Υπό Καθεστώς Δουλείας
Δηλαδή τώρα είμαστε υπόδουλοι; Θα περάσουμε άλλον έναν αιώνα υποτέλειας και μάλιστα χωρίς να ξέρουμε ποιος πραγματικά είναι ο κατακτητής;
Διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μας καθώς διαβάζουμε εφημερίδες και ακούμε τις ατελείωτες αναλύσεις στα κανάλια και τα ερτζιανά. Κανείς δεν είναι σε θέση ή δε θέλει να μας πει ξεκάθαρα ποια είναι η θέση μας στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι, από σήμερα και για έναν αιώνα. Πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε και κυρίως εναντίον ποιών να στραφούμε για να αμυνθούμε με όποια μέσα μας έχουν απομείνει;
Δηλαδή η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι μια κατοχική Κυβέρνηση; Αυτή η ίδια Κυβέρνηση που μας υποσχέθηκε ότι τουλάχιστον η υπερηφάνεια θα μας απομείνει, όσα κι αν μας πάρουν οι δανειστές; Και πως είναι δυνατόν η Κυβέρνηση που μας υποδούλωσε να μας κυβερνά και στα επόμενα χρόνια; Η Κυβέρνηση που μας στέρησε το μέλλον και την υπερηφάνεια θα μας διοικεί σε αυτή τη νέα μορφή υποδουλώσεως;
Θα πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τους οι κυβερνώντες, ότι ο “λαός”- όχι όπως αυτοί θέλουν να τον χρησιμοποιούν ως έννοια και ως οντότητα, αλλά όπως πραγματικά είναι και αντιδρά- μόλις καταλάβει την νέα κατάσταση και την εξαπάτησή του, θα βρει τρόπους να αμυνθεί. Θα πρέπει επίσης να θυμηθούν από τα ατελείωτα παραδείγματα της Ιστορίας, ότι τον “προδότη” και τον “συνεργάτη”, ουδείς κατακτητής τον εμπιστεύτηκε για να αποτελειώσει το έργο που του είχε ανατεθεί. Έστω κι αν ζούμε την εποχή της “Ενωμένης Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας”, όταν τα νούμερα δεν βγαίνουν και οι λαοί δυστυχούν, τα συστήματα καταρρέουν πολύ εύκολα και με γοργούς ρυθμούς. Όπως… το Τείχος ή ο ανεκδιήγητος Μαδούρο στην Βενεζουέλα.
Προς το παρόν, είμαστε σε απόλυτη σύγχυση. Δε γνωρίζουμε τί θα πληρώσουμε, πότε και σε ποιόν; Πώς θα κάνουμε τις φορολογικές μας δηλώσεις, τί θα φορολογηθεί, πόσα παραπάνω θα κληθούμε να δώσουμε σε Φόρο Εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ και τελικώς ποίος είναι αυτός που εισπράττει; Ακόμη κι όταν εξοφλούμε λογαριασμούς ΔΕΚΟ ποιόν πληρώνουμε; Το Κράτος ή τον δανειστή; Μπορεί να πει κάποιος ξεκάθαρα σε αυτόν που δεν θα έχει να πληρώσει τον λογαριασμό του ηλεκτρικού, αν ο “Δανειστής- Ταμείο” θα του κόψει το ρεύμα;
Ένα είναι σίγουρο. Όπως σε κάθε εποχή δουλείας, έτσι και στις μέρες μας, ο Έλληνας θα αμυνθεί με την δύναμη της Διασποράς του και τα…”Κρυφά Σχολειά”. Δάσκαλοι εμπνευσμένοι και με μεράκι σε επαρχιακά σχολειά και ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια, μακριά από το “Φιλικό μάτι” της αμόρφωτης εξουσίας, θα συνεχίζουν το έργο των προγόνων μας. Θα παρέχουν Ελληνική Παιδεία και Γνώση στις μελλοντικές γενιές ελεύθερων και υπερήφανων Ελλήνων. Γονείς, άνεργοι αλλά όχι ανενεργοί, θα εκπαιδεύουν τα παιδιά τους για να γίνουν πολίτες μιας κοινωνίας με υψηλά ιδανικά, όπου η ελεύθερη έκφραση και σκέψη, θα πλαισιώνει την συλλογική δράση και την προσφορά για το κοινό καλό. Χωρίς αυτές οι πράξεις να επιβραβεύονται με βουλευτικές θέσεις και προνόμια Δημοσίου Υπαλλήλου.
Όσο για τους ΄Έλληνες της Διασποράς που ο αριθμός τους μεγαλώνει και δυστυχώς θα μεγαλώνει και τα επόμενα χρόνια, είναι το πρότυπο και η παρηγοριά μας για όσα δεινά μας έχουν βρει και για τον εξευτελισμό που έχει υποστεί η χώρα μας, κυρίως λόγω ανίκανων ηγετών. Επιστήμονες καταξιωμένοι με ανακαλύψεις που ωφελούν την ανθρωπότητα, πρυτανικές αρχές και καθηγητές Πανεπιστημίων που μας παραστέκουν στον αγώνα για την Γνώση και τις εθνικές μας διεκδικήσεις, καλλιτέχνες-πρεσβευτές του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Ακριβώς όπως στα χρόνια του Διαφωτισμού οι ιδέες έφταναν από το εξωτερικό μέσω των αδελφών μας στα μεγάλα κέντρα της ελληνικής Διασποράς, έτσι και σήμερα, οι ιδέες, η υποστήριξη και οι λύσεις θα μας έρθουν από την Ελλάδα των πέντε Ηπείρων.