To Take Action
1974 μέρες πραξικοπήματος και εισβολής. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν συνεχώς πληροφορίες για επικείμενη Τουρκική εισβολή.
Μόνο ο αρχηγός της Χούντας και του πραξικοπήματος, Δημήτριος Ιωαννίδης, και οι εδώ εγκάθετοι του περί άλλων τυρβάζουν.
Μέχρι που έγινε το μεγάλο κακό ξημερώματα της 20ης Ιουλίου. Με πρόσχημα το πραξικόπημα, η Τουρκία εισβάλει με στρατιωτική βία στην Κύπρο ισχυριζόμενη ότι κάνει χρήση του δικαιώματος μονομερούς επεμβάσεως που πήγαζε από την Συνθήκη Εγγυήσεως.
Όλες οι εγγυήτριες δυνάμεις, Τουρκία, Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας είχαν το δικαίωμα κοινής ή μονομερούς δράσης (.In so far as common or concerted action may not prove possible, each the three guaranteeing Powers reserves the right to take action with the sole aim of re-establishing the state of affairs created by the present Treaty) όπως περιγράφεται στο εδάφιο IV της Συνθήκης Εγγυήσεως. Στο επιφυλάσσεται (reserves) η Εγγυήτρια Δύναμη να αναλάβει δράση (to take action) είχε μελετηθεί από την Νομική Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών. όταν παραπέμφθηκε η Συνθήκη Εγγυήσεως κοντά της για γνωμάτευση. Είχε τότε γνωμοδοτήσει ότι ο όρος to take action δεν σήμαινε την χρήση στρατιωτικής βίας από καμιά εγγυήτρια δύναμη. Ήταν και είναι πασιφανές ότι η Τουρκική εισβολή με την χρήση στρατιωτικής βίας είναι εντελώς παράνομη.
Ο τότε Πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης είχε ζητήσει μελέτη για την ερμηνεία της φρασεολογίας, to take action, από έγκριτο νομικό οίκο της Αγγλίας. Η νομική τους μελέτη επιβεβαίωσε την γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών. Μακάριος και Κληρίδης, που ήταν άμεσα γνώστες νομικών γνωματεύσεων για την ερμηνεία της μονομερούς επεμβάσεως, αλλά έκτοτε και κανένας άλλος πρόεδρος, δεν υπέδειξαν ποτέ το παράνομο της Τουρκικής μονομερούς στρατιωτικής επέμβασης. Ο λόγος παντελώς άγνωστος . Αντιθέτως, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό ο κόσμος είναι με την εντύπωση ότι η Τουρκία είχε νόμιμο δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά με χρήση βίας. Αυτή η εντύπωση έδωσε τροφή τα τελευταία οκτώ χρόνια σε ανώτατους άρχοντες του τόπου να λένε, «εκάμαμεν τζε μεις πολλά» δίνοντας έμμεση υπόσταση στο παράνομο της Τουρκικής εισβολής
Χαράματα της 20ης Ιουλίου 1974, ήχησαν οι σειρήνες. Είχε αρχίσει η παράνομη Τουρκική εισβολή. Η Εθνική Φρουρά, αποδιοργανωμένη από το πραξικόπημα, χωρίς σοβαρή αντιαεροπορική κάλυψη και σύγχρονο οπλισμό, υπερασπίστηκε την πατρίδα μας με ηρωισμό και αυτοθυσία μαζί με την ΕΛΔΥΚ. Δυστυχώς η Τουρκία πάτησε το πόδι της στην χώρα μας και κατέχει το 37% του εδάφους της και ορέγεται και την υπόλοιπη.
Έκτοτε κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου ηχούν οι σειρήνες, έχουμε την αίσθηση πιο δυνατά από το 74. Πιο δυνατά ίσως και μας ξυπνήσουν, ιδιαίτερα τους πολιτικούς ταγούς, από τον λήθαργο και την σήψη, αλλά ποιος τις ακούει? Φαίνεται πως μόνο οι ψυχές των ηρώων, των Αγνοουμένων και των γονιών μας που έφυγαν με το μαράζι της προσφυγιάς τις ακούνε. Εμείς απλά ακούμε για πρόοδο στις συνομιλίες από τον εκπρόσωπο του κατακτητή, τον ηγέτη όλων των Εποίκων και Τουρκοκυπρίων, Μουσταφά Ακκιντζί. για λύση το 2016. Άσε που τώρα που γλύτωσε το αφεντικό του, ο ισλαμοφασίστας Ταγίπ Ερτογάν, πήρε ξανά θράσος και μας απειλεί για την ΑΟΖ.
Θέλει ο κατακτητής μια λύση που να θάβει τα δίκαια μας και την τρισχιλιετή Ελληνική παρουσία μας σε αυτό τον τόπο, σε ξεροπήγαδα, όπως έθαβε εκτελεσμένους και ζωντανούς τους Αγνοουμένους μας. Μα που να βρεθούν τόσα ξεροπήγαδα για να θάψει την Ελληνική μας Ιστορία και παρουσία, σε μια τόσο δα μικρή βραχονησίδα; Ας ηχήσουν λοιπόν πιο δυνατά οι σειρήνες, ας μας ξεκουφάνουν, ίσως τότε, οι δέκα χιλιάδες μέλισσες που θα μας στείλει ο Ονήσιλος δεν θα πεθαίνουν στο παχύ μας δέρμα. Απλά θα μας ξυπνήσουν με τα τσιμπήματα τους και τότε ίσως καταλάβουμε πως μόνο με απελευθέρωση θα δει δροσιάν τζε ποσπασιάν ο τόπος μας.
- Πρόεδρος της Κίνησης για την Προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας.