Γελάει και το παρδαλό κατσίκι..
Με τις αντιδράσεις των τούρκων σχετικά με την απόφαση της Κυπριακής Βουλής για το Ενωτικό Δημοψήφισμα
Θέτω ευθέως και ευθαρσώς το ερώτημα: Υπάρχει σήμερα, έστω και ένας Έλληνας με στοιχειώδη γνώση ιστορίας (Κύπριος, Θεσσαλός, Θεσσαλονικιός, Αθηναίος, Κρητικός, Πόντιος, Μακεδόνας, ομογενής ….), που να πιστεύει ότι είναι εφικτός ο στόχος της Ένωσης της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα;
Δεύτερο ερώτημα: Υπάρχει σήμερα, έστω κι ένας Έλληνας που να είναι διατιθέμενος να χαράξει πολιτική Ένωσης; Ερώτημα τρίτο: Υπάρχει σήμερα έστω κι ένας Έλληνας που πιστεύει, πως ακόμα κι αν τεθεί θέμα Ένωσης, υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να υλοποιηθεί ένας τέτοιος στόχος;
Σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα η απάντηση είναι μια, απλή και μονολεκτικό: ΟΧΙ!
Διότι πολύ απλά, άλλο πράγμα είναι το δίκαιο των Λαών και άλλο πράγμα είναι το συμφέρον των ισχυρών! Με βάση το διεθνές δίκαιο σαφέστατα και έπρεπε να γίνει αποδεκτή η επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του Κυπριακού Λαού, που αξίωσε ενυπογράφως το 1950 την Αυτοδιάθεση του (αναφαίρετο δικαίωμα των Λαών που προβλέπετε μέσα από τον καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών) και την ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα. Το συμφέρον όμως των ισχυρών της γης (των άγγλων πρωτίστως), τον έριξε στα νύχια του τουρκικού επεκτατικού θηρίου! Διότι, ως γνωστό δίκαιο και συμφέρον δεν συναντώνται ποτέ και πουθενά! Εδώ μιλάμε μόνο για στυγνά συμφέροντα!
Για να είμαστε όμως πραγματιστές, οφείλουμε να καταθέσουμε και ένα τέταρτο ερώτημα: Θέλουν σήμερα οι Κύπριοι την Ένωση; Το ερώτημα αυτό θεωρώ πως είναι άνευ αντικειμένου. Ο λόγος προφανής και ξεκάθαρος: Διότι σημασία δεν έχει τί θέλουμε, αλλά τί είναι εφικτό να υλοποιηθεί στην πράξη. Για την ιστορία θυμίζω ότι, όταν ο Λαός ρωτήθηκε (Δημοψήφισμα 1950, μια διαδικασία συγκέντρωσης υπογραφών όπου οι Έλληνες της Κύπρου κλήθηκαν να τοποθετηθούν ως προς την επιθυμία τους για Ένωση με την Ελλάδα), ενυπογράφως αξίωσε, σε ποσοστό 95,71%, την ΕΝΩΣΗ της Μεγαλονήσου με την μητέρα Ελλάδα! Ένα αποτέλεσμα, που η Αθήνα όχι μόνο δεν στάθηκε ικανή να στηρίξει στην πράξη, αλλά με την πολιτική της (έβαζε πάντα τα συμμαχικά συμφέροντα πάνω από τα εθνικά), αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστή, σημαιοφόρο και ιδανικό νεκροθάφτη της ΕΝΩΣΗΣ!
