Κυπριακό Ώρα Μηδέν: Σοφή Απόφαση ΚΚΕ
Σε κρίσιμες καμπές της ιστορίας του Κυπριακού ζητήματος η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας υπήρξε ουσιαστική και εθνοπρεπής θα έλεγε κανείς.
Η αντίθεση του στα σχέδια των Βρετανών ιμπεριαλιστών για διαιώνιση κατ’ αρχάς της κυριαρχίας τους και σε μεταγενέστερο στάδιο της επικυριαρχίας τους στο νησί μας, ανάγεται στην ρίζα του Κυπριακού προβλήματος ως ανεφάρμοστου εκ Βρετανικής υπαιτιότητος αιτήματος αυτοδιάθεσης ενός σημαντικού τμήματος του ελληνικού λαού.
Με την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Βρετανοί, είτε Συντηρητικοί (Winston Churchill) είτε Εργατικοί (Anthony Eden) αθέτησαν το συμβόλαιο τιμής με τους Έλληνες της Κύπρου αλλά και της μητροπολιτικής Ελλάδας, την οποία και έθεσαν ουσιαστικά υπό την κατοχή τους μετά την ήττα του Ναζισμού. Η υπόσχεση για εφαρμογή της αυτοδιάθεσης-ένωσης στην περίπτωση της αποικιοκρατούμενης Κύπρου ήταν το ισχυρότατο κίνητρο για τις δεκάδες χιλιάδες των στρατολογημένων Κυπρίων στην τιτάνια πολεμική προσπάθεια για να ηττηθεί η Ναζιστική Γερμανία. Οι Έλληνες της Κύπρου έπεσαν στα πεδία των μαχών για την απελευθέρωση της Ελλάδας και την ένωση της νήσου τους με την μητέρα πατρίδα.
Παρά την ιστορική στήριξη του αιτήματος για Ένωση από το Τμήμα Έρευνας του Βρετανικού Υπουργείου των Εξωτερικών περί τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (FORD: The Greek Claim to Cyprus, 20 Μαρτίου 1944) η πρώτη μεταπολεμική Εργατική κυβέρνηση υπό τον Clement Attlee αρνήθηκε να προχωρήσει στην εφαρμογή της Ένωσης. Η συγκληθείσα Διασκεπτική προς εκπόνηση συντάγματος αυτοκυβέρνησης σύντομα αποδείχτηκε προπέτασμα καπνού και ως εκ τούτου οδηγήθηκε σε αποτυχία.
Σε αυτή την κρίσιμη καμπή, τέλη του 1948, με το Κυπριακό τελματωμένο λόγω Βρετανικής αδιαλλαξίας, μεσούντος του Εμφυλίου Πολέμου, το ΚΚΕ στήριξε το Κυπριακό αίτημα για Αυτοδιάθεση-Ένωση. Το στήριξε ως θέμα αρχής, ύψιστου σκοπού στην οικοδόμηση της μεταπολεμικής τάξης πραγμάτων.
Το 2004 φτάσαμε σε μια νέα κρίσιμη καμπή, και πάλι Βρετανικής ιμπεριαλιστικής έμπνευσης. Το ΚΚΕ ήταν η μοναδική πολιτική δύναμη στην Ελλάδα που καταδίκασε αποφασιστικά το συνομοσπονδιακό, κατ’ ουσία διχοτομικό σχέδιο του Ο.Η.Ε και στήριξε το ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα του Απρίλη 2004. Επιπρόσθετα ήταν το μόνο Ελληνικό κοινοβουλευτικό κόμμα το οποίο οργάνωσε κινητοποίηση κατά του σχεδίου αυτού και υπό την δική του πίεση αποτράπηκε κοινό ανακοινωθέν υπέρ του καταστροφικού «σχεδίου Ανάν» στη σύσκεψη υπό τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ας μην γελιόμαστε, το τι συζητείται σήμερα στην Ελβετία, δεν είναι παρά μια παραλλαγή του απορριφθέντος σχεδίου του 2004, συνομοσπονδιακής δομής, νομιμοποίησης δηλαδή της ύπαρξης δύο κρατών στην Κύπρο.
Προς τιμή της, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με απόφαση της, του περασμένου μήνα, βγαίνει εκ νέου ως η μοναδική πολιτική δύναμη στην Ελλάδα, να τοποθετηθεί ξεκάθαρα κατά της κυοφορούμενης κεκαλυμμένης διχοτομικής λύσης.
Η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ διορατικά επισημαίνει ότι στα κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας: στην πράξη, το Τουρκοκυπριακό Συνιστών Κράτος, συνδεδεμένο με ισχυρούς δεσμούς με το Τουρκικό αστικό κράτος, θα εφαρμόζει τη δική του πολιτική και πέρα από αυτά που θα προβλέπουν τα κατάλοιπα εξουσιών που θα του δίνει το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα.
Το συμπέρασμα ως προς το διεθνές καθεστώς της ούτω καλούμενης κυοφορούμενης «Ομοσπονδιακής Κυπριακής Δημοκρατίας» βγαίνει αβίαστα για το ΚΚΕ: στη βάση των δύο Συνιστώντων Κρατών, η αρχή της «μιας Διεθνούς Προσωπικότητας» δεν θα έχει βάση εφαρμογής για δύσκολα, σύνθετα διεθνή προβλήματα.
Με άλλα λόγια το Τουρκοκυπριακό Συνιστών Κράτος ευθύς εξ αρχής θα ακολουθεί τις δικές του διεθνείς πολιτικές γραμμές οι οποίες ουδόλως θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Κυπριακού (Συν)ομοσπονδιακού Κράτους αλλά αυτά της Τουρκίας. Άλλωστε οι παράνομες διμερείς συμφωνίες μεταξύ «ΤΔΒΚ» και Τουρκίας – τις οποίες δυστυχώς εν πολλοίς θα μας ζητηθεί να εμπιστευθούμε και αποδεχτούμε στο πακέτο συνολικής διευθέτησης όπως και το 2004 – έχουν δώσει δείγματα γραφής ως προς το ποιανού κράτους τα συμφέροντα εξυπηρετούνται. Παράδειγμα η συμφωνία αιγιαλίτιδας ζώνης που έχει συναφθεί μεταξύ του υποτελούς καθεστώτος της Άγκυρας εν Κύπρω και της ‘Αγκυρας.
Στα πλαίσια αυτού του σύντομου σημειώματος απλά και μόνο επισημαίνουμε την ορθότητα της απόφασης του ΚΚΕ στο Κυπριακό, οι βασικοί άξονες της οποίας μας βρίσκουν σύμφωνους. Το ΚΚΕ έχει επιδείξει εθνική αξιοπρέπεια και σοβαρότητα στην τοποθέτηση του στο μείζον πρόβλημα της πολιτικής ασφάλειας των Ελλήνων. Γιατί αν νομιμοποιήσουμε τα τετελεσμένα της Τουρκικής κατοχής στην Κύπρο – παρά τις προδήλως συμπεφωνημένες πλην όμως στερούμενες ουσίας μικροτροποποιήσεις επ’ αυτής – η Άγκυρα θα προχωρήσει με αυτοπεποίθηση στις δεδηλωμένες επεκτατικές της βλέψεις σε Αιγαίο και Θράκη. Ας ελπίσουμε ότι και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα θα αρθούν στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων και θα εγκύψουν στη σοφή προνοητική απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ.
- Διευθυντής Φόρουμ Μελετών Διεθνούς Ασφάλειας International Security Forum, Μέλος Ευρωπαϊκού Ερευνητικού Δικτύου για τον Αφοπλισμό, Alumni Fellow United Nations University.