Ο τρόμος της προσάρτησης των κατεχομένων εδαφών
Η τραγική μοίρα της εκάστοτε Κυπριακής ηγεσίας είναι να διαπραγματεύεται ενώ επικρέμεται η Δαμόκλειος σπάθη, άλλοτε ως απειλή για διχοτόμηση της Κύπρου, άλλοτε ως απειλή για εισβολή από την Τουρκία και το 1974 με τον τρόμο της επέλασης των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής προς τη Λευκωσία.
Πρόσφατα λανσάρεται η τουρκική απειλή για το Σχέδιο Β που έχει ήδη κατασκευάσει η Τουρκία σε περίπτωση μη εξεύρεσης λύσης του Κυπριακού προβλήματος και το οποίο, κατά κάποιους συμπατριώτες μας στοχεύει στην προσάρτηση των κατεχομένων περιοχών από την Τουρκία.
Στο Διεθνές Δίκαιο προσάρτηση είναι η πρόσκτηση χώρας ή τμήματος αυτής υπό ετέρας πολιτείας και επιβολής επ’ αυτής της πολιτικής εξουσίας της εταίρας πολιτείας.
Η Τουρκία από της συμπλήρωσης της κατοχής του 36,2% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Αύγουστο του 1974 επέβαλε την πολιτική της εξουσία επί του κατεχομένου εδάφους σε όλους τους τομείς, με την οικονομική, εμπορική και πολιτιστική εξάρτηση. Ο δε Τούρκος καλούμενος πρέσβης και ο αρχηγός των δυνάμεων κατοχής είναι αυτοί που επιβλέπουν την πιστή συμμόρφωση προς τις επιταγές της ΄Αγκυρας.
Περαιτέρω, η διοχέτευση νερού την διαχείριση του οποίου έχουν τουρκικές εταιρείες και σύντομα η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος από την κατοχική δύναμη εμπεδώνει την προσχώρηση των κατεχομένων περιοχών στην πολιτική εξουσία της Τουρκίας.
Υπενθυμίζεται επίσης ότι από τα πρώτα χρόνια της κατοχής η ταχυδρομική διεύθυνση προορισμών στο κατεχόμενο έδαφος είναι Μερσίνα 10, Τουρκία, ο δε διεθνής κωδικός τηλεφωνικών κλήσεων είναι ο ίδιος με τον κωδικό της Τουρκίας. Το δε νόμισμα είναι η τουρκική λίρα. Ακόμα και η ώρα είναι αυτή που ισχύει στην Τουρκία.
Επί πλέον, θέματα παιδείας, νεολαίας και θρησκείας τυγχάνουν χειρισμού από ειδικό τουρκικό γραφείο, πράγμα που προκάλεσε αντιδράσεις από μερίδα των ΤΚ.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η Τουρκία καθίσταται υπεύθυνη για οτιδήποτε επισυμβαίνει στο υπό την κατοχή της τμήμα της Δημοκρατίας.
Η πλημμυρίδα των τούρκων εποίκων, που αποτελεί έγκλημα πολέμου το οποίο δεν παραγράφεται, και οι οποίοι υπερβαίνουν κατά πολύ τον αριθμό των ΤΚ επηρεάζει κατά το δοκούν της Τουρκίας τις αποφάσεις της ΤΚ κοινότητας.
Υπό το φώς των ανωτέρω δεν αντιλαμβάνομαι ποια άλλη ενέργεια της Τουρκίας στο υπό κατοχήν έδαφος θα πρέπει να μας προκαλεί πανικό. Εξάλλου, ο στόχος της Τουρκίας είναι καλώς γνωστός και διατυπώθηκε ξεκάθαρα στο βιβλίο του Α Νταβούτογλου –Το Στρατηγικό Βάθος – και είναι ο έλεγχος, μεταξύ άλλων, των υδατίνων διαδρόμων της Ανατολικής Μεσογείου και των ενεργειακών πόρων της περιοχής.
Συνεπώς, εκείνο που επιδιώκει είναι μια λύση του Κυπριακού προβλήματος βάσει των προδιαγραφών που έχει η ίδια θέσει και που θα την εξυπηρετήσει στην υλοποίηση των στόχων της.