Αυτό το δημοψήφισμα λοιπόν, που πραγματοποιήθηκε στις εκκλησίες της Μεγαλονήσου, ύστερα από πρωτοβουλία της Εθναρχούσας εκκλησίας της Κύπρου [η ιδέα για το δημοψήφισμα γεννήθηκε στους κόλπους του A.K.E.Λ. (Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού) – πρώην Κ.Κ.Κ. (Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου], σε δυο συνεχόμενες Κυριακές, στις 15 και 22 Ιανουαρίου 1950, έγινε αφορμή να προκληθεί μεγάλη αναστάτωση και να ξεσπάσει μεγάλη διαμάχη μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της Κύπρου. Επειδή, η Κυπριακή Βουλή, με 19 ψήφους υπέρ, 16 κατά (Α.Κ.Ε.Λ.) και αποχή του ΔΗ.ΣΥ. (Δημοκρατικός Συναγερμός), ενέκρινε πρόταση του Ε.ΛΑ.Μ. (Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο), για μια μικρή αναφορά στο Ενωτικό Δημοψήφισμα κάθε 15 Ιανουαρίου, στα ελληνικά σχολεία της Κύπρου. Μια καθαρά συμβολική πράξη δηλαδή! Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
Η απόφαση αυτή ωστόσο έκανε έξαλλο τον κατοχικό ηγέτη που ευθυγραμμισμένος με τις πάγιες απαράδεκτες θέσεις της Άγκυρας έβαλε λυτούς και δεμένους να πιέσουν τη Λευκωσία να πάρει πίσω την νομοθετική τροπολογία που εισάγει αναφορά στα σχολεία για την επέτειο του Ενωτικού Δημοψηφίσματος. Απειλώντας ακόμα και με διακοπή των συνομιλιών αν η κυπριακή Βουλή δεν ακυρώσει την απόφαση της! Τέτοιο κατάντημα δηλαδή! Οι τούρκοι μας απαγορεύουν ακόμα και τα όνειρα! Ενώ λοιπόν ο Ευρωπαϊκός και παγκόσμιος πολιτισμός ορίζει ότι η γνώση της αλήθειας συμβάλλει καθοριστικά στη συμφιλίωση των Λαών και η μνήμη στην αποφυγή επανάληψης των κακών στο μέλλον, στην Κύπρο επικράτησε ακριβώς το αντίθετο! Με τους τούρκους να σηκώνουν μπαϊράκι απαιτώντας λήθη και διαγραφή της μνήμης και της αλήθειας, μόνο για τους Έλληνες Κυπρίους! Την ίδια ώρα που αυτοί μπορούν να γιορτάζουν προκλητικά με συμμετοχική και του κατοχικού στρατού, την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, την μέρα της εισβολής του ΄74 και την προσπάθεια για εισβολή του ΄64, όταν έριχναν αδιακρίτως βόμβες ναπάλμ ακόμα και στον άμαχο πληθυσμό!
Αυτή είναι η δημοκρατία των τούρκων. Σ’ αυτή τη δημοκρατία είναι που πιστεύει και ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζή. Στον οποίο παρεμπιπτόντως υποβάλω την πρόταση (και σοβαρολογώ), καλού κακού, να ρίξει μια ματιά στις υπογραφές του Ενωτικού Δημοψηφίσματος (δυό βήματα είναι το Μουσείο Αγώνος από το ψευδοπροεδρικό του). Ποιος ξέρει, εκεί μέσα, ίσως να βρει και την υπογραφή κανενός παππού του ή προπάππου του! Κι αν δεν βρει υπογραφή κάποιου δικού του ανθρώπου, ίσως να βρει την υπογραφή της γιαγιάς του γενίτσαρου Ραούφ Ντενκτάς! Ο σύντροφος Μουσταφά σίγουρα γνωρίζει πως στους τόμους του Ενωτικού Δημοψηφίσματος υπέγραψαν και πολλοί Τούρκοι Κύπριοι! Διαισθανόμενοι προφανώς ότι κατά βάθος είναι κι αυτοί Έλληνες!!!!
Πληρωμένη απάντηση στις προκλήσεις Ακιντζί έδωσε με ομόφωνη δήλωσή του το Εθνικό Συμβούλιο της Κύπρου, στην οποία γίνεται αναφορά για εσκεμμένη διαστρέβλωση, εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας, περί επαναφοράς από την ελληνοκυπριακή πλευρά της πολιτικής της Ένωσης, την οποία και καταδικάζει, υπογραμμίζοντας πως «τέτοιο θέμα ούτε τέθηκε, ούτε πρόκειται ποτέ να τεθεί, όπως και δεν τίθεται θέμα αποδοχής της οποιασδήποτε μορφής λύσης που οδηγεί στη διχοτόμηση». Υπενθυμίζοντας ότι η μόνη επιδιωκόμενη λύση πρέπει να βασίζεται στα σχετικά ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Υστερόγραφο: Υποδαυλίζει τον εθνικισμό η απόφαση της Βουλής λένε οι τούρκοι!!! Μέχρι και ο δολοφόνος του Σολωμού Σολωμού έκανε σχετική δήλωση. Εδώ είναι που πραγματικά γελάει και το παρδαλό κατσίκι!!!
- Σημείωση: Σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο ειδήσεων και το ΡΙΚ, ο κ. Ακιντζί (υλοποιώντας προφανώς τις απειλές του) αποχώρησε από την προγραμματισμένη συνάντηση της Πέμπτης με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη με πρόσχημα την εν λόγω νομοθετική τροπολογία της Κυπριακής Βουλής.
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού – a.avgoustis@hotmail.com