Ένας ένας αφήνουν τα γήϊνα οι εναπομείνανες σκληροτράχηλοι αγωνιστές της ΕΟΚΑ

Παραμονές της 61^ης επετείου από την έναρξη εκείνου του επικού εθνικοαπελευθερωτικού, αντιαποικιακού, αντιϊμπεριαλιστικού αγώνα του λαού μας, ο χαμηλών τόνων αλλά ατσάλινης θέλησης πιστός στρατιώτης και αντάρτης Αντωνάκης Σολομώντος νικήθηκε από την επάρατη νόσο που τον ταλαιπώρησε στα τελευταία του.

Με παράσημα τα αλλεπάλληλα κατορθώματά του και τη μέγιστη συμβολή του στην πάλη του λαού μας για ελευθερία και εθνική αποκατάσταση, οδεύει σήμερα τη μακαρία οδό για να συναντήσει τους συναγωνιστές του, μεταξύ των οποίων και ο Παναγιώτης Τουμάζος που έπεσε μέσα στα χέρια του στη μάχη στο Σαράντα Μίλι της Κακοπετριάς τον Οκτώβρη του ’58.

Προχωρούσαν μαζί με τον σύντροφό τους Ανδρέα Αγγελή εκείνο το βράδυ για 13^η φορά, αναμένοντας το εχθρικό στράτευμα για να του καταφέρουν άλλο ένα εξουθενωτικό πλήγμα, όταν ο Παναγιώτης έκοψε από το δάσος ένα κλαδί ελιάς λέγοντας στους συντρόφους του πως, αν τυχόν πέσει στη μάχη, θα το βρούν οι Άγγλοι κατακτητές πάνω του και ίσως καταλάβουν ότι οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ αγαπούν, πολεμούν και θυσιάζονται για την ειρήνη.

Η ζωή και η δράση του Αντωνάκη Σολομώντος τόσο κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ όσο και μετά υπήρξε πολυκύμαντη, σημαδεύτηκε και σημάδεψε χαρακτηριστικά τους σημαντικότερους σταθμούς της ταραγμένης ιστορίας του τόπου μας.

Τραγικό παράδειγμα ο ίδιος της πολυβασανισμένης γενιάς που έβλεπε τις θυσίες της να πηγαίνουν χαμένες, συμμετείχε όσο ελάχιστοι στο μετεπαναστατικό γίγνεσθαι και πλήρωσε με ακριβό τίμημα τις επιλογές και τη δράση του.

Θύμα του εμφυλιακού κλίματος που καλλιεργήθηκε στο νησί και της έλλειψης πολιτικής ωριμότητας, τόσο σε επίπεδο ηγεσίας του τόπου όσο και στα λαϊκά στρώματα μετά την αλλαγή πλεύσης του αγώνα της ΕΟΚΑ και την κατάληξή του στο κολοβό κράτος αντί της επιδιωκόμενης Ένωσης με τη μητροπολιτική Ελλάδα, ακολούθησε την τραγική μοίρα των πολεμιστών της φυλής σε παλαιότερα χρόνια που κατέληγαν σε αδερφοκτόνο σπαραγμό.

Αποχαιρετούμε σήμερα τον Αντωνάκη Σολομώντος, αδικαίωτον όπως και ο αγώνας του λαού μας, μακριά από τη σκλαβωμένη μας Αμμόχωστο.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει, αγαπημένε μας Αντωνάκη.

Θα σε κουβαλούμε στις καρδιές μας και θα σε αποθέσουμε στην Ελεύθερη, κάποια μέρα, Αμμόχωστό μας.

Με άπειρη αδερφική αγάπη

Ντίνος Τουμάζος

• Dinos Toumazos