Το Κυπριακό σε κρίσιμο σταυροδρόμι
Κυπριακό: Στην κόψη του ξυραφιού
Προς Απανταχού Πολίτες και Πολιτικούς
Το Κυπριακό βρίσκεται σε μια φάση καμπής, ιδιαίτερα κρίσιμη. Ο ιμπεριαλισμός, με τα ποικίλα προσωπεία του, πιέζει για μια υποτιθέμενη λύση που ακολουθεί τις προδιαγραφές του Σχεδίου Ανάν.
Οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου οφείλουν να αντιληφθούν ότι οποιοσδήποτε συμβιβασμός στη βάση της λογικής που ακολουθείται από την αντίπαλη πλευρά θα είναι καταστροφικός για την Κυπριακή Δημοκρατία και θα οδηγήσει στη διάλυσή της. Επομένως ανακύπτει θέμα ιστορικής ευθύνης για τις πολιτικές ηγεσίες που έχουν ταχθεί άμεσα ή έμμεσα υπέρ ενός συμβιβασμού χωρίς τους απαραίτητους διασφαλιστικούς όρους.
Το λεγόμενο «εδαφικό» δεν αντιμετωπίζεται από Κυπριακής πλευράς στην πραγματική του διάσταση και σε συνάρτηση με το κρίσιμο θέμα, την απομάκρυνση των Τούρκων εποίκων και όλων των Τουρκικών στρατευμάτων.
Το Κυπριακό ήταν και παραμένει ζήτημα εισβολής και κατοχής κάτι που η Ελληνική πλευρά δεν πρέπει να αποσιωπά ούτε να αποφεύγει να αναφέρει στην πολιτική της ρητορική.
Πέραν τούτου μας εκπλήσσει και μας ανησυχεί το γεγονός ότι σε κάποιο βαθμό η πολιτική ηγεσία δεν εκμεταλλεύεται την αλλαγή των όρων διεξαγωγής του πολιτικού παιχνιδιού που συντελείται στην ευρύτερη περιοχή.
Συγκεκριμένα:
- Αγνοείται η Ρωσική στάση όσον αφορά το Κυπριακό, που εκφράστηκε με απόλυτη σαφήνεια κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού των Εξωτερικών Λαβρώφ στην Ελλάδα. Απότοκος και έκφραση αυτής της Ρωσικής θέσης είναι η συνεχώς αυξανόμενη παρουσία του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού στο Αιγαίο και γενικότερα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
- Δεν αξιοποιείται η δεδηλωμένη φιλική στάση της Αιγύπτου προς την Δημοκρατία της Κύπρου.
- Δεν υπάρχει ικανοποιητικός πολιτικός και στρατιωτικός συντονισμός με την Ελλάδα, ενώ αντίθετα η Τουρκοκυπριακή ηγεσία αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ότι ποδηγετείται πλήρως από την Άγκυρα.
- Η Ελληνοκυπριακή ηγεσία δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει ότι η Τουρκία διανύει μια φάση βαθύτατης κρίσης, η οποία σαφώς την αποδυναμώνει πολιτικά και στρατιωτικά.
***
Σε κάθε διεθνή διαπραγμάτευση, η αντιπαράθεση πόλων ισχύος είναι δεδομένη, όπως και η ύπαρξη αντιτιθεμένων συμφερόντων. Επομένως το συγκρουσιακό στοιχείο υφίσταται πάντοτε οσοδήποτε και αν έχει διαμορφωθεί μια τροχιά συμβιβασμού, ο οποίος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ξεπεράσει τα όρια των ζωτικών συμφερόντων της κάθε πλευράς.
Τα όποια συνήθως λέγονται περί «καλής θέλησης» συγκαλύπτουν αυτή την αμείλικτη πραγματικότητα και χρησιμοποιούνται ως τακτικό μέσο αποδυνάμωσης της βούλησης αντίστασης της αδυνατότερης πλευράς.
Ο κ. Αναστασιάδης, όπως και ο προκάτοχός του κ. Χριστόφιας, παραπαίει και η πολιτική του απέναντι στην Τουρκική πλευρά χαρακτηρίζεται από συνεχείς παλινδρομήσεις. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο κ. Αναστασιάδης, όχι μόνο δεν ενεργοποιεί όλες τις δυνάμεις που πρόσκεινται στην Ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά και διαπνέεται από μια λογική υποχωρητικότητας που δίνει στην αντίπαλη πλευρά τη δυνατότητα να επιβάλλει όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό τους όρους συνέχισης της διαπραγμάτευσης. Είναι επομένως κατώτερος των περιστάσεων και γι’αυτό, επικίνδυνος.
***
Οι υμνητές της πολιτικής του, όπως ο πρώην Καθηγητής του Παντείου Άλκης Ρήγος, ένθερμος υποστηρικτής του Σχεδίου Ανάν, επιχειρούν να συγκαλύψουν την πολιτική ανεπάρκεια του κ. Αναστασιάδη με τον ισχυρισμό ότι, μετά σαράντα τρία χρόνια, πρέπει να υπάρξει λύση του Κυπριακού αντί πάσης θυσίας, δηλαδή μιας «λύσης» που θα είναι το κύκνειο άσμα του Κυπριακού Ελληνισμού.
Τα όσα, περί δήθεν ειρηνοποιών προθέσεων της πλευράς Αναστασιάδη και συναφών από το ένα μέρος και αμετανόητων πολεμοχαρών από το άλλο, λέγονται ή γράφονται μόνο «θεωρητικοί» τύπου Ρήγου μπορεί να υποστηρίξουν.
Ωστόσο το πνεύμα του εθνάρχη Τάσσου Παπαδόπουλου, που έδωσε και κέρδισε τη μάχη εναντίον του Σχεδίου Ανάν, παραμένει κυρίαρχο και δεν μπορεί να ανατραπεί από τους πολιτικούς νάνους που κυβέρνησαν την Κυπριακή Δημοκρατία μετά το θάνατό του.
- Καθηγητής Βασίλης Φίλιας, Πρώην Πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου