο του 1973 και τερμάτισε την θητεία του τον Ιανουάριο του 1977 (έχοντας υπηρετήσει και ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας από το 1969).  Η βρετανο-τουρκική ΔΔΟ προηγήθηκε του Χένρι Κίσσιγκερ σχεδόν κατά δύο δεκαετίες! Που υπήρχε Κίσσιγκερ όταν οι Βρετανοί και Τούρκοι είχαν σχεδίαζαν ΤΙΣ ΔΥΟ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΕΣ ΖΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1957 ΚΑΙ ΤΟ 1964; Κλείνω την παρένθεση.

Η απόρριψη της βρετανο-τουρκικής ΔΔΟ και η επαναφορά του Κυπριακού σε θέμα εισβολής και κατοχής και απελευθέρωσης είναι η μόνη ανθρώπινη και σωστή νέα στρατηγική για όλους και όσους υπόσχονται νέα στρατηγική. Αλλιώς θα βάλει για ακόμα μια φορά ο Μανωλιός τα ρούχα του αλλιώς. Αυτό ζήτησε πρόσφατα και ο Κερυνειώτης Φίλιπ Κρίστοφερ (πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ)  στο πρόσφατο Συνέδριο των Αποδήμων. Απόρριψη της ρατσιστικής ΔΔΟ, μιας λύσης απαρχάιντ βασισμένης στο οθωμανικό σύστημα Μιλλέτ θρησκευτικού και εθνικού διαχωρισμού.

Αλλιώς θα επαληθεύσουν για ακόμα μια φορά οι Τούρκοι όταν το 1957 έλεγαν στους Βρετανούς ότι οι ίδιοι ήσαν πεπεισμένοι ότι με λίγη βοήθεια από τους Ελληνοκύπριους θα κατόρθωναν τις δύο ΟΜΟΣΠΟΝΔΕΣ ΖΩΝΕΣ στην Κύπρο. Πού υπήρχε ο Κίσσιγκερ τότε στο Φόρειν ΄Οφις όπου οι Τούρκοι και Βρετανοί μελετούσαν ΤΗΝ ΔΙΖΩΝΙΚΗ;  Οι Τούρκοι βέβαια επαληθεύθηκαν τραγικά εφόσον οι μεγαλύτεροι προωθητές και υποστηρικτές της απαρντχάιτ ΔΔΟ είναι ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ!

2) Επείγει η Κυπριακή Δημοκρατία να υπογράψει και να επικυρώσει την Διεθνή Συνθήκη εναντίον των εγκλημάτων του  Απαρτχάιντ που υιοθέτησαν τα Ηνωμένα Έθνη στις 30 Νοεμβρίου 1973, ένα χρόνο πριν τις δύο τουρκικές εισβολές. Την 1^η  Ιανουαρίου 1976 τα Ηνωμένα Έθνη ίδρυσαν το Κέντρο εναντίον του Απαρτχάιντ και στις 18 Ιουλίου 1976 ετέθη σε εφαρμογή πλέον η εν λόγω Διεθνής Συνθήκη.

Γιατί έτσι και η Κυπριακή Δημοκρατία υπογράψει και επικυρώσει την εν λόγω Συνθήκη του ΟΗΕ,   κανένας στην Κύπρο πρόεδρος ή κλυτήρας ή ξένος ή τα Ηνωμένα Έθνη τα ίδια  θα μπορεί να μας προωθεί την διαιρετική ΔΔΟ. Μήπως είναι τυχαίο που τόσο η Κυπριακή Δημοκρατία όσο και οι τρείς εγγυήτριες της δυνάμεις δεν έχουν ακόμα ούτε μία επικυρώσει την Συνθήκη αυτή που έχουν υπογράψει κοντά 100 χώρες; Απλά γιατί η ΔΔΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΝΤΧΑΙΤ!!

• Να αξιοποιηθούν όλες οι αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων από το 1974, να ξεκινήσουν δικαστικές διαδικασίες εναντίον της Τουρκίας για τα εγκλήματά της, εισβολής,κατοχής, ξεριζωμού, εποικισμού, βιασμών, συλήσεων, ανεύρεση όσων ευθύνονται για τις δολοφονίες των αγνοουμένων και άλλων θυμάτων των δύο εισβολών,να ζητηθεί να στηθεί από τον ΟΗΕ ένα δικαστήριο για τα εγκλήματα της Τουρκίας και τις παραβιάσεις της των Συνθηκών της Γενεύης του 1949 και για να αποδοθούν ευθύνες και τιμωρία. Γιατί οι δολοφονίες δεν διαγράφονται, δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
• Να υποδειχτούν και στην Γραμματεία του ΟΗΕ οι δικές της παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος μας, όταν δέχθηκε τις βρετανικές προτροπές με την συγκατάθεση της κυβέρνησης Γιώργου Βασιλείου να εκδόσει το ψήφισμα 649/90 εισάγωντας για πρώτη φορά την ρατσιστική ΔΔΟ που αντίκειται στις δικές τους αρχές και συνθήκες, όπως η Συνθήκη εναντίον των εγκλημάτων του Απαρντχάιντ. Και επισημαίνω σε όλους όσους είναι εναντίον της βρετανο-τουρκικής ΔΔΟ να είναι προσεκτικοί όταν αφενός απορρίπτουν την ρατσιστική αυτή λύση αλλά αφετέρου υποστηρίζουν λύση βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, γιατί από το 1990 και το ψήφισμα 649  όλα τα υπόλοιπα μέχρι σήμερα υποστηρίζουν την απάρντχαιτ ΔΔΟ, για να μην φάσκουμε και αντιφάσκουμε ασυνείδητα βέβαια.

Κλείνω συμφωνόντας με όσους υποστηρίζουν το κλείσιμο των οδοφραγμάτων.  Το μόνο που κατάφεραν με το άνοιγμά τους από το 2003 είναι να μετατρέπουν τους Έλληνες της Κύπρου σε ξεπουλητές της πατρίδας μας,  λεβαντίνους δίχως εθνική συνείδηση,  αλλά συνέταιρους και συνεργάτες των κατακτητών.

• Ομιλία  Φανούλας Αργυρού
• Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

Λευκωσία 27.9.2017