Όπως εννά στρώσεις εννά τζοιμηθείς
Μου αρέσουν οι Κυπριακές παροιμίες γιατί πηγάζουν από τους σοφούς προγόνους μας.
Λέγεται μάλιστα πως νήστευαν, έκαναν περισυλλογή σαράντα ημερών προτού δώσουν μια παροιμία.
Αφορμή για την αναφορά μου σε αυτή την όλο νόημα παροιμία μου έδωσε το πάθημα του δικού μας Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, στην Κωνσταντινούπολη.
Τα Ηνωμένα Έθνη οργάνωσαν μια Ανθρωπιστική Σύνοδο που φιλοξενήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ορθώς ο Πρόεδρος μετέβη για να συμμετέχει και να εκπροσωπήσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Φαίνεται όμως πως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο Σουλτάνο Ερτογάν και τον Νορβηγό Άιντα, ειδικό σύμβουλο των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό ,που εξελίσσεται χειρότερος του Αυστραλού Ντάουνερ. Ο μεν Ερτογάν έστειλε ιδιωτικό αεροπλάνο για να μεταφέρει τον Μουσταφά Ακκιντζί, ηγέτη όλων των Εποίκων και Τουρκοκυπρίων, στην Κωνσταντινούπολη. Ο δε Άιντα είχε πληροφορήσει τον Ακιντζί για συνάντηση του με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών κύριο Μούν (στα αγγλικά η λέξη μούν σημαίνει φεγγάρι) και ότι το βράδυ θα παρακαθόταν στο επίσημο δείπνο.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρέθηκε ξαφνικά μπροστά σε αυτή την δυσάρεστη έκπληξη γιατί υπήρξαν διαβεβαιώσεις από τα Ηνωμένα Έθνη ότι ο Ακκιντζί δεν θα προσκαλείτο και ούτε θα πραγματοποιείτο συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα. Εδώ υπάρχει κάποιο μυστήριο που χρήζει διευκρινήσεις από την δική μας πλευρά. Εφόσον υπήρχαν διαβεβαιώσεις ότι ο Ακκιντζί δεν θα προσκαλείτο, προς τι οι διαβεβαιώσεις ότι δεν θα είχε συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών;
Τελικά λάθος του Πρόεδρου που αποφάσισε να μην πάει στο δείπνο. Όφειλε σαν Πρόεδρος ενός αναγνωρισμένου κράτους να απαιτήσει από τα Ηνωμένα Έθνη που ήταν ο οικοδεσπότης, τόσο της ακύρωσης της συνάντησης με τον Ακκιντζι όσο και της πρόσκλησης για το δείπνο. Αν δεν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις του, τότε και μόνον να αποχωρήσει. Βέβαια για αυτή την αναβάθμιση του Ακκιντζί δυστυχώς ο Πρόεδρος δεν είναι άμοιρος ευθυνών.
Όταν ο κύριος Αναστασιάδης, σαν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρωτοτύπησε παγκόσμια επισκεπτόμενος σαν τουρίστας την κατεχόμενη γη της Πατρίδας του, στην ουσία έδινε υπόσταση ή και έμμεση αναγνώριση στον κατοχικό ηγέτη. Όταν πήγε με ιδιωτικό αυτοκίνητο στην Αμμόχωστο για να ακούσει μουσική στην φεγγαράδα στον Πύργο του Οθέλλου με τους στρατηγούς κατοχής και τον Ακκιντζή τι του έδινε παρά υπόσταση ή και έμμεση αναγνώριση; Όταν πρότεινε στον κατοχικό ηγέτη να ανοίξουν μαζί την έκθεση προσωπικών αντικειμένων του μακαριστού Γλαύκου Κληρίδη, και ο κατοχικός ηγέτης έφθασε με την «προεδρική» λιμουζίνα με τα σήματα του ψευδοκράτους και την πάρκαρε δίπλα από την λιμουζίνα με τον θυρεό της Κυπριακής Δημοκρατίας, τι έδινε στον Ακκιντζί ;
Πώς να ξεχάσει ο Κυπριακός Λαός τους διθυράμβους του Προέδρου και άλλων βέβαια, για την εκλογή του καλού Μουσταφά Ακκιντζί, ως νέου ηγέτη των Εποίκων και Τουρκοκυπρίων; Τα θέατρα στο Ριάλτο, τις ομιλίες του Προέδρου για το κοινό όραμα του για λύση με τον Ακκιντζί. Ή εκείνη την φοβερή ομιλία του στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών που μιλούσε συνεχώς για το όραμα του με τον καλό Ακκιντζί ή που τον περίφερε σαν συμπρόεδρο στο Νταβός της Ελβετίας;
Ξαφνικά μια μέρα, ο καλός Ακκιντζί έβγαλε την μάσκα και φόρεσε το κακό Τουρκικό προσωπείο. Τότε έφερε και ο φούρνος την πυρά, όπως λέει μια άλλη Κυπριακή παροιμία, στον ένοικο του Προεδρικού Mεγάρου. Άργησε μεν ο Πρόεδρος να καταλάβει ότι με την προσφορά Acknowledgement, στον κατοχικό ηγέτη εξέθρεψε περαιτέρω την Τουρκική αδιαλλαξία. Ευελπιστώ να αντιληφθεί και τα εις βάρος του, και συνεπώς εμάς των κατοίκων αυτής της χώρας, παιγνίδια του Άιντα και να ζητήσει την άμεση απόσυρση του Νορβηγού. Ποτέ δεν είναι αργά να γίνουν διορθωτικές κινήσεις.
Διαφορετικά όπως έστρωσε, εννά τζιμοιθεί. Δυστυχώς και εμείς μαζί του.
- Πρόεδρος της Κίνησης για την Προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας.