Κ. Μαυρίδης: Ένας βιβλίο ως Τύμβος ορθώνεται και συντρίβει τις σκοπιμότητες
Σε κατάμεστη αίθουσα στη Δημοσιογραφική Εστία, στη Λευκωσία έγινε η παρουσίαση της τελικής/συλλεκτικής έκδοσης του βιβλίου του Αθανάσιου Χρυσάφη (πολεμιστή της ΕΛΔΥΚ), «Οι Άγνωστοι Στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ 1974», με κύριο ομιλητή τον Ευρωβουλευτή Κώστα Μαυρίδη (ΔΗΚΟ, Σ&Δ). Πρόκειται για ένα ογκωδέστατο βιβλίο, με τις προσωπικές μαρτυρίες των απλών πολεμιστών Ελδυκάριων κατά τις μέρες πριν και μετά το 1974, μαζί με μαρτυρίες από άλλα σώματα της Εθνικής Φρουράς που πολέμησαν μαζί με την ΕΛΔΥΚ.
Κατά την παρουσίαση του βιβλίου, ο Κ. Μαυρίδης τόνισε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: «Το βιβλίο αποτελεί ζωντανή μνήμη γεμάτη αίμα, πόνο, αυταπάρνηση, ανδρεία, φιλοπατρία και πικρή αλήθεια…
Η ανάγνωση του βιβλίου είναι ένα ταξίδι που ο αναγνώστης πρέπει να βιώσει μόνος του, χωρίς πολλές προειδοποιήσεις. Για να νοιώσει τη δίψα του κατακαλόκαιρου καθώς θα τρέχει μέσα στον φλεγόμενο κάμπο με τους Ελδυκάριους στην επίθεση στο Κιόνελι. Για να αισθανθεί την εγκατάλειψη και την προδοσία από τα υποχείρια της χούντας. Για να ψηλαφίσει την αγωνία του βαριά τραυματία που κρατάει τα έντερα του έξω και πρέπει να διασχίσει ακάλυπτος και βαλλόμενος το ανατολικό χωράφι. Για να κλάψει όταν το παλικάρι σκοτώνεται και η μάνα του με την κοπελιά του τον καρτερούν στη Νέα Σμύρνη. Για να γελάσει όταν ο Σιμίτας κι ο Βαλερτζής, στοιχηματίζοντας ένα φραπέ, αρπάζουν το πολυβόλο και όρθιοι έξω από το όρυγμα θερίζουν το επερχόμενο κύμα των Μεχμετζίκ… Η κορύφωση της τραγωδίας και του μεγαλείου συντελείται στις 16 Αυγούστου 1974, καθώς τα τουρκικά άρματα ανεβαίνουν στο ύψωμα Β΄ με τους Ελδυκάριους ανυποχώρητους μέσα στα ορύγματα και με μόνο εφόδιο τον ατομικό τους οπλισμό. Εκείνη την ώρα συνειδητοποιούν την πλήρη εγκατάλειψη.
Μια φούχτα παλληκάρια ενσυνείδητα εκπληρώνουν το ύστατο χρέος απέναντι στην Ιστορία του Ελληνισμού».
Ο Κώστας Μαυρίδης αναφέρθηκε επίσης και στον “άλλο πόλεμο” παραχάραξης της Ιστορίας, που ακολούθησε τον πραγματικό πόλεμο και σημείωσε ότι «το βιβλίο αυτό είναι άλλος ένας Τύμβος, όπως εκείνος στην Μακεδονίτισσα, που ορθώνεται αγέρωχος μέσα στον χρόνο για να συντρίβει κάθε προσπάθεια παραποίησης της ιστορικής αλήθειας από τους μικρούς και πολιτικάντηδες».
Μελανό στίγμα υπήρξε η παντελής απουσία της επίσημης πολιτείας και ιδιαίτερα της Κυβέρνησης.
Η υπερπλήρης από απλό κόσμο αίθουσα ήταν η καλύτερη ανταπόδοση στο συγγραφέα για το έργο-παρακαταθήκη της ζωής του, όπως το χαρακτήρισε.
Καταλήγοντας, ο συγγραφέας ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές και επαναβεβαίωσε ότι οι πολεμιστές Ελδυκάριοι, μερικοί αν και σακατεμένοι και παραπεταμένοι, παραμένουν αφοσιωμένοι στην πατρίδα και ιδιαίτερα στην Κύπρο